"Το παράδοξο του πολέμου "

197 28 14
                                    

16. " Το παράδοξο του πολέμου"

Η πόρτα έκλεισε δυνατά πίσω της ενώ ήχοι από σπασμένα ποτήρια αντηχούσαν στα αυτιά της.

"Φύγε από πάνω μου!" ούρλιαξε με το σώμα της σφιχτά αγκαλιασμενο με το ξύλινο τραπέζι. "Φύγε από πάνω μου αλλιώς θα σε σκοτώσω!"

"Για δοκίμασε, Τζόουνς ", χλεύασε, ​​κρατώντας τα χέρια της σταθερά δίπλα από το κορμί της. " Πώς θα το κάνεις αυτό χωρίς το μαχαίρι σου;"

" Με τα χέρια μου, ηλίθιε." Βογγηξε καθώς προσπαθούσε να κουνήσει τα πόδια της. " Θα σου βγάλω πρώτα τα μάτια και μετά --" Ο καθόλου διακριτικός βήχας λίγα μέτρα μακριά τους, έκανε και τους δύο να παγώσουν και να αντιληφθούν που βρίσκονται.

Ο Άντριαν σηκώθηκε από πάνω της και χαμογέλασε στους θαμώνες του μικρού ουζερί οι οποίοι κοιτούσαν με μεγάλο ενδιαφέρον τον καυγά του ζευγαριού. Η Ιζαμπέλ έβγαλε μια ανάσα ανακούφισης όταν το στιβαρό κορμί του έφυγε από το δικό της και σηκώθηκε και εκείνη αφού του χάρισε μια τελευταία μπουνιά στην πλάτη.

" Δημιουργείς σκηνή με τις μαλακίες σου ", μουρμούρισε εκείνος.

" Εγώ; Εσύ ήσουν αυτός που μου ορκιζόταν αγάπη και σε βρήκα να κάνεις αισχη στο σπίτι σου. Δύο μέρες έλειψα..."

Τα μάτια του Άντριαν άνοιξαν διάπλατα ενώ δεν πρόλαβε να μιλήσει όταν η μεσήλικη σερβιτόρα έφτυσε μπροστά του. " Ντροπή σου νεαρέ να ατιμάζεις δύο κοπέλες. "

Η Ιζαμπέλ χαμογέλασε πονηρά. " Μα, ποιος σας είπε ότι ήταν με κοπέλα;"

Επιφωνήματα έκπληξης και μουρμουρητα γέμισαν τον χώρο και η γυναίκα σαν δαιμονισμένη φώναζε , "Φύγε τώρα από το μαγαζί μου!"

Η κοπέλα τράβηξε τον σαστισμένο Άντριαν καθώς έλεγε, " Ναι, φεύγουμε γιατί έχω κι άλλα ακόμη να του πω."

Μόλις βγήκαν έξω, ξέσπασε σε τρανταχτά γέλια. Την γέμισε αυτοπεποίθηση η κόκκινη φάτσα του. Ο τρανός Άντριαν να κατηγορηθεί για κάτι τόσο εξευτελιστικο για εκείνη την εποχή.

Αλλά δεν την ένοιαζε. Η οργή μέσα της φούντωνε μέρα με την μέρα. Από τότε που ο Κόλιν έφερε τον εχθρό μέσα στο ασφαλές σπίτι, στο κρησφύγετο, η διάθεση της ήταν πεσμένη. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι είχαν συγχωρήσει την αρχική ανάμειξη του με την αντίθετη πλευρά.

" Είσαι ηλίθια, κοπέλα μου; Τι σκατα έχεις στο κεφάλι σου; "

" Σου είπα να με αφήσεις ήσυχη! Αλλά όχι, ήθελες να παίξεις τον σωτήρα. Αυτό πληρώνεις τώρα."

Romance short StoriesWhere stories live. Discover now