One Direction one shots (dutch)

Kapot -Zayn

Ik vind dit een slechte one shot, maar veel leesplezier <3

Zayn
Het zoveelste optreden van deze week, om eerlijk te zijn hou ik de tel niet eens meer bij, ik ben volledig uitgeput van de afgelopen weken. We staan nog backstage en Liam legt zijn hand even op mijn schouder.

'Ben je oké buddy? Je ziet er niet zo goed uit', zegt hij, ik knik. 'Ja Li, het gaat wel, ik ben alleen moe van alle optredens.' Hij kijkt me even bezorgd aan. 'Zeker weten? Je ziet eruit alsof je al de hele week amper geslapen hebt.' 'Ja, zeker weten Li, maak je geen zorgen!' 'Nog 2 minuten!', word er geroepen, ik fiks snel even mijn haar in een kleine spiegel.

Ik heb deze hele week amper 9 uur geslapen denk ik, het lukt gewoon niet op 1 of andere manier, ik kan alleen nog maar aan alle stress voor repetities, interviews en optredens denken.

'Kom Z, we moeten het podium op', zegt Harry, en hij slaat vriendschappelijk op mijn rug. 'Ja, ja ik kom mee.' We rennen het podium op.

'Hello everybody!', roept Liam hij zwaait naar het publiek, allemaal gillende fans zwaaien terug, top, gillende fans, nog meer hoofdpijn, geweldig...
We zingen een paar nummers, ik begin met de minuut vermoeider te raken en de zaal draait even om me heen, ik sluit mijn ogen en haal diep adem, gelukkig is het draaien dan weer weg.

Louis heeft me gezien en seint even of het goed gaat, ik steek snel mijn duim naar hem op. We gaan naar het volgende nummer: Midnight memories. De microfoon valt bijna uit mijn handen door de vermoeidheid, maar ik besluit toch even energie te geven aan dit nummer.

Ik dwing mezelf het nummer af te maken, het is het laatste nummer van de show dus het moet lukken, na het nummer loop ik snel richting backstage. 'Thank you people! Jullie waren geweldig publiek!', hoor ik Harry nog roepen op het podium. Vlak voor het trapje naar backstage kan ik niet meer en ik zak in elkaar, ik val hard van het trapje en alles wordt zwart.

Liam
Harry, Louis en Niall staan nog naar het publiek te zwaaien, Zayn loopt naar backstage, hij wankelt een beetje, vlak voor het trapje zakt hij opeens in elkaar en hij valt hard naar benden. 'Zayn!', roep ik, ik ren snel op hem af, gelukkig heeft het publiek niks door, er zit een snee in Zayns hoofd.
'Uhm... dank jullie wel allemaal!', roept Louis snel en hij Harry en Niall lopen snel naar me toe.

'Li! Wat is er gebeurd?', vraagt Louis. 'Zayn wilde backstage lopen maar hij zakte opeens in elkaar en viel van het trapje', leg ik uit. Paul komt nu ook aanlopen. 'Guys! Wat is er gebeurd?', ik leg het verhaal nog een keer uit terwijl Paul de wond op Zayn zijn hoofd checkt. 'Dit ziet er niet goed uit, we moeten met hem naar het ziekenhuis.' Paul loopt weg om een ambulance te bellen. 'Liam, ga jij anders zo mee? Dan komen Hazz, Ni en ik er zo snel mogelijk aan', zegt Louis, ik knik en neem de theedoek aan die Harry ondertussen gehaald heeft, ik druk hem tegen Zayns hoofd.

Na een paar minuten is de ambulance er, er zijn natuurlijk al genoeg fans die erachter zijn gekomen dat er iets met Zayn is en er staan dan ook camera's in de weg voor de ambulance. 'Zou iedereen even aan de kant kunnen gaan?', zeg ik geïrriteerd. 'Liam! Wat is er aan de hand met Zayn?', vraagt een interviewster, ik krijg nog meer vragen op me af geslingerd. 'Hallo! Iedereen, ga aan de kant! Er moet een ambulance door!', zeg ik nu boos, geschrokken van mijn boze reactie stapt de pers aan de kant.

Ik vertel voor de 3e keer dit half uur wat er gebeurd is, maar dit keer aan de ambulance broeders, ze knikken en laden Zayn snel de ambulance in. 'Wij zien je zo Li!', roep Niall voor ik de ambulance instap. 'Tot zo Nialler!'

Zayn
Ik word wakker, mijn hoofd bonkt, ik doe mijn ogen open maar ik knijp ze meteen weer dicht door het felle licht van de witte kamer om me heen.

'Hey Z', hoor ik naast me, ik doe deze keer voorzichtiger mijn ogen open en kijk in de lichtbruine ogen van Liam. 'Hey Li', waar ben ik?', vraag ik voorzichtig, hij glimlacht. 'Je bent in het ziekenhuis. Ga maar weer slapen Zaynie, je hebt het echt nodig, je bent oververmoeid.' Ik knik zachtjes en als ik mijn ogen dichtdoe zak ik weg in een diepe slaap.

Als ik weer wakker word hoor ik Harry en Liam praten, ik doe voorzichtig mijn ogen open. 'Hey Li, hey Hazz.' Harry en Liam kijken mijn kant op. 'Hey Z! Lekker geslapen?', vraagt Harry, ik knik. 'Ja, voel me een stuk beter, hoelang heb ik geslapen?', Harry grinnikt. '28 uur', zegt Liam. '28 uur?!', zeg ik verbaasd, Harry en Liam beginnen te lachen. 'Ja, 28 uur ja, maar je had het echt nodig Zaynie, je was oververmoeid.' 'Ja dat had ik begrepen ja...', mompel ik. 'Nu heb ik honger.'

Liam en Harry schieten weer in de lach. 'Louis en Niall zijn eten halen, dus dat komt mooi uit', zegt Liam, en precies op dat moment gaat de deur open. 'FOOOOODDDD', zegt Niall, ik schiet in de lach. 'Hey Z! Hoe gaat het?', vraagt Louis terwijl hij zelf net iets rustiger is dan de stuiterende Niall naast hem. 'Ja gaat wel, alleen koppijn.' 'Mooi, dan heb je vast honger', zegt Louis, ik knik, Niall kijkt me teleurgesteld aan. 'Maar dan moet ik delen!', zegt hij semi-teleurgesteld, ik lach. 'Sorry Nialler, maar ik moet ook eten buddy.'

Niall geeft me een groot deel van zijn eten. 'Hier, jij hebt het harder nodig dan ik', ik knuffel hem. 'Thanks guys, dat jullie er voor me zijn.' 'We zijn je vrienden! Natuurlijk zijn we er voor je!', zegt Harry. 'Thanks Hazza', zeg ik met een glimlach. 'GROUP HUGGG', roept Louis en hij, Liam, Niall, en Harry slaan hun armen om me heen, wat heb ik toch geluk met vrienden zoals deze boys.

-1053 woorden-