One Direction one shots (dutch)

The hot surgeon -Zarry

Harry
'Time of death, 15.42', zegt dokter Malik als de hartmonitor eentonig begint te piepen, met een zucht trek ik mijn hand schoenen en OR jas uit. Ik verlaat de operatie ruimte om mijn handen te wassen. Als iedereen al weg is kijk ik door het raam nog even naar de overleden jongen. Jammer dat we hem niet konden redden, hij was nog maar 15, maar hij had een ernstig hersenletsel en we hebben alles gedaan wat we konden.

Ik ben Harry Styles, 24 jaar en 1 van de beste hersen chirurgen van Engeland. Dat klinkt misschien een beetje egoïstisch, maar het is wel zo. Oh en, niet te vergeten, ik heb een enorme crush op mij collega, dokter Malik. 'Dokter Styles, komt u ook?', ik draai mijn hoofd om en zie Zayn, oftewel dokter Malik, in de deuropening staan. We weten elkaars voornamen wel, maar het voelt een beetje onprofessioneel om die te zeggen op de werkvloer.

'Ik kom eraan dokter Malik', zeg ik terwijl ik mijn handen afdroog. Als ik de deur uitloop staat hij op me te wachten. 'We hebben een nieuwe patiënt binnen', zegt hij terwijl we de lift in stappen. 'Oh, ernstig?', Zayn knikt. 'Best wel, een zwelling op een ingewikkelde plek.

We lopen met 2 co-assistenten naar de kamer, in de kamer licht een man rond de 25 ofzo. 'Dokter Horan zeg het maar', zeg ik tegen de blonde co-assistent. 'Louis Tomlinson, 26 jaar, hersenletsel door een val van de ladder, opgelopen tijdens het ophangen van versiering', zegt hij. 'Dokter Payne?', Zayn kijkt de andere co-assistent aan. 'Meneer Tomlinson heeft een zwelling bij de pneumogastrische zenuw.'

'En wat is de behandeling?', vraag ik. 'De zwelling door middel van operatie verwijderen', zeggen beide jongens tegelijk. Ik glimlach. 'Oké, jullie mogen allebei assisteren', zegt Zayn met een glimlach. De jongens knikken enthousiast. 'En wat zijn de risico's? Want ik weet dat bij operaties altijd risico's zitten', zegt meneer Tomlinson met een scheve glimlach.

'Er zijn inderdaad altijd risico's, de zenuw kan beschadigd worden of er kan een infectie ontstaan', leg ik uit. 'Nou, laten we het er maar op wagen dan', zegt hij. 'Nou top, Horan, Payne, doe maar een MRI scan en als de uitslagen goed zijn kunnen we vanavond nog opereren', zegt Zayn. Zayn en ik lopen de kamer uit.

'Ze doen het goed hè?', zegt Zayn als we even later weer langs de kamer van meneer Tomlinson lopen en Niall en Liam met hem zien praten. 'Zeker, ik denk dat ze goede chirurgen worden.' 'De uitslagen van de MRI waren goed dokter Styles en dokter Malik', zegt Liam nog snel voor we weglopen. 'Oké, dank u dokter Payne', zeg ik. Hij glimlacht en Zayn en ik lopen verder en vervolgen ons gesprek. 'Dat denk ik ook, zin in de operatie?', vraagt hij. 'Ja, opzich wel, ik hoop alleen wel dat het lukt, we hebben vandaag nog niet veel levens gered en ik vind het ook niet echt leuk om elke familie slecht nieuws te brengen', zeg ik terwijl de lift in stappen.

'Komt heus wel goed, dit soort operaties zijn jouw specialiteit hè, en ik weet hoe goed je bent', ik voel dat ik licht begin te blozen van het compliment. 'Bedankt, dokter Malik', de lift deuren gaan open en Zayn stapt uit de lift. 'Geen probleem dokter Styles, ik zie u zo meteen', zegt hij grijnzend, hij loopt weg en de lift deuren gaan weer dicht, ik leun tegen de achterkant van de lift aan, de vlinders razen door mijn buik. God, wat is hij eigenlijk ook leuk.

Even later staan Zayn en ik samen de OR klaar te maken voor de operatie. 'Dus, heeft u er een beetje zin in dokter Malik?', vraag ik, Zayn glimlacht. 'Zeker, en als we met ze tweeën zijn kunnen we elkaar ook gewoon aanspreken met "jij" en onze voornamen, toch?', vraagt hij, ik glimlach en knik. 'Oké.' Zayn glimlacht weer naar me. 'Ik ben wel een beetje zenuwachtig eerlijk gezegd, er word wel wat van me verwacht', zeg ik dan, 'Ah joh, komt goed, gewoon niet aan denken, en we doen alles wat we kunnen, dus als het niet lukt is dat ook oké.'

Meneer Tomlinson ligt al klaar, hij moet alleen nog onder verdoving worden gebracht, maar Niall en Liam zijn er nog niet. 'Het duurt me te lang, ik ga ze zoeken', zeg ik als ik ze al 5 keer heb opgepiept. 'Oké, schiet wel op goed?', zegt Zayn, ik knik en trek de OR kleding uit.

Als ik op de gang loop hoor ik geluid uit 1 van de slaap ruimtes komen, ik doe de deur open en zie Liam en Niall liggen, zoenend, zonder shirt, oké dan... Ze kijken allebei verschrikt mijn kant op. 'Dokter Styles...', zegt Liam, hij schraapt ongemakkelijk zijn keel en gaat van Niall af, ik doe mijn best niet te lachen. Ik schud glimlachend mijn hoofd.

'Kunt u...', begint Niall als we richting de OR lopen. 'Ik zal het geheimhouden', zeg ik, de jongens zuchten beide opgelucht. 'Dank u wel', zegt Liam. We lopen met zijn drieën de OR binnen. 'Ah, waar bleven jullie in hemels naam?', vraagt Zayn een beetje geïrriteerd. 'Ze waren aan het helpen met een reanimatie, ze moesten het even afmaken', zeg ik. Technisch gezien lieg ik niet, ze waren namelijk elkaar mond op mond aan het geven dus ja.

Ik sta in volle concentratie de operatie uit te voeren, ik ben de enige chirurg in dit ziekenhuis die gespecialiseerd is in het opereren bij dit soort zenuwen dus ik sta het grotendeels zelf te doen. De anderen zijn er meer als een soort mental support, en de co-assistenten leren er natuurlijk weer wat van.

Ik zucht als ik de zwelling succesvol heb verwijderd, het is dan wel 4 uur later maar het is gelukt. 'Oké dokter Malik, u kan gaan hechten', zeg ik, er word even kort voor me geklapt, iets wat ik extreem haat, want dat het nu goed is gegaan betekend nog niet dat er bijvoorbeeld geen infectie kan ontstaan.

Een half uur later komt meneer Tomlinson weer bij in zijn ziekenhuis kamer. 'L-leef ik nog?', vraagt hij, Zayn glimlacht. 'Ja zeker, ik zei toch dat dokter Styles wonderen verricht.' Ik bloos weer. 'Oké, als u iets nodig heeft horen we het wel', zeg ik, en Zayn en ik lopen de kamer uit, op naar de lift.

'Goed werk vandaag Harry', zegt Zayn glimlachend ik bloos een beetje, dit is de eerste keer dat hij me echt bij mijn voornaam noemt. 'Dank je.' We kijken elkaar aan en ik voel een vonk overslaan. Zayn loopt naar de knopjes en drukt op de stop knop, het belletje begint te rinkelen. 'Wat doe-.' Verder kom ik niet want ik word zacht tegen de achterwand aangeduwd. 'Jij wil dit ook toch?', fluistert Zayn. Ik knik en meteen voel ik zijn lippen op de mijne. Zayn kust me gepassioneerd, ik kus net zo enthousiast terug.

Na een kleine minuut trekt hij terug en loopt hij naar de knopjes om de lift weer verder te laten gaan. Ik sta nog steeds verbaasd tegen de achterwand. De de deuren gaan open. 'Tot morgen dokter Styles', zegt Zayn met een glimlach. Hij loopt de lift uit en de deuren sluiten weer. O mijn God...

-1233 woorden-
Dit is vanaf nu mijn favoriete one shot die ik heb geschreven :)
Dit idee kwam in me op en ik heb dit echt in iets van een half uur geschreven, dit was zo ontzettend leuk om te schrijven😭
Ohja, sorry voor alle medische woorden, als je het niet begrijpt Google het vooral!
Dit verhaal kwam trouwens in me op door mijn grey's anatomy obsessie :P
Bye schatjesss xx
Happy 13th anniversary <3