One Direction one shots (dutch)

Protecting: Ziall

Niall
Dear Diary,
Today it's the 20th of July 1943.
And what happend today is literally unbelievable, I'm still shocked what happened.
You're probably very curious right now, so I'm just gonna tell.

.

'Niall! Blijf bij mij goed?', fluistert Zayn. Ik knik. We zitten in de bosjes verstopt, mijn beste vriend Zayn en ik zitten in het leger van Engeland, we vechten tegen Duitsland in de 2e Wereldoorlog. Ik ben totaal geen persoon voor in het leger, maar omdat Zayn ging ging ik ook. Ik kon Zayn gewoon niet hier alleen achterlaten. Dat kon ik gewoon niet aan, Zayn is mijn allerbeste vriend, ik kan echt niet zonder hem.

'Oké Ni, luister, op drie rennen we naar die bosjes daar', zegt hij zacht, ik kan hem bijna niet verstaan doordat zijn stem in mijn oor maar net boven het geluid van de geweerschoten een stukje verderop uit komt. 'Oké', fluister ik terug. Voordat Zayn begint af te tellen slaat hij opeens zijn armen om me heen. 'Ik hou van je Ni, echt waar, en we gaan dit samen redden, oké?', ik word eerlijk gezegd een beetje emotioneel van Zayns woorden en knik zacht met mijn hoofd in zijn nek verborgen.

Zayn telt zachtjes af en we rennen met ons geladen geweer naar de andere bosjes. 'Fuck', scheld ik zachtjes buiten adem als we daar veilig zijn aangekomen. 'We're safe, we're safe', zegt Zayn zachtjes terwijl hij een arm om me heen slaat en zijn hoofd even op mijn schouder legt. Mijn hart bonkt hard in mijn borst, door het rennen, maar vooral door angst.

'God... Waar zijn we eigenlijk mee bezig?', vraag ik. Zayn glimlacht schuin. 'We redden ons land, we redden Nederland, we worden helden Ni', zegt hij. We zijn even stil. 'Ik ben bang', geef ik dan fluisterend toe. 'Ik ook', fluistert Zayn terug. 'Zayn?' 'Ja?' 'Wat.....', ik maak mijn zin niet af. 'Wat?' 'Wat.... Als we..... W-wat als we.... H-het niet overleven', zeg ik zacht, mijn stem heeft van angst.

'Hey, hey, rustig maar', fluistert hij als hij zijn armen om mijn trillende lichaam heen slaat. 'Het komt allemaal goed, echt waar', zegt hij zachtjes. Ik hoor voetstappen dichterbij komen, ik kijk Zayn bang aan. Hij legt zijn vinger tegen zijn lippen als gebaar dat ik stil moet zijn. 'Raus aus den verdammten Büschen!', hoor ik iemand in het Duits roepen.

Zayn en ik staan op, we zien een Duitse soldaat ongeveer 20 meter van de bosjes met een geweer op ons gericht staan, Zayn doet hetzelfde maar ik sta verstijft van angst. 'Ich denke nicht, dass dein Freund das überleben wird, Mann', zegt de soldaat grijnzend tegen Zayn. Hij richt zijn geweer op mij, maar als de man de trekker omhaalt gaat Zayn voor me staan, hij word in zijn been geschoten.

'Fuck!', scheldt Zayn. 'I don't think yóú get alive out of this mate', zegt hij en hij schiet op de soldaat, die bijna meteen dood neervalt. 'Auw fuck fuck fuck', scheldt Zayn, hij gaat op de grond zitten en knijpt zijn ogen dicht van de pijn. 'Jesus Christ, Zayn, o my god', ik kniel naast hem neer. 'Fucking hell that hurts', ik merk dat Zayn zich nog enigszins groot probeert te houden. Ik kijk naar de wond, het ziet er allesbehalve goed uit.

'Holy shit', zegt Zayn zacht, ik zie dat zijn ogen op zijn been gericht zijn. 'Hey, niet ernaar kijken, kijk naar mij oké?', Zayn richt direct zijn ogen op mij, ik zie dat er tranen in staan. 'Het komt goed Z, maar we moeten nu eerst naar het kamp, anders overleven wij dit ook niet', zeg ik, Zayn knikt.

'Oké, wacht even', ik pak mijn portofoon. 'Niall aan Liam en Louis, kunnen jullie naar de bosjes in het zuidwesten komen? Zayn is in zijn been geraakt en we moeten zo snel mogelijk terug naar het kamp, zouden jullie ons misschien kunnen dekken? Over.' Ik kijk Zayn weer aan en zie dat hij echt heel veel pijn heeft.

'Het doet zo fucking veel pijn Ni', zegt hij zacht. 'I know, I know....' 'Liam aan Niall, we komen eraan! Over.' Ik wens me weer tot Zayn. 'Louis en Liam komen eraan en zij gaan ons beschermen zodat we naar het kamp kunnen gaan okay?', Zayn knikt klein, zijn ogen staan vol angst, ik heb hem nog nooit zo gezien. 'Het komt goed, echt', zeg ik, ik sla een arm om Zayn's schouders.

Dan zien we Louis en Liam naar ons toe komen rennen. Ze knielen bij ons neer. 'Hey', zeg ik. 'Hey' Liam kijkt even naar de wond op Zayn's been. 'Ouch, dat ziet er niet best uit, kun jij hem dragen Ni?', ik knik. 'Ja, moet lukken.' Ik pak Zayn voorzichtig op in de bruidshouding, hij legt zijn hoofd tegen mijn schouder. 'Oké, 3,2,1 go!' We staan alle 3 op en lopen de bosjes uit.

Na een kleine 10 minuten lopen komen we bij het kamp aan. 'Gaat het nog?', vraag ik aan Zayn, hij knikt klein. Het doet pijn om Zayn zo te zien. De jongen die normaal zo nuchter en stoer is ziet er nu zwak uit. Liam rent voorruit. 'Harry! We need some help here!', niet veel later komt Liam terug met het hoofd van het kamp, Harry, Harry is super aardig dus hij loopt dan ook meteen naar Zayn en mij toe.

'Oh, jesus, gaat het?', vraagt hij aan Zayn. 'Nou ik ben zeg maar in mijn been geschoten dus niet echt', zegt Zayn. 'Oké, Niall, lukt het jou om hem nog verder te dragen?', ik knik. 'Yeah, I've got him.' Harry brengt ons naar een tent waar ik Zayn voorzichtig op een brancard neerzet, Harry komt aanlopen met verband en een flesje jodium. 'Ik ga de wond eerst ontsmetten maar dat kan een beetje prikken', zegt Harry. Zayn knikt.

Zayn sist van de pijn als Harry zijn wond ontsmet. 'You can squeeze my hand', fluister ik. Ik pak Zayn's hand en hij knijpt er zacht in. 'Mag wel harder als het echt pijn doet hoor, je hoeft je niet groot te houden', zeg ik. Zayn glimlacht even half maar knijpt dan toch wat harder in mijn hand.

Nadat Harry de wond heeft ontsmet doet hij er verband om. 'Weetje, wat mij betreft mogen jullie naar huis guys, jullie hebben al 3 jaar gevochten voor jullie leven. 'Echt?', vraag ik, Harry knikt. 'Ja, als jullie graag naar huis willen ga ik dat regelen.' Zayn kijkt me aan, hij knikt zacht naar me. 'Ja, we willen graag naar huis', zeg ik. 'Oké, dan ben ik zo terug.'

Harry loopt de tent uit en Zayn gaat rechtop zitten, ik ga naast hem zitten en hij legt zijn hoofd op mijn schouder. 'Ik kan niet meer', zegt hij. 'Ik wil naar huis', ik glimlach. 'Dat gaan we ook, we gaan naar huis Z, en het komt allemaal goed.' 'Bedankt dat je er voor me bent Ni', ik glimlach. 'Ik ben er altijd voor je, wanneer je me ook nodig hebt', Zayn kijkt me aan.

'Dank je', zegt hij, Zayn leunt naar me toe. 'Eigenlijk vind ik je al heel lang leuk', zegt hij zacht. Ik schrik daar een beetje van. Zayn? Vind mij leuk? 'Sorry!', zegt hij glimlachend als ik een beetje terugdeins. 'Wow, nee, is oké, ik moet gewoon... wow', ik lach. 'Ik had het niet verwacht.' 'Nee snap ik', Zayn lacht ook. 'Ik jou eigenlijk ook', geef ik dan toe. 'Oh, die had ik eigenlijk wel een beetje zien aankomen', zegt Zayn grijnzend, en voor ik het doorheb raken zijn lippen de mijne.

'Oké jongens ik heb-...', Harry loopt binnen en gelijk laten Zayn en ik elkaar los. 'Wow, uhm, oké, ik.... Wow sorry', Harry lacht. 'Ik heb iemand gestuurd die jullie komt halen, en dan kunnen jullie dit, uhm, ergens anders doen', Harry lacht weer en loopt de tent uit. Zayn en ik schieten in de lach. 'Dit kan ook alleen ons weer gebeuren', zegt hij lachend. 'Ja, klopt', ik pak Zayn's hand. 'Kom, we gaan hier weg.'

.

So well my diary, I have a boyfriend, and he is amazing <3
X Niall

-1367 woorden-
Eindelijk weer een nieuwe one shot loves <3