One Direction one shots (dutch)

Therapist friend -Liam

Liam
'Ik ben even buiten', zeg ik tegen de jongens, ik krijg 4 moeë, goedkeurende geluiden terug. We zijn allemaal helemaal kapot van de afgelopen maand. Bijna elke dag een optreden en repetities, opnames of interviews. Het was een hele drukke tijd.

Vandaag is de eerste avond dat we even rustig thuis zitten, ik besluit er even profijt van te nemen en naar de sterren te kijken. Eerder deed ik dat altijd als ik me gestrest voelde.

De jongens zijn de laatste tijd met veel verhalen naar mij gekomen, en dat is maar goed ook, ik denk anders niet dat ze deze maand hadden volgehouden.

Niall bijvoorbeeld, hij kwam 2 weken geleden in tranen naar mij toe met dat hij heel veel haat had gekregen van het optreden die avond daarvoor. Ik heb hem gelukkig gerust gesteld en de rest van de maand was hij weer gewoon zijn vrolijke zelf.

Ik vind het heel goed dat de lads naar me toekomen, maar ik raak er zelf ook een beetje gestrest van, zelf wil ze namelijk voortdurend checken nu.

Ik loop naar de tuin en ga in het gras liggen, de sterren twinkelen boven mijn hoofd, dit is pas rust. Ik sluit even mijn ogen, nu pas voel ik hoe moe ik eigenlijk ben.

Ik hou echt van de band, maar het is soms echt heel erg vermoeiend. Alle optredens, interviews, repetities, paparazzi en zo voort is soms gewoon even teveel.

Voor ik het weet stromen er tranen over mijn wangen, God, hoe lang is dat wel niet geleden. Alle emoties van de afgelopen maand komen er in 1 keer uit. Op een random zaterdagavond, onder de sterren.

'Li?', hoor ik achter me, ik draai mijn hoofd om en zie Harry staan. 'Hey bud, wat is er aan de hand?', vraag ik met een hese stem. 'Dat kan ik beter aan jou vragen', hij komt naast me zitten en slaat een arm om me heen.

'Vertel, wat zit je dwars?', ik schud mijn hoofd. 'Nee Haz, laat maar, het is niks.' 'Liam, ik weet dat er iets aan de hand is, kom op, je mag het echt wel vertellen hoor, jij moet ook wel eens je verhaal kwijt!', zegt Harry, ik zucht.

'Harry, it's okay, I don't need to talk.' Harry schudt zijn hoofd. 'Liam..... jij zorgt zo goed voor ons maar wie zorgt er voor jou?', ik haal mijn schouders op, 'Ik zelf I guess.'

'Precies, en als je alles voor jezelf houdt gebeurd dit, Liam ik zie je nooit huilen, je bent zo sterk en zorgt zo goed voor ons. Maar jij moet ook weleens iets kwijt of je hart luchten, je kunt ook niet alles alleen.'

Ik veeg snel de tranen van mijn wangen. 'Het gaat al weer.' Harry lacht en schudt zijn hoofd. 'Hey, Payno, doe nou eens niet zo koppig bud.' Ik lach ook, hij heeft gelijk. 'Oké... Je hebt gelijk...', zeg ik. 'Zei ik toch, nou vertel op, wat is er aan de hand?'

'Ik maak me gewoon zorgen om jullie, met alles waarmee jullie naar me toe komen, ik vind het echt heel erg goed dat jullie met me praten enzo, maar deze maand werd het met alle optredens en shit gewoon een beetje teveel. Dat ligt ook aan mezelf, want ik wilde jullie constant checken en in de gaten houden. Ik moet wat meer voor mezelf leren zorgen.'

Harry knikt. 'Daar wil ik je bij helpen Li, je moet eerst jezelf helpen voordat je anderen helpt, en ik weet hoe moeilijk dat voor je is maar anders heb je dit elke maand.'

'Je hebt gelijk, dankje Haz.' 'Geen probleem, maar laten we nu even naar binnen gaan, het is nogal koud', zegt Harry, ik knik.

'Ik ga het ook aan de andere lads aangeven goed? Maar jullie moeten je geen zorgen om mij gaan maken want dan word ik al helemaal gek', lach ik, Harry lacht ook. 'Gelukkig ben je dat al', we lachen. 'Nee, ik zal het ook tegen de anderen zeggen', belooft hij.

We lopen naar binnen. 'Hey Liam, is alles oké?', vraagt Zayn, ik knik. 'Ja, nu wel', Zayn kijkt me niet begrijpend aan. 'Lads kom even hier!', roept Harry, Louis en Niall komen bij ons staan.

Ik vertel wat me dwarszit, de jongens luisteren allemaal aandachtig. 'Dus ja, het is niet dat jullie niet naar me toe moeten komen hoor! Want ik vind het juist heel goed van jullie dat jullie tegen me praten. Maar ik denk dat ik voortaan eerst mezelf moet begrijpen voor ik dat bij jullie kan.'

Zayn knikt. 'Snap ik bud, en dat ga ik ook bij je checken, je moet niet sad worden omdat je ons probeert te helpen', zegt hij, Louis en Niall knikken. 'Ja, en niet zoveel zorgen om ons maken Li, we redden het echt wel!', zegt Louis, Niall geeft me een knuffel.

'Goed dat je dit aangeeft Payno', zegt hij, ik glimlach. 'Jullie zijn echt geweldig Lads, bedankt.' 'Geen probleem, jij bent ook geweldig!', zegt Harry glimlachend.

We pakken allemaal iets te drinken, Zayn heft zijn glas. 'Op daddy Direction!', Ik schiet in de lach. 'Daddy direction?' 'Ja, daddy Direction!', lacht Zayn. Ik schudt lachend mijn hoofd en ga mee met de toast. 'Op daddy Direction!'

Later die avond zit ik nog met Harry op de bank, de andere jongens slapen al. 'Dus, zo moeilijk was het niet om te praten, toch?', vraagt Harry. 'Nee, thanks Hazza, dat je me hebt gepusht.'

Harry glimlacht en doet een hele hc hair flip met zijn half lange, bruine krullen. 'Ach ja, het is een gave', zegt hij, ik begin te lachen. 'Doe dat nooit meer, het ziet er echt heel raar uit', zeg ik lachend. 'Jammer, ik vond het net zo leuk.'

'Je bent een raar persoon', lach ik. 'Bedankt voor het compliment, jij ook', zegt hij, we lachen weer. 'Beloof je dat je het zegt als er iets is Li?', vraagt Harry dan serieus. 'Dat beloof ik alleen als jij dat ook doet.'

Harry steekt 2 vingers op. 'Bij deze beloof ik dat', zegt hij plechtig, ik lach weer. 'Thanks Harry, je bent geweldig.' 'No problem bud, you too.'

-1027 woorden-