OUR TIMELINE (우리의타임라인)

46장: Our Date That I've Been Waiting For

"W-wait." Bigla akong natigilan nang marinig ko siyang magsalita. "T-tonight, let's have a dinner date? It's my treat then. I guess you're really eager to have dinner with me." Nasilayan ko ang matamis nyang ngiti nang lingunan ko siya. For a second, I was mesmerized with it. Really? She's willing to go out with me... tonight? As in later this evening?

I forced to make a dry laugh. "Hindi ka naman napipilitan, tama ba?" saad ko pagkatapos humalakhak. I'm still pissed off though.

She shook her head twice. "No, I'm not. I just thought about it. It's unfair nga naman if I won't grant your request. This time, I'll make sure I'm going to pay for it. Just eat what you want." paniniguro niya nang maalala ang nangyari nung dinner date nila ni Winston na ang ending ay ako nagbayad sa kinain niLa. Pero katulad ng sinabi ko noon, ibabawas ko na lang iyon sa darating na sahod nila.

"Woah! Mayaman. But don't worry, I'm won't take advantage of your pa-libre." Biro ko pa sa kanya nang unti-unti ng bumabalik ang mood ko. "Provided, I'll be the one to choose where to eat, is it okay with you?" dugtong ko saka ngumisi na parang may kalokohang naiisip.

"Fine, then. Just let me know in advance where would that be." Hirit niya saka tinaasan ako ng isang kilay.

Tumango ako. "Yeah, sure. I'll text you the location once I decided. But first, just get some sleep. I'll bet you need one." sambit ko habang hindi ko pa rin maalis ang pag-aalala ko sa kanya. "Then, I'll see you later." Huling winika bago tuluyan lumabas sa unit niya dala ang mga pinagkainan namin.

*****

While she was sleeping in her bedroom, I took the opportunity to clean and organize her kitchen and living room. Hindi dahil sinaniban ako ng espiritu ng kasipagan, o para mag-impress sa kanya - kung hindi dahil ang sakit lang sa mata na makitang hindi malinis ang kanilang condo unit. Kababaeng tao, hindi sila marunong mag-maintain ng kalinisan sa tahanan nila. Lalo na iyong kapatid ko na burara din sa mga gamit niya. I didn't know that they have this something in common. No wonder why they became close like sisters now. Papaano nila kaya nakakayanang tumira na ganito karumi ang unit nila?

Pinahid ko ang pawis sa aking noo at napangisi nang matapos ko ang paglilinis ng halos mag-iisang oras lang. Good thing na mahimbing ang pagkakatulog ng koreana at hindi siya nagising sa ginawa ko dito.

"Makabalik na nga sa unit namin, nang makahanap na ng lugar para sa date namin mamaya." I said in excited tone before I went outside.

Pagdating ko sa room 600, hindi na ko nagpatumpik pa na mag-browse sa internet. Nagtipa agad ako ng keywords sa google search bar ng potential restaurant for our dinner tonight. Pagkalipas ng ilang minutong paghahanap ko ay nakapili din ako at nakapagpasya sa wakas. Tinawagan ko agad ang numero na naka-post sa kanilang instagram account at nagpa-reserve ng table for two para mamaya. I hope there won't be any problem with the restaurant that I have chosen. Anyway, I kind of feel she will like it too and also the kapampangan foods that she will going to try later.

Hindi pa man tuluyan nagdadapit-hapon ay nakahanda na ko sa aming dinner date. Hindi halatang sabik ako para sa mangyayari ngayong gabi. Naisipan kong suotin ang pang-porma kong damit na dating kong sinusuot sa Korea tuwing spring o autumn season. Tutal medyo malamig-lamig din ang panahon. I wore a thin black sweater cardigan V-neck with a plain white shirt as my inner and a khaki trouser pants that was length above the ankle. Then, I chose to wear a comfy low-cut ankle socks in my converse low-cut sneaker shoes. Hindi ko na masyadong pinagtuonan ng oras ang pag-aayos sa buhok ko. Mas trip ko ang usual hairstyle ko na nagtatakip sa bangs ko.

"Hindi naman ako siguro overdress sa porma ko ngayon no?" tanong ko sa sarili ko habang tinitignan ang itsura ko sa salamin. Saka ako ngumisi-ngisi at nahawi ng buhok patagilid. Gwapong-gwapo na ko sa sarili ko. Nag-heart finger sign pa ako para sa huling postura ko. Papasa na ako sa pinoy oppa ng bayan sa pormang pang-koreanong get-up ko. "Enough of this, baka masobrahan na ako at maging narcissistic na ko." I said after some series of posing I made in front of the mirror. Then, I popped-out a heavy exhale as I'm trying to gather myself a confidence.