3 years later.
-
Sa huling pagkakataon, sa ilalim ng madilim na kalangitan ay gusto ko makita ang magandang tanawin mula rito sa aking penthouse. After the long wait. I can finally return to the Philippines.
"Cee!"
I took the glass of wine and approached the man who had just entered my room, hugging him tightly and kissing his cheek.
"I missed you so much, nandito ako upang ipaalala sayo na 9am ang flight mo bukas. Hindi ako makakasama dahil may kailangan pa akong tapusin, susunod ako next week." I pinched his cheek and bit him.
"I know, you don't need to remind me." lumayo ako sa kanya at muling bumalik sa pwesto ko kanina.
Niyakap niya ako mula sa aking likuran. "Cee, sigurado ka na ba talaga sa desisyon mo? Nag-aalala sila mom at dad dahil baka masaktan ka." marahan kong tinapik ang kanyang ulo na nasa balikat ko.
"Mickey, I'm ready."
"But, naging masaya ka ba talaga?" ang kulit nya talaga kahit kailan.
Tumango ako. "Masaya ngunit nakaraan na."
"Lahat nagbabago." pero yung paghihiganti ko hindi magbabago. Matagal ko ng hinihintay na dumating ang pagkakataong to at hindi ko sasayangin ang lahat ng pinaghirapan ko.
"Remember that I am willing to kill just for you. Cee, there are four men who are obsessed with you, and we will not let you be hurt again." I consider myself extremely fortunate to have someone I can rely on in times of need. They were present when I was on the verge of giving up on life. They are an important part of my life, and I will not waste the love they have given me.
Muli ko syang hinarap at pinisil ang magkabilang pisngi. "I want you to behave kapag nakabalik kayo ng pinas, maliwanag?" tinitigan ko ang kanyang nakasimangot na mukha.
Hindi ako makapaniwala na ang laki na ng pinagbago nya. Blonde hair, makapal ang kilay, matangos ang ilong, matangkad, at mga mata na kung tititigan ka ay matatakot kang tumingin. He appears cool on the outside, but inside he's a soft and sweet guy.
"Anong gagawin mo kapag nakita mo sila muli?"
"Hmm, let's see." sagot ko at ngumisi bago ginulo ang kanyang buhok.
"Kailangan ko ng magpahinga. Ikaw ba maghahatid sa akin bukas?"
"Nope. Eros will pick you up tomorrow at 8am, I have an important meeting kaya hindi kita ma ihahatid." speaking of Eros, hindi ko siya nakita sa loob ng isang linggo.
"Okay, tatawagan ko sila mom and dad bukas bago umalis." nakakaramdam na ako ng antok dahil sa wine na inubos ko.
"Magpahinga ka na. Goodnight Cee, I love you." muli nya akong niyakap ng mahigpit at humalik sa aking pisngi.
"Take care, goodbye."
Humiga ako sa kama ngunit bago matulog ay sinilip ko ang social media. Nakita ko kung gaano kasaya ang babaeng kinamumuhian ko, ang mukha na gusto kong burahin sa mundong to.
"Nawala lang ako ng mahabang panahon akala mo nakalimutan na kita? Sulitin mo ang natitirang panahon dahil babawiin ko lahat mula sayo ng walang itinitira."
Pagsisisihan mo ang lahat, wala akong ititira sayo.
—
Arleth Jenkins
Finally, after a week uuwi na ako. Gosh, I can't wait to see my wife and daughter. I miss them so much, sana isinama ko na lang silang dalawa ni Savannah.
Arleth Jenkins
Sweety, I'm going home.
I checked my wristwatch and it's almost 9 a.m. I noticed that the seat next to me was empty. Oh well, I don't care, and I prefer na walang katabi.
