Fleva. Wat vakantie wel niet met je doet

Deel 16

Na de loempia gaan we terug naar het bureau, waar ik het gelukskoekje open maak. Nou wat staat er in zegt hij lachend terwijl we aan tafel zitten met Marion, Esmee en Romeo. Ik pak het briefje eruit en lees voor: Binnenkort ontmoet je de liefde van je leven lees ik voor. Iedereen schiet hard in de lach, behalve Romeo. Hij weet natuurlijk nog van niks, en snapt er niks van. Marion fluistert dat we samen zijn alleen verder niemand het mag weten. Romeo feliciteert ons en geeft aan zijn mond te houden. Mechels komt naar buiten om ons gelach. Zo zijn jullie aan het werk of houden jullie een theekransje vraagt ze dan ook. Ik kijk haar serieus aan en zegt aan het werk. We hebben al veel van de achterstand af, als we zo door gaan hebben we morgen geen werk meer zegt Wolfs lachend. Agh maak je daar maar geen zorgen om ik verzin wel iets zegt Mechels terwijl ze terug loopt naar haar kantoor.

De lul zegt Romeo dan ook tegen Wolfs, waardoor iedereen weer moet lachen. Rond 1700 is al het achterstallig werk afgerond en gaan we ook naar huis.

Wolfs gaan we naar de chinees vraag ik hem terwijl ik een lip trek, nee echt niet zegt hij gelijk. Aaaa toe ik heb er zoveel trek in probeer ik nog een keer. Ik zie hem bedenkelijk kijken. Okay dan maar dan morgen eten we weer normaal zegt Wolfs ik stem ermee in. Ik bestel ook gelijk zonder op de menu te kijken en binnen 10 minuten staat ons eten op tafel, ik val ook gelijk aan. Na het eten voel ik me misselijk worden. Ik ren naar de wc en kom net optijd aan. Ik geef over en voel me erg beroerd. Na 10 minuten kom ik weer terug. Wolfs kijkt me bezorgd aan en vraagt gaat het wel. Ja vast een buikgriep zeg ik en we gaan naar huis. Ik voel Wolfs zijn bezorgde ogen me in de gaten houden, maar ik negeer het.

Eenmaal thuis aangekomen ga ik op de bank liggen. Wolfs maakt koffie voor hem, en thee voor mij. Als hij het eenmaal neerzet op tafel lig ik al diep te slapen. Wolfs tilt me op en legt me boven in mijn bed neer. Ik word er niet wakker van. Ik ben de laatste dagen ook zo moe. Wolfs kleed me om en gaat bij me liggen. Ik word dan ook pas de volgende ochtend wakker, en voel me gelijk weer misselijk. Wat is dit toch, ik ben echt nooit ziek. Okay ik heb weleens hoofdpijn maar daar blijft het dan ook bij.

Ik moet ook alweer naar de wc rennen, en ben weer net op tijd. Als ik eenmaal klaar ben poets ik mijn tanden. Ik hoop maar dat Wolfs niks door gehad heeft, anders gaat hij zich weer zorgen maken. Ik besluit dan ook gelijk maar te gaan douchen en me aan te kleden. Als ik eenmaal weer terug kom in de slaapkamer is Wolfs al weg. Ik hoop echt niet dat hij wakker is geworden.

Als ik eenmaal beneden kom staat hij in de keuken, hij komt naar me toe en geeft me een zoen, ik zoen hem terug. Goedemorgen lieve Eef zegt hij. Was je nou net weer aan het overgeven vraagt hij. Kut hij heeft het toch gehoord. Ja een buikgriepje denk ik zeg ik terwijl ik mijn schouders ophaal. Blijf dan lekker thuis. We hebben toch niks te doen. Ja dag Wolfs dat doe ik niet zeg ik dan ook gepikeerd.

Hij zet een broodje kaas met een kop koffie en een verse Jus voor me neer. Ik eet het dan ook gelijk op, als ik net de laatste hap opeet gaat Wolfs zijn telefoon. Okay we zijn er met 10 minuten hoor ik hem zeggen. Ik ben gelijk blij. Gelukkig weer een zaak. Dat op kantoor zitten doet me geen goed.

We gaan naar de auto en stappen in, op naar een nieuwe werkdag.