Fleva. Wat vakantie wel niet met je doet

Deel 17

We rijden naar het bos toe waar een lijk gevonden is. Ik eet een pepermuntje omdat ik merk dat ik toch weer een beetje misselijk word. Eenmaal aangekomen staat de FO er al. Marion en Esmee geven ons de overdracht. Vanochtend vroeg was er een meisje aan het hardlopen en zei vond hier het lichaam van de jongen vrouw, gelukkig had ze een ID kaar bij zich. Het ging om Anouk de Wit 19 jaar, wondende in Maastricht.

Anouk ligt er in haar lingerie bij, aan haar lichaam is te zien dat er een worsteling aan vooraf gegaan is. Ze heeft een hoofdwond. Normaak kan ik er heel erg goed tegen maar nu voel ik mijn maag draaien. Wolfs beugt boven het meisje om naar de wond te kijken. Eva moet je kijken hoe diep de wond is, denk ik met iets scherps. Ik begin te kijken en voel dart mijn mond waterig word. Ik ren snel weg en begin weer over te geven. Ik voel dat iedereen naar me kijkt. Als ik klaar bent komt Esmee naar me toe met een servetje en een flesje water. Ze kijkt me bezorgd aan en vraagt of het wel gaat. Ik geef aan dat ik een buikgriepje hebt en het wel gaat. Ze kijkt me bedenkelijk aan maar gaat er niet op in. Ik loop terug naar Wolfs, bang voor de preek die ik ga krijgen.

Eva gaat het wel vraagt hij, ja hoor zeg ik. Terwijl ik me super moe en misselijk voel. Maar dat ga ik natuurlijk niet zeggen. Anders blijft hij zo bezorgd, en als ik ergens niet tegen kan is het overbezorgd gedrag. Ik kan goed voor mezelf zorgen. Dat heb ik heel mijn leven al gedaan.

We rijden gelijk door naar het studentenhuis waar ze woonden. We krijgen van de huisbaas een sleutel. Hij stinkt heel erg in het huis en het is een bende. Dit zorgt er bij mij voor dat ik weer misselijk word, maar gelukkig hoef ik nu niet te braken. Jezus hoe kan je zo leven zeg ik dan ook vol onbegrip. Wolfs moet om me lachen, ja dat snap ik dus ook niet. We zien veel foto's op haar koelkast geplakt, foto's met vrienden maar ook met mogelijk een vriendje. We komen op de gang haar huisgenoot tegen en vragen namen van haar vriendinnen en vriendje. Als we deze gekregen hebben laten we de politie van Rotterdam de familie inlichten. haar ouders wonen in Rotterdam. Wij gaan alle vriendinnen en het vriendje van haar opzoeken in het systeem.

Wolfs ik zie dat haar vriendje een strafblad heeft voor stalking en mishandeling. Maar ik zie geen adres. Woonplaats onbekend. Nou dat begint al lekker. Marion herkend te foto en zegt dat ze hem kent, hij woont in het kraakpand maar is gevaarlijk. Daarom gaan Marion en Esmee mee voor versterking. Hij is thuis en we houden hem aan.

In het verhoor is hij heel stil, hij kijkt ons alleen maar boos aan. Als we eenmaal aangeven waarom hij hier is word hij boos. Hij springt op en probeert Wolfs aan te vallen. Wij staan gelijk op en zetten hem terug in de stoel. De collega's komen aan als versterking en boeien hem.

Hij geeft aan van haar te houden, en niet voor iets te bekennen wat hij niet gedaan heeft. Ook al is er voldoende bewijs. Hun telefoons waren samen, zijn telefoon was vannacht in hetzelfde bos. Hij word alleen maar bozer en geeft niks aan.

Goh wou ze niks meer je ? Als jij haar niet krijgt dan niemand niet vraagt Wolfs dan ook. Hij word hierdoor nog bozer. JA hallo zei ging vreemd wat moest ik dan. Haar de hoer laten spelen schreeuwde hij. Ik zou het zo opnieuw doen. Okay top je word morgen voorgeleid.

We lopen de verhoorkamer uit. In de gang rusten mijn handen op mijn knieën. Wolfs slaat zijn arm om mijn heen. Eef ik wil niet zeuren maar dit is niet goed. Ik wil dat je morgen naar de dokter gaat. Zo kan het niet door gaan.

Ik knik en geef aan morgen ochtend te bellen. We gaan achter de computer het verslag uitwerken, als deze klaar is gaan we naar huis. Eenmaal thuis aangekomen gaat Wolfs koken, ik ga lekker even douchen. Als ik naar beneden kom ruikt het al heerlijk. Wat heb je gemaakt vraagt k dan ook nieuwsgierig. Lekker een kippensoepje zegt hij. Dat is goed voor je als je ziek bent.

We gaan eten en kijken op de bank nog tv. Nouja Wolfs ik val natuurlijk weer in slaap in zijn armen.