Deel 18

126 3 0
                                    

Ik word wakker van Wolfs die me naar boven tilt. Ik geef hem allemaal kleine kusjes in zijn nek. En fluister in zijn oor dat ik hem nu wilt. Hij moet lachen om mijn directheid. Ik bijt hem zachtjes in zijn oorlel, ik hoor dan ook een zachte kreun zijn mond verlaten. Hij legt me neer op bed. Als hij boven me hangt trek ik zijn broek uit. Zo mevrouwtje van Dongen waar is jou geduld gebleven. Ik lach en zeg dat ik nooit in mijn leven geduld gehad heb. Ik open de knoopjes van zijn blouse en trek hem uit. Wat is het toch een lekkerding. Hij trekt mijn vest en shirt uit, en gaat met zijn lippen naar mijn borsten toe. Ik kreun zachtjes en trek mijn bh uit. Hij pakt mijn borsten beet en zuigt aan mijn tepels, ik hou het niet en kreun steeds iets harder. Hij trekt mijn broek en slipje uit waarna hij vanaf mijn borsten steeds meer richting mijn clitoris gaat met zijn lippen, ik kan hierdoor ook bijna niet meer stil liggen van genot. Hij begint me te verwennen en ik hou het niet meer. Binnen enkele minuten kom ik dan ook klaar.

Ik ga boven op hem zitten en laat me volledig gaan. We beginnen Steeds harder te kreunen en komen tegelijkertijd klaar. Na hijgend ga ik boven op hem liggen. Ik hou van jou Wolfs fluister ik in zijn oor. Ik ook van jou lieve Eef. Ik zet snel de wekker en we vallen in elkaars armen in slaap. Die volgende ochtend word ik al voor de wekker wakker van een misselijk gevoel. ik ren naar de Wc en geef weer over. Wolfs heeft gelijk ik moet naar de huisarts. Eenmaal gedoucht en aangekleed bel ik de huisarts ik mag gelijk komen want het is nog rustig. Wolfs maakt beneden een ontbijt. Ik heb geen tijd ik moet nu naar de huisarts ik zie je wel op het bureau zeg ik terwijl ik een banaan mee neem.

Toch wel zenuwachtig zit ik in de spreekkamer, ik kan me niet heugen wanneer ik voor de laatste keer bij de huisarts geweest was. Ik moest zelfs het adres opnieuw opzoeken. Ik zat alleen in de wachtkamer. Het was ook echt wel vroeg pas 08:10. Maar dit vond ik wel fijn dan was ik misschien nog wel op tijd op werk. Als ik ergens niet tegen kon was het te laat komen.

Ik werd stipt om 08:10 dan ook gehaald. Het is een iets oudere huisarts. Ik gaf mijn klachten aan, de huisarts begon mijn bloeddruk te meten en te voelen aan mijn buik maar kon niks raars voelen. Daarna mocht ik in een bekertje plassen. Mevrouw van Dongen u bent zwanger zegt de huisarts even later na het controleren van mijn urine. Ik schrik heel erg en weet niet wat te zeggen. Maar maar stotter ik dan ook. Ik heb een spiraal dat kan helemaal niet. Ik word dan ook gelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis omdat ik een spiraaltje heb, ze willen kijken of die er nog in zit.

In de auto bel ik snel Mechels en geef ik aan dat ik naar het ziekenhuis moet, natuurlijk geef ik de reden niet aan. Wolfs ga ik echt niet bellen, ik weet ook niet hoe ik dit moet gaan vertellen. Wij zwanger we zijn net samen, onze baas mag het niet weten anders raken we misschien onze baan wel kwijt.

In het ziekenhuis is het dan ook een stuk drukker, ik zit bij de afdeling Gynaecologie waar ik vrouwen zie die hoog zwanger zijn, bijna allemaal met hun partner. Dit voelt toch wel confronterend. Als ik er 15 minuten zit te wachten word ik gebeld door Wolfs. Ik klik snel weg omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. Hij stuurt me een aapje. Is alles okay ik maak me zorgen x Wolfs. Ik app hem terug alles is goed ik moest even voor de zekerheid bloedprikken maar het duurt nog al even x Eva. Ik durf hem nog niet de waarheid te vertellen.

Na een half uur wachten word ik eindelijk opgehaald, en begint er een  hele vragenlijst en daarna een onderzoek. Dat vind ik wel vervelend. Uiteindelijk na een echo en inwendig onderzoek komen ze erachter dat mijn lichaam waarschijnlijk het spiraaltje heeft afgestoten, dit komt heel zelden voor. Hierdoor ben ik zwanger geraakt. Ik ben nu 4 a 5 weken zwanger. De hartslag was al te horen. Ook al zag je nog maar weinig vond ik het toch bijzonder. Ik moest bloedprikken en mocht daarna met een foto van de echo gaan

Fleva. Wat vakantie wel niet met je doetWhere stories live. Discover now