Bir Nefes Umut

Bölüm 5 ~ Maskeli Kız

Eveeeeetttt. Geldik dönüm noktamıza... Bu bölüm çok önemli. Başlamadan önce şunu sakın sakın unutmayın. İki yıl ileriye gidiyoruz. Yani her şey değişmiş olacak. En önemlisi Gamze çok değişecek...

Bir not daha yoğun küfür içirebilir.

(Sıla-Zor Sevdiğimden)

İki Yıl Sonra

"Bu şarkıyı söylemek istemiyorum. Çok dramatik."

"Söylemek zorundasın. Baştan." Lanet olası herif. İçimden onun sesini taklit ederek 'Baştan.'dedim. Baştanmış. Benim sayemde burası iyi iş yapıyordu ve benimle iyi ilgilense iyi olurdu. Bu ne biçim cümle oldu ya. Çok iyi kullandım sanırım. Olumlu tüm kelimeler berbatmış gibi geliyordu. Yine de buradan iyi para kazanıyordum. Tabii bunun nedeni başkaydı. Önümdeki mikrofona eğildim. Arkamda oturan Aras gitarını çalmaya başlayınca ben de şarkıya giriştim. Gözlerimi kapatınca şarkıyı yaşıyormuş gibi hissettim. Nedense gözümün önüne onunla yaşadıklarım geldi. Gülümsedim. Sanırım burada en çok seven bendim ve vazgeçen Poyraz'dı. Kes şunu Gamze. Onu düşünmeyeli neredeyse aylar olmuştu. Gözlerimi açtığımda herkes bana bakıyordu. Aras çalmayı kesti.

"Ne?"dedim.

"Çok güzeldi. Şarkıyı yaşıyormuşsun gibiydin."dedi Mert. Mert benim patronumdu. Müzikten pek anlamazdı. O genelde müşterilerinin beğenisini düşünürdü. Bana Sıla söylettirdiğine göre bugün epey sevgilimiz olacaktı. Aman ne güzel! Mert zengin bir piçti kısaca. Babasının ona yatırdığı o fazla paralarla kendine bir cafe&bar açmıştı. Gündüzleri normal cafe gibi işletiyordu bu mekanı. Akşamları da bar kısmı açılıyordu ve benim işim de başlıyordu. Barda her akşam olmasa da bazı akşamlar şarkı söylüyordum. "Bu gece var mısın? Özel müşterilerim var." Ve bazen de geceleri çalışıyordum. Ancak şarkı söylemek için değil.

"Müşteriler özelse prim de artar."

"Tamam. Odayı senin için hazırlatsınlar." Gülümsedim. Daha doğrusu sadece dudaklarımı gerdim.

"Sigara molası verebiliriz değil mi? Sahne zamanım gelene kadar en azından."

"Çık dışarı biraz hava al." Aras'a bakıp göz kırptım ve kafamla işaret ettim. Gitarını bir kenara bıraktı. Çantama uzanıp sigara paketiyle telefonumu aldım. Aras'la dışarı çıktık. Duvara yaslanıp ceplerimi yokladım. Çakmak neredeydi ya? Ay ben bunu yine nerede unuttum? Ben çakmağı unutmaktan bıktım çakmak unutulmaktan bıkmadı. Aras'a baktım. Sigarayı dudaklarımın arasına aldım.

"Benimkini de yaksana."dedim. Çakmağı yakıp önce dudaklarının arasındaki sigarayı ateşledi. Daha sonra benim dudaklarımın arasındakini ateşledi. Nefesimi çekerek sigarayı dudaklarımın arasından iki parmağımın arasına aldım. Dumanı ağzımdan üfleyip yoldan geçen insanlara baktım. Öylece baktım. Hiçbir şey düşünesim yoktu. Arada böyle beynim duruyordu. "Hava çok sıcak ve bunaltıcı."

"Hava sıcak değil de nem çok nem."deyince ikimizde birer kahkaha attık. Sigaramdan tekrar içip ona baktım. Bir anda biri yanağıma öpücük kondurunca bu sefer sinirle etrafıma bakındım. Cem'i görünce çıldıracak gibi oldum. Manyak herif.

"Selam sevgilim. Bugün nasılsın?" Hayal aleminde onun sevgilisiydim. Ancak gerçekte asla. Bana sürekli sevgilim diyordu. Yan tarafımızdaki müzik aletleri ve albümler satan bir dükkanda çalışıyordu ve bana asılıyordu.

"Seni gördüm daha kötü oldum Cem."deyince Aras bir kahkaha attı. Ben de güldüm.

"Kalbimi kırıyorsun."