K.U.R.T(+18)

❄️Kafesin İblisi Babür

Öncelikle bu kurgu için epey zamandır düşünüyorum. Sizden ricam okuyorsanız yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen. Emeğime karşı destek olursanız çok sevinirim.

Keyifli Okumalar Dilerim.

Bölümün Şarkısı/Nazlıcan Kübra-Yakamoz.

GEÇMİŞ BÖLÜMÜDÜR.

7 SENE ÖNCE

Gece haindir, kabusa döner...

Kabus arkadaştır, döner rüyalara...

Çiçeklerin diplerine döktüğüm gübreyi iyice etrafına yedirdim. Güller yapraklarını döken birer dikendi. Aslında güllerin dikenlerine aşıktım ben. İnsanoğlunun da her bir huyu dikendir... Özellikle de kendi huyu...

Kadının kaburgasından yaratılan erkek, göğüs kafesi çiçek açana kadar ölmezmiş, okuduğum kitabın ilk sözleriydi bunlar. Gül'ün kokusunu okumak bile dikenin ellerime battığını hissetmemle aynıydı. Dikenler avuç içlerimde söndü gitti...

Gözlerimi semaya kaldırdım. Gökyüzü açıktı, güneş batmaya hazırdı. Akşamın kavuşmasına az kalmış, güneş yerini aya bırakmak için adeta can çekişiyordu. Çöktüğüm yerden kalktım. Yeni ektiğim gülün dibini suladım. Sular gülün dibinde göl oluşturdu. Su bidonunu da alarak eve doğru yürüdüm.

Mis gibi kokular geliyordu.

Epey açtım.

Su bidonunu balkon basamaklarının dibine koydum ve elimdeki bahçe eldivenlerini çıkardım. Annemin şarkı mırıldanmasını işitirken yüzüme oturan gülümseme beni çoktan heyecanlandırmıştı. Babam daha işten gelmemişti.

Babam, polisti.

Bende henüz liseden bu sene mezun olmuştum.

Üniversite sınavına son bir hafta vardı.

Annemin cıvıl cıvıl şakıyan sesiyle balkon kapısını açarak içeriye girdim. Balkon kapısının dibine terliklerimi çıkardım. Sinekliği arkamdan sıkıca kapattım ve ayağımın altında gıcırtı yapan parkelere aldırmadan ayağımın ucunda içeriye girdim. Yalın ayak dolaşıyordum ve sıcak havanın tadını çıkarıyordum.

Bende babam gibi polis olmak istiyordum.

Çok çalışmam gerekiyordu tabi.

Mutfağın kapısından kafamı uzatmamla anneme bakıp gülmeye başladım. "Çok çok güzel sesiniz var Meryem sultan"

"Ayh! Talya'm sen beni öldürecek misin annecim ya?" Baş parmağı ile damağını kaldırdı. Elinin biri de kalbine götürmüştü. Annemin kalbi zayıftı. Kalbinde delik vardı ve bir pil ile yaşıyordu. Heyecana, strese ve üzüntüye gelemiyordu. O yüzden babam, anneme el bebek gül bebek bakıyordu. Bu hayatta kimsemiz yoktu zaten. Annem, babam ve ben...

Annemle babam ailelerinden gizlice evlenmişler. Çünkü aileler bu evliliğe onay vermedikleri için gizlice nikah kıyıp ailelerinden kopmuşlar. Tabi aileleri de onları sildikleri için üçümüz bu evde geçinip gidiyorduk.

"Allah korusun yüreğimin parçası. Oy kurban olurum" kapının arkasından çıktım. Kollarımı açarak anneme iliştim. Annemle kocaman sarıldım ve yanağına en güzelinden bir öpücük bıraktım.

"Kızım, kalbime iniyordu"

"Yok kız bir şey olmadı. Affedersin annelerin gülü, öyle yaklaşmamam gerekiyordu"