Yakamoz | Yarı Texting

dört

Medya: Utku Anıl Barlas

•••

Yemekten sonra çekirdeklerimizi alıp bahçeye çıkmıştık. Umut, Asya ve ben banklarda oturuyorduk.

Umut "Bana ne anlatacaksınız çok merak ediyorum." dedi eline bir avuç çekirdek alarak. Çekirdek paketine ben de elimi daldırdım. "Direkt konuya giriyorum." tepkisini ölçmek için suratına baktım merakla bana bakıyordu.

Derin bir nefes alarak "Utku'ya yazdım." dedim. Umut'a baktığımda far görmüş tavşan gibi bana bakıyordu. Algılayamamıştı sanırım..

Boş boş bakmasından bir dakika sonra nihayet bir tepki vermişti. "Ne?!"

Gülümseyerek ona baktım. "Ne yazdın? En yakın arkadaşımdan mı hoşlanıyordun?"

Hemen "Hayır.. hayır." dedim. Ardından "Sana yazıyorum sandım meğerse Utku'ya yazmışım."

"Nasıl ya? Utku sen de ekli mi?" diye sordu. Olumlu anlamda başımı salladım. "Geçen sene öğrenci işlerindeyken grupta o da vardı bende numarasını kaydetmiştim." dedim. Nefesimi vererek "En azından onda ekli değilmişim, rezil olmadım fark etmedi.." dedim.

Umut "Mesajları göstersene." dedi. Telefonumu ona uzattım.

Sabahtan beri sessiz oturan Asya'ya baktım etrafı izliyordu. "Kimi kesiyorsun?" dedim.  Dalgın olduğu için "Hı?" demişti. Gülerek başımı salladım. İlerideki masayı işaret etti. Utku ve Korayların masasıydı. "Siyah saçlı çocuk iyiymiş." dedi.

Umut arkasına dönerek "Egemen onun adı." dedi. "Bizim basket takımında" diye ekledi.

Bana siması tanıdık geliyordu. Büyük ihtimal ortak derslerimizden biri aynıydı.

"Hoş çocuk." dedi Asya. Ardından Umut "Arda'ya ne oldu?" diye sordu. Arda ve Asya yaklaşık iki aydır flörtleşmişlerdi ama ciddi olmadığı için konuşmayı kesmişlerdi.

"O iş bitti nanay yani." dedi Asya. Umut telefonumu bana uzattı. "Biraz rezil olmuşun dua et numaran ekli değil." dedi.

İyi ki numaram ekli değildi...

...

Bugün kaptanlık seçimi vardı. Saçlarımı sıkıca at kuyruğu yapıp sıktım.  Aynaya baktığımda göz altlarım biraz şişmişti. Gece stresten uyuyamamıştım. Annem zibilyon tane kaptan olmam ve avantajları ile ilgili mesaj atmıştı üstüne sabah kalktığımda aramıştı.

Aynanın önünde duran spor çantamı alıp omzuma geçirdim. Asya omzumu sıvazladı. "Başaracaksın Sare." demişti.

İç geçirdim umarım öyle olurdu. "Umarım." dedim.

Asya da çantasını aldığında kapıyı kitleyip yürümeye başladık. Stresten tırnaklarımı ellerime geçiriyordum.

Baskı olunca üzerimde ister istemez stres oluyordum.. abarttığımı düşünebilirsiniz ama annem kaptan olacağım diye çoktan kutlama hazırlığı bile yapmış..

Geçen sene kaptan değildim çünkü yıldız takımda en büyük biz değildik. Bizden bir yaş büyükler vardı onların bu sene sınav senesi olduğu için takıma hiç biri girmemişti. Onlar zaten zevk için oynuyordu.

Stres ve heyecandan midem bulanıyordu. Spor salonunun önüne geldiğimde derin bir nefes aldım. Kapıyı ittirerek açtığımda içeride kimse yoktu sadece ben ve Asya vardık.

Erdem hoca önümüzde belirdiğinde "Erken mi geldik?" diye sordum.

Erdem hoca kol saatine baktı. "Seçimler bitti kızlar geç kaldınız." dediğinde başımdan kaynar sular aktı resmen. Hemen annemin bana kızma yine başarısız bir kız oldun senaryoları kafamda dönerken Erdem hoca suratıma bakıp bir anda gülmeye başladı.