"Ulan piçe bak, neymiş bizim mahalleden bir kaç kişi, hasımlar çocukların paralarını aldıklarında olaya karıştıkları için ayaklarını denk alacakmış. Yok yaa paşama bak siz çocukları ezin biz susalım. Bakın bu son uyarım kendi mahalleniz yetmiyor gibi iki de bir bizimkine bulaşıyorsunuz eğer bir kere daha sizin bu mahallede olay çıkardığınızı öğrenirsem hiç iyi şeyler olmaz haberiniz olsun" dedim sinirle işaret parmağımı onlara sallayarak.
Biz mahalleye geldiğimizde hasımlar da ordaydı zaten dertlerini sorduğumda bizim çocukların onların işine burunlarını soktuklarını söylemiştiler. Bizim çocukları da dinleyince haklı olanın bizimkiler olduğunu anlamıştım.
Onlar geri adım atmazken en sonunda kavgaya girmiştik. Kavganın başında kameri ne kadar uyarsamda o da kavgaya girmişti. Benim gözümün altında hafif morluk vardı ve dudağım patlamıştı.
Erezinde yanağında morluk vardı. Ezranın kaşı patlamış, kamere birşey yapmamaları için uğraştığımda onda birşey yoktu.
Karşı tarafın hâli bizden beterdi. Şimdi hepsi karşımda onlara nutuk çekiyordum. Zaten bir kaç tanesi benim yaşlarımda gerisi bir iki yaş küçüktü. Tabii bir iki yaş büyük olanlarda vardı.
Kimseden ses çıkmayınca yüksek sesle tekrar konuştum.
"ANLADINIZ MI!" Diye yükselmemle kimisi kafasını onaylar biçimde sallamış kimiside onaylayan mırıltılar çıkarmışlardı.
Sonunda hasımlar mahalleden gittiklerinde derin bir nefes aldım.
"Mami yakınlarda ilk yardım çantası varsa getirsene be sana zahmet"
"Tamam eso iki dakkaya elinde"
Dediği gibi iki dakikada getirmişti.
İlk yardım çantasını açıp ezranın kaşını temizleyip bant yapıştırdım.
Erezin morluğuna da krem sürdüm. Ezra da benim dudağımı temizleyip bant yapıştırmıştı.
Eşyaları toplayıp çantayı mami ye verdim.
"Eyvallah mami"
"Bizden, eso"
Mahalledekilerle vedalaşıp mahalleden çıktık. Yorulmuştum ama mahalle için buna değerdi.
"Sizde benim yüzümden yoruldunuz keşke gelmeseydiniz hem sizede zarar geldi"
Erez kaşlarını çattı.
"Aa eso bi daha duymayayım öyle laflar kızım eğer beni çağırmasaydınız o zaman burnunuzdan getirirdim" demesiyle tebessüm ettim.
"Aşk olsun halooş ya ekşın olacak ve sen beni çağırmayacaktın öyle mi bir hafta tribimi yerdin söyleyeyim" dedi koluyla koluma vurararak.
Ezraya döndüm.
"Hiç bakma bana öyle sabah zaten ekşın olsa diye yakınıyordum beni çağırmasaydın bir hafta seni hayattan bezdirirdim"
"Desenize o zaman iyiki çağırmışım yoksa çekeceğim varmış" dedim gülerek.
Onlarda gülerek cevap verdi. Baba tarafı bu gün gidiyordu. Halis amcamlarda zaten kendi evlerindeydi. Haktan amcalarda dedemlerle trabzona gidiyorlardı. Onların burda evleri yoktu.
Akşam gidecekleri için bu gün biraz daha vakit geçirmek istiyordum.
Telefonu açıp baba tarafının kuzenlerinin olduğu gruba girdim.
Dikkat kız var!
Siz: gençler ve kendini genç hissedenler bu gün gitmeden hep beraber birşeyler yapalım diyorum
YOU ARE READING
Hayatı Tesbih Yapmışım | Karışan Bebekler
Teen Fiction"Ben Esra Berra Yıldırım. Kusura bakın tanıştığımıza memnun olmadım" Esra sıradan olmayan hayatını hiç bir şeyi umursamayarak yaşıyordu. Ta ki bebeklerin karıştığını öğrenene kadar. Gerçek ailesinin hayatına girmesiyle renkli olan hayatı daha çok ca...
