Hayatı Tesbih Yapmışım | Karışan Bebekler

16

"Yaa abi yeme şu patatesleri. Herkes gelince beraber yiyeceğiz zaten."

"Yaa napayım çok güzel yavrum"

"Tamam işte hep beraber yiyeceğiz"

"Tamam tamam"

Yemek odasına girdiğimde çekişen bir kamerle demir abimi gördüm. Anlaşılan demir abim yine bir şeyler araklıyordu. Kamerde ona kızıyordu.

"Günaydın günaydın. Neşeniz bol olsun"

"Günaydın abla. Seninde"

"Günaydın yavrum."

"Ee napıyorsunuz"

"Abimle kahvaltı hazırladıkta birazdan gelmezlerse patates kızartması kalmayacak"

Güldüm kamere. " Sen dert etme ben şimdi onları çağırırım"

Diyip asansöre yöneldim. Hiç merdiven çıkamazdım.

Bu gün cumartesiydi. Okul yoktu yani bizde bunu fırsat bilip bizimkilerle işlek, arabaların çok geçmediği ama insanların fazla olduğu bir caddede düet yapacaktık. O gün bu gündü yani.

Abimlerin katına geldiğimde indim. İlk önce azat abimin odasına ilerledim. Kapıyı çaldığımda içerden gel sesi duydum. Kapıyı yavaşça açıp içeri girdim. Abim kravatını takıyordu.

"Oo yakışıklı bu ne şıklık böyle. Sen şirketteki kadınları kendine aşık etmeye mi çalışıyorsun"

"Abartma güzelim"

"Çarpılacan la çarpılacan" dememle kısık bir kahkaha attı. Karşısına geçip kravatını tuttum. O ellerini çekince yapmaya başladım. Kravatını yapınca yakalarını düzelttim.

"Şimdi oldu" diyip yanağından öptüm. O da alnımdan öptü.

"Ben seni kahvaltı için çağırmıştım. Hadi sen aşağı in yoksa demir abim siz gelmeden kahvaltıyı bitirecek" dememle gülüp tamam dedi. Onun odasından çıkıp ateş abimin odasına girdim.

Yüz üstü yatıyordu.

Hızlıca geriye doğru gidip abime doğru koşup yatağa atladım.

"Ahh!" Diye bir ses duymamla abime baktım.

"İyisin iyisin bir şeyin yok" diyip üstünden kalktım.

"Kızım böyle insan mı uyandırılır? Dürtsene insan gibi"
Demesiyle güldüm.

"Sanki uyanacaksında dürtünce. Allah aşkına abi burda seninle uyku aikını tartışmayalım sen zararlı çıkarsın" diyip kapıya yöneldim.

"Ha bu arada acele etmezsen ortada kahvaltı diye bir şey olmayacak" diyip odadan çıktım.

Sırada erez abim vardı.

Odaya girdiğimde kimse yoktu. Banyonun kapısını tıklattım. İçerden su sesi geliyordu.

"Efendim" diyen erezi duydum.

"Kahvaltıya bekliyoruz seni acele etmezsen demi abimden bir şey kalmayacak"

"Beş dakikaya ordayım" demesiyle gülerek odadan çıktım.

Tabii erez abimin odası için üst kata çıkmıştım. Ezranın odasına girdiğimde sırt üstü uzanıyordu.

Yanına yaklaştım. Yüzünün her yerini öpmeye başladım.

Gözlerini açıp bana baktı.

Sonra tekrar kapatıp tekrar açtı.

"Anaa gerçekmiş lan"

Geri çekildim. " Niye öyle dedin şimdi"

"Yani ikizim sen daha çok sabah sabah anamızı ağlatarak uyandırırsın bizi de böyle yüzümü öpünce şaşırdım" öküz! Tam bir katıksız öküz! Odun!