"Bana büyü mü yaptınız!"
.
Hayatını kurtardığı adam tarafından kaçırılan Lale.
Hayatını kurtaran genç kıza takıntılı aşık olan Demir.
.
"Cehennemin dibine de gitsen gelir seni bulurum!"
.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Demir'in numarasını verdiğim kız yüzünde büyük bir sırıtma ile arkasını döndü
"Bir saniye bakar mısın?" Dedim kiza hemen. Bana döndü
"Evet?"
"Demir abiyi aradığın zaman numarasını benim verdiğimi söyle ve Lale demir abisinin çok mutlu olmasi için çöpçatanlık yapmaya karar vermiş dersin olur mu?" Güldü
"Olur tatlım." Dedi ve gitti. O benim hayatımı böyle zindana çeviriyorsa benim yaptığım şeyden de bir sıkıntı görmüyordum.
Bir kaç adım atmıştım ki okulun içinden 2 tane kızın bana doğru geldiğini fark edince aynı sebepten geldiklerini anladım
"Şu Demir Lodos var ya onun numarası sende vardır verir misin? Dün arabasına binerken gördüm seni." dedi biri
"Bak kanka aramızda anlaşalım kimi isterse digeri saygı duyacak." aralarındaki muhabbet midemi bulandırırken numarayı hemen çıkardım verdim
"Ha bu arada dedim." Gitmelerine izin vermeden
"Demir abime deyin ki 'Lale abisinin çok mutlu olmasını istiyormuş' O yüzden vermiş numarayı." yanlarından geçip gittim içeriye girince telefon verecek olan çocukla yani Arasla karşılaştım
O da beni tanımıştı ki hemen yanıma geldi
"Günaydın."
"Günaydın." diye mırıldandım
"Sen de mi Demir'in numarasını isteyeceksin?" kaşları merakla havalandı
"Ne?" güldüm
"Hiç öyle şaka yaptım sadece. Dünden dolayı herkes benden Demir abinin numarasını istiyorda." Demir abi derken çok hoşuma gidiyordu. Çünkü ona abi dememden nefret ediyordu. Ona abi dememde kızmasının nedeninin de yaş takıntısından değil bana olan duygularında olduğunuda anlamıştım.
"Kızlar böyledir. Yakışıklı ve zengin hir erkek görünce-" Deyince ona şakayla karışık kızgın bir bakış attım. Susup sırıttı.
"Okulumuzu nasıl buldun?" Omuz silktim
"Kolej işte güzel olacak tabi." başını salladı
"Evet bursu ilk kazandığımda ben de aynı şeyi düşünmüştüm." Onun zenginlerin arasında olmadığını öğrenince durup yüzüne baktım
"Sen burslu mu okuyorsun?"
"Evet." dedi
"Ne güzel, ben de istanbul'dayken çok gitmek istiyordum. Sınavlara girdim ama bir türlü kazanamamıştım."
"Kısmet sen de buraya geldin. Burayı kazanarak mı geldin.... Ha pardon Demir senin akrabanmış galiba." dedi dudaklarımı birbirine bastırırken
"Onun sayesinde. Evet." ayrılacağımız zaman "Ders konusunda yardıma ihtiyacın olursa veya başka bir şey, hic çekinme olur mu mutlaka gel sınıfımı biliyorsun." başımı sallayıp gülümsedim
