A Levelheaded Lass

ALL - Thirty three

Matagal na kaming hindi nakakapag-usap ni Gavin. Heto nga at finals week na namin pero wala pa ring usad sa plano kong tapusin na ang relasyon namin.

I can't just leave him with a goodbye message because he doesn't deserve that. I want to personally talk to him and clear things out.

Busy kami sa pag-aasikaso ng business plan namin dahil ito na rin ang finals namin for this subject. I'm glad na okay kami sa group namin, lahat gumagawa, lahat kumikilos, no free loader.

"Guys bili lang akong tubig tsaka chips, gutom na kasi talaga ako eh." Halata ang pagod at gutom sa mukha ni Zoe. Sino ba namang 'di mapapagod eh kanina lang may apat kaming final exams tapos ngayon naman hinahanda na namin ang presentation at final paper ng business plan para bukas.

Napatingin ako kay Deign ng pabalang niyang isara ang libro niya. Mukhang wala pa talagang tulog itong isang 'to dahil kailan lang ay may laban sila.

"Meryenda muna tayo tsaka pahinga. Mamaya na ulit 'to."

We all agreed and headed to the nearest fastfood chain. We're busy eating and chatting when someone asked to have a picture with Deign. I almost rolled my eyes when the girl asked me to take the picture. Not because I was sitting beside him I could be the official photographer of his fans na, hmp.

Inis kong kinuha 'yung cellphone nung babae at kinuhaan sila ng litrato. No, si Deign lang talaga kinunan ko. Binalik ko ito sa babae at kumunot ang noo niya ng makita ang ginawa ko. Padabog akong umupo at sumubo ng pagkain ko.

"Eh miss bakit 'di ako kasama sa picture?"

Uminom muna ako ng juice para malunok ko ang pagkaing nasa bibig ko bago sumagot. "Ay sorry, 'di talaga kasi ako magaling kumuha eh."

Natawa naman si Zoe at siya na ang nagprisintang kumuha ng litrato nila. Wow, Zoe, ako kaibigan mo o siya?

Patuloy kami sa pagkain at tinatawanan lang ng mga kaibigan ko ang ginawa ko.

"Bakit? Sinave ko lang naman ang cellphone niya sa pagkakasira." I pouted.

"Bakit masisira?" tanong ni Tanya.

"Eh andon mukha niya eh."

Natawa sila at 'di ko na rin napigilan ang matawa. Halos mabilaukan naman ako nang hawakan ni Deign ang kamay ko sa kandungan ko.

I glanced at him only to see his grin. After namin kumain, bumalik kami sa study hall to wrap up everything. We even practiced our presentation just to be prepared tomorrow.

Ginabi na rin kami at Deign insisted na ihatid kami sa mga bahay namin. At siyempre ako ang huli niyang inihatid.

Nasa tapat na kami ng bahay namin pero 'di pa rin niya ako pinapababa. Magkahawak lang kami ng kamay at nakikinig sa radyo.

"Ang sama mo kanina." Nang-aasar pero malambing niyang sabi.

"Kanina? Bakit?"

Nilalaro niya ang mga daliri ko. "Do'n sa babaeng nagpapicture. Grabe ka, minsan lang eh."

I gave him an unbelievable look. "Bakit mo hinayaan na ako mag-picture sa inyo? Ano 'ko photographer niyo?" I rolled my eyes. "Ni hindi nga hinahayaan ni Gavin na may gumawa sa akin no'n eh." I murmured.

Dahan-dahan siyang tumingin sa akin at lumungkot ang mukha. "Ano?"

"A-ah, nothing." I shook my head.

Shoot. Bakit ko ba nasabi 'yon? Why should I compare the two? Ugh, darn it, Gia. You should know how to shut up sometimes.

"I-I'm sorry, Deign."