BOŞLUK

Bölüm 8

Mineye baktım. Bana bakıyordu.

"Evet haklısın"

Gülümseyip çekmeceleri karıştırmaya başladı. Mine. Ben onu tanıyor muydum? Bu anı bir yıl öncesine falan ait olmalıydı. Bir yıl önce Mineyi çizmiştim. Onu tanıyordum. Ona karşı içimde hep sevgi olmuştu. Güven olmuştu. Ama geçmişimden biriyse neden gerçekleri söylemiyordu? Neden yeni tanışmışız gibi yapmayı tercih ediyordu?

"Bakalım ailen ne kadar zeki"

Yanıma bilgisayarla geldi. Bilgisayar tanıdık geliyordu.

"Nasıl, ne dedin yani?"

"Bilgisayarını buldum. Her yeri karıştırıp bir şeyler bulmaya çalışırız."

Kapının zili çaldı. Masadan kalktım ve kapıyı açtım. Annem olarak tanıtılan kişi gelmişti.

"Merhaba kızım"

"Merhaba"

"Evde biri mi var?"

"Evet, okuldan bir arkadaşım"

"Aaaa, kimmiş tanışayım"

Ayakkabısını çıkarıp sevinçle eve girdi. Sanırım cidden arkadaş canlısı biri değildim. Ciddi ciddi mutlu olmuştu. Odaya girince Mineyi inceledi.

"Merhaba canım"

"Merhaba"

"Ahh ilk defa Alenin bir arkadaşıyla tanışıyorum."

"Bilmiyordum ama çok mutlu oldum"

Annem olarak tanıtılan kişi odadan çıktı. Mineyi tanımıyordu. Annem olarak tanıtılan kişi ciddi anlamda numara yapamıyordu. Kesinlikle Mineyi tanımıyordu. Ama ben Mineyi tanıyordum. Ama o kimdi? Neden beni tanıdığı halde bunu demiyordu? Bunun nedeni ne olabilirdi ki?

"Hmm demek kızımız resim müzik ve tenisle ilgileniyor"

Minenin konuşmasıyla yanına oturdum. Bilgisayardan internet geçmişini açmıştı.

"Şifre vardı ama kırdım. İstediğin gibi dolaş. Bilgisayarlarla aram iyidir"

Bilgisayarı kendi kucağıma aldım geçmişe bakmaya başladım. Haklıydı. Resmin tarihiyle alakalı araştırmalar, piyanoyla alakalı araştırmalar, notalar , tenis maçlarının videoları... Geçmişte bunlar vardı. Ama bir dakika. En son girilen yerler. İntihar. İntiharla ilgili araştırmalar, flimler. Psikoloji. Son iki gün yapılan araştırmalar bunlardı. Tarih. Hastanede uyandığım günden dört gün önce.

Son araştırmaya tıkladım. 'ATLAYARAK ÖLMEK' . Araştırma buydu. Abim bana çamaşır asarken düştüğümü söylemişti. Bu yalan mıydı? Ben ölmek için yollar aramış olup daha sonrasında da atlamış olabilir miydim?

***

Salonun kapısına yaklaştım. Mine gideli iki saat olmuştu. Ailem olarak tanıtılan kişiler fısıldayarak konuşuyorlardı. Kapı kapalıydı ama gizlice kapıya yaklaştım.

"Arkadaş edinmiş demek. Nasıl bir kızdı peki?"

"Gayet normal bir kızdı. Tabii daha önce hiçbir arkadaşıyla tanışmadık ama kesinlikle o ortamlardaki gibi bir kız değildi"

"Ohh ohh iyi baya iyi"

Abim olarak tanıtılan kişi araya girdi.

"Şimdilik iyi. Hatırlayınca ne yapacağız?"