Artifice •hyunin•

0.0

Oy ve yorum lütfen 🚔
•••

Telefonumun zil sesi.

Dakikalardır arayan kişinin pes etmesini ve siktir olup benden ümidi kesmesini dilesemde maalesef her kimse inatçının tekiydi. Daha fazla bu sese maruz kalamayacağımı anladığımda zonklayan başımı kolumdan destek alarak kalırdım ve bedenimin yatakla olan bağlantısını kesmeyip komidindeki telefonuma uzandım. Gözüm yarı açıktı. Şu an üşüdüğüme göre üstüm de bir şey yoktu ve pencere de açıktı. Siktir o kadar içmemeliydim.

"Ne var Jisung? Gerçekten ciddi anlamda ne var?"

Sesim o kadar boğuk ve kalındı ki bir an kendimden tereddüt ettim. Jisung'ta etmiş olacak ki bir süre yanıt vermeyip sonradan kendisini toparladı. Arkadaki siren seslerinden zaten bir olay olduğunu anlamıştım ama şu an bir açıklama bekliyordum. Sabahın köründe tanrı aşkına yine kim ne yapmış-

"Seninki yine rahat durmamış bana hiç kızma. Ayrıca cidden dün içmeye mi gittin sen? Tanrım. Dayanaksızsın ."

"Ne?"

Yatakta doğruldum. Elimi başıma koyup cama baktığımda pencere yerine açık olan kapıyı görmüştüm. Tch. Ne kadar yaptırsam da her defasında rüzgardan açılıyordu şu kapı. Her neyse. Şu an konumuz bu değil. "Benimki derken ne halttan bahsediyorsun sen?"

"İnnie den bahsediyorum Hyunjin-ah. Bugün bir müzenin yine en en en en en güvenlikli kısmındaki tablo ne hikmetse üstünde çizimler olarak başladı güne." Nefesimi seslice verip kendimi geriye attım. Bu başımın ağrısı için kötü bir şey olsa iş işten geçmişti artık. "Tablodaki adamın boynuzları var. Yanından ise bir ok uzanıyor veeee yapıştırdığı nota hala dokunmadık. Gel ve al aşk mektubunu."

"Gevşek herif."

Bir şey demesine izin vermeden telefonu kapadım ve yatağın bir köşesine attım. Uykum vardı. Başım ağrıyordu ve midemin yavaştan bulandığını hissedebiliyordum. Evde muhtemelen yosun çorbası da yoktu. Geçen gün yine böyleyken bitirdiğimi hatırlıyordum. Zor bir gün beni bekliyordu sanırım. Ah. Her neyse. Kalkalım ve şu küçüğün derdini öğrenmeye odaklanalım.

Yavaşça yataktan kalktım, gerindim ve odamın içindeki banyoya yöneldim. Yüzümü yıkayıp işimi gördükten sonra midemin bulantısı artık kendini fazlaca belli ediyordu. Yine de yapacak bir şey yoktu şu an. Kusacak değil de beni rahatsız edecek bir ağrı gibiydi ve bu işe gitmemi engellemiyordu. Herşey bir yana İnnie'ydi bu. Benden başkasının notunu okumasını sevmezdi.

Evet. Bir suçlunun dediğini yapıyorum. Neden mi? Cevap çok basit. Her ay yaptığı müze facialarını ikiye katlamaması için gerekiyordu bu. Maalesef bir kere tecrübe etmiştim ve bir daha etmek gibi niyetim yoktu.

"Çılgın velet."

Kendi kendime söylenirken bir yandan da giyiniyordum. Mavi gömlek, siyah pantolon. Bir polisin giyeceği en basit ve rahat kombindi bu. Her zaman taktığım kolyemi de düzeltip gömleğimin içine koydum. Saçımı tarayıp hafiften  şekillendirdiğimde ise ben Hwang Hyunjin artık hazırdım. Altı aydır olduğu gibi küçük hırsızın yaptığı şovu görmeye gidiyordum.

Mükemmel gerçekten.

Ofladım ve odadan çıktım. Gitmeden ağzıma bir şeyler alsam iyi olacaktı. Zaten kapının yanında salonla birleşik mutfağımı düşününce bir efor sarfetmem gerekmiyordu bu konuda. Merdivenlerden indim ve ayaklarımı sürterek buzdolabına yaklaştım. Lütfen. En azından şu sabaha dair bir şey güzel olsun. Yosun çorbası. Tek istediğim bu. Lütfen bir paket çorba ve bingo. Gerçektende vardı. Paketi dolaptan hemen aldım ısıtmadan u şeklindeki tezgahıma koydum. Çekmeden kaşığımı aldığımda artık midemi huzura kavuşturabilirdim. Sandalyeye oturdum ve ambalajı açıp bir kaşık aldım. Nefisti. Tanrım gerçekten çok iyi gelmişti bu- hey.

Kaşlarımı çattım ama yine de ikinci kaşığı aldım ağzıma. Tezgahın önündeki not kağıdı bana ait değildi. Ben canlı renkleri sevmezdim ve bu renk evime giremeyecek kadar parlaktı. Üçüncü kaşığı da ağzıma atıp notu elime aldım. Jisung mu acaba-

"Yosun çorbasını ısıtmazsan karnın ağrıyabilir hyunjinnie. Yaptığım yaramazlığı geç görsende sorun değil. Kendine iyi bakmalısınnn ha bir de... hm... GECE SENCE DE ÇOK MUHTEŞEM DEĞİL MİYDİ WAAA KASLARIN CİDDEN ÇOK ÇEKİCİ BARDAĞINA İLAÇ KATTIĞIM İÇİN HATIRLAMIYORSUN AMA BANA SARILDIN WAAAAAAAA

Sevgiliyiz dimi artık. Hmhm. AYAYAYAYAY DÜĞÜNÜMÜZDE MAVİ KIRMIZI IŞIKLAR OLUR DİMİİ bu arada bu notu diğer nottan sonra yazıyorum. Ahihihihi ayayayaya hyunjinnn kkami beni sevdi bence artık önümüzde hiçbir engel yok. Sonuçta sarıldık. Kocaman sarıldık hemde. Hihihi."

"Hasss siktir."

•••
Giriş bölümüne hoş geldinizz karşınızda ilk polisiyemiz. Açıkçası direk olaya girip herşeyi anlatmayı sevmiyorum bu yüzden yavaş yavaş ilk olayı vesaireyi öğreneceksiniz. Ve evet

Karşınızda olmuş olabilecek en psikopat ama bir o kadar da tatlı Jeongin

Bu bölümü toparlamamda bana yardım eden biricik okuyucum Soone97 ye de teşekkürlerimi sunuyorum buradaaan