War of Love [Ongoing]

5

ယူဂျင်း အိမ်‌ရှေ့မှာ ဟိုဘက်လျှောက်လိုက် ဒီဘက်လျှောက်လိုက်ဖြစ်နေသည်။ တစ်ခုခုကို စိတ်လှုပ်ရှားရင် လုပ်တတ်တဲ့ ထုံးစံအတိုင်း လက်သည်း ကိုက်ဖို့လည်း မမေ့

"မူဒေါ့ကလည်း ကြာလိုက်တာ။"

"သခင်လေး"

"‌ဘာတဲ့လဲ မူဒေါ့"

"ကြင်ယာတော် ခုထိပြန်မရောက်သေးလို့ နန်းဆောင်မှာပွက်လောရိုက်နေတယ်တဲ့။ နန်းတော်ထဲက တစ်ခြားလူတွေကတော့ မသိသေးဘူးပြောတယ်။"

မူဒေါ့စကားကြောင့် ယူဂျင်းလက်သည်းသာကိုက်ပြီး ဘာလုပ်ရမလဲသာ စဉ်းစားနေမိသည်။ လုပ်ချင်တာလုပ်ပြီးမှ ကြောက်နေမိတဲ့ ဟန်ယူဂျင်းပါပဲ။ သူတွေးခဲ့တာက ရှင်းစရာပိုက်ဆံမပါလို့ ခဏအကျပ်ရိုက်ရုံပဲ ပြီးရင်သူအစ်ကိုစောင့်နေတဲ့ နေရာကိုပြန်သွားဖို့လုပ်ထားတာပင်။ 

"မူ‌ဒေါ့ အိမ်ရှေ့စံဆီ အခစားဝင်ဖို့ပြင်"

"ဟုတ်ကဲ့"

*********

"ကြင်ယာတော်ကြီးရဲ့ ညီတော် အခစားဝင်လာပါတယ် အရှင့်သား"

အထိန်းတော် စကားကြောင့် ဂယူဘင်းရင်ထဲ ဒိတ်ခနဲဖြစ်သွားသည်။ တံခါးကနေ ဝင်လာတဲ့ မျက်နှာလေးကိုမြင်ရတာ ဂယူဘင်းအတွက်တော့ ကမ္ဘာလောကကြီးတစ်ခုလုံးရပ်တန့်သွားသလိုပဲ။ ဒီမျက်နှာလေးကို မတွေ့ရတာ ၃နှစ်လောက်ရှိပြီမလား"

"ကြည့်လို့ဝပြီလား အိမ်ရှေ့စံ" ယူဂျင်းက ပြုံးစစနဲ့ပြောတာကြောင့် 

"ယူဂျင်းမင်းကတော့ အရင်တိုင်းပဲ"

"အင်းပေါ့လေ ကျွန်တော်‌ကအရင်တိုင်း သာမန်ကောင်လေးဖြစ်နေပေမယ့် သူများတွေကတော့ မင်းသားဂယူဘင်းဆိုတာကနေ အိမ်ရှေ့စံဂယူဘင်းဖြစ်နေတော့ ပြောအားရှိတာပေါ့"

"ကိုယ်အဲ့သ‌ဘောပြောတာမဟုတ်မှန်းမင်းသိပါတယ်။ ကဲအဲ့တာထားပါ။ ခုလာရင်းကိစ္စလေးပြော‌ပါဦး ကိုယ်တော်ချော"

"ဘာလဲ ကိစ္စမရှိရင်မလာရဘူးလား။ ကျွန်တော်ပြန်ရောက်တာတောင် လာ‌မတွေ့ဘဲနဲ့"

"ကိုယ်က မနေ့က မင်းကြီး ခိုင်းထားတဲ့ကိစ္စလေးတွေရှိတော့လုပ်နေရလို့ပါ။ အိမ်ရှေ့စံမလား"