10

40 13 0
                                    

~<***>~

~<***>~Chapter X: War

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

~<***>~
Chapter X: War

"Хаана байна" бүдүүн баргил хоолой ордон аятай цамхгийн гол хавиас цуурайтан дуулдана.

Шаргал үс цайвар царай уран баримал аятай бие цагаан хувцас... бурхан гэгч нь өөрөө өөрийн бүтээл буюу хүн гэгчийг өөрийг нь төсөөлөх төсөөллөөр өөрийнхөө гадаад биеийг бүрдүүлдэг нэгэн аж.

Нэг ёсондоо хүн бурхныг яаж төсөөлдөг билээдээ бурхан тэр төсөөлөлд нийцүүлэн хувирдаг.

Харин түүний ингэж сүр бадраан бархирах шалтгаан гэвэл даруй хоёр сар өнгөрсөн ч сүүдрийн тусгалаач үл үлдээн явах охин аж.

"Тэнд л байж таараа, тийшээ л явсан байх учиртай"  хүндхэн алхалсаар өөрийн сэнтий гэгчдээ залрах үедээ бахардаж унах гэж буй аятай урт амьсгаа авсан аа "надаас зайлах газар тэр муу далавчтай сүгд байх ч үгүй тэгэхээр тэнд л байж таараа" эмэгтэй хүн болгний хүсэмжлэх хоолой бүдүүн боловч сонсголонтой сэтгэлд хоногшим...

Гэвч хэлэх үгс нь аймшигтай...

"Эсвэл ордонд чинь бүгчихсэн юм болов уу?" хариу өчих уг хоолой нарийхан эмэгтэй хүүхдийнх гэхдээ уг хоолойн эзэн нүүрэндээ гарын том хээ орчихсон улаа бутарсан хацартай цонхийж цайсан харагдах нь эвгүйцэм... бурхан гэгчийн хилэгнэл хөөрхий охины нүүрэнд том алганы мөр үлдээжээ.

Бурхан дуу үл гаргасаар сэнтийгээ налан нүдээ аних төдийдөө буцан огло харайх нь тэр.

"Ирчхэж миний охин буцаад ирж" өөр нэгний амнаас сонсвол сэтгэлд дулаахан үг боловч хайрах аятай энэ хүйтэн хоолой хэлэхэд яав ч сайхан лав биш.

Удалгүй өрөөний үүдэн хэсгийн хаалга нээгдэв.

Сахиусан тэнгэрийн гэмээр эс бөгөөс эрвээхэй аятай тэр далавч одоо тас хар хунгийнх аятай болжээ.

Сахиусан тэнгэрийн гэмээр эс бөгөөс эрвээхэй аятай тэр далавч одоо тас хар хунгийнх аятай болжээ

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"Охин чинь ирлээ эцэг минь угтах үдэшлэг хийж өгнө биз дээ"

"Тэгэлгүй яах вэ хонгор минь" охины ёжилж хоргосон хоолойнд хариу хэлээд охин руу алхах үед охин түүн рүү хурцалж янзалсан шил шидэж орхив.

"Үдэшлэгээ дараа болцгооё миний хүмүүс хаана байна" гэсэнд залуу үл дуугарахаас гадна ёжилж хатгах нь тэр.

"Би чөтгөрийн охин, бурхан чамайг дайнд дуудаж байна" тэсэлгүй охины хэлэх үг.

Цусгүй хүйтэн дайн, эрх мэдлийн төлөөх сөргөлдөөний эхлэл...

🔹to be continued🔹

~<***>~

Jaya time: vote-oo 10 хүрэх болов уу гэж сар горьдолоо байдаггүй тэгэхээр зүгээр өөртөө бичиж байгаам шиг бичээд дуусгачихуу дөө яршиг🥲

unaddressed nursing homeWhere stories live. Discover now