Aklıma sürekli olarak (gerçekten sürekli) yeni yeni kurgular doluşuyor ve benim kafamı kaşıyacak vaktim yok ama çok da yazasım var. Sonuç olarak buradayız.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Bana bunu yaptırdığınıza inanamıyorum." diye mırıldanırken ofladı ve devasa kalabalığa baktı. En ön sırada Cheshire kedisini aratmayacak devasa sırıtışı ile Roy, hemen yanında gülmemek için dudaklarını dişleyen Kori ile göz göze gelince tekrardan kaşlarını çattı.
Kori "Hadi, hadi!" diye gaz verirken Jason tekrar ofladı ve arkasında kalan grubun üyeleriyle el sıkıştı. Cebinden birkaç tane katlanmış kağıt çıkardı ve üyelere verdi.
Baştan başlamak gerekirse olan şey özetle Roy'un molada müzisyenlerden bir ricada bulunması ve Jason'ı öne sürmesiydi.
Sebebi neydi? Jason son zamanlarda çok stresliymiş. Asıl sebep neydi? Maksat pislik olsun. Zevkine yani.
Şimdiyse neler olduğunu çözmeye çalışan ve ilgisi yavaş yavaş dağılmaya başlayan dinleyici kalabalığa karşın Jason bir şeyler söyleyecekti. İçindeki gerginliği bastırdı ve sahnenin en ön kısmına geldi ve bacaklarını aşağı sarkıtarak oturdu.
Mikrofonu hızlıca kontrol edip konuşmaya başladı. "Merhabalar, eee ben Jason. Buraya arkadaşlarım tarafından biraz, bi minik sürüklenmiş olabilirim." dediğinde kalabalık dikkat kesildi.
Jason tekrardan yutkundu ve "Bugün size birinin hikayesini anlatacağım. Bir meczubun hikayesini. Bilmeyenler için meczup, ikinci anlam olarak deli, akıl sağlığı çok yerinde olmayan manasına gelen Arapça kökenli bir kelime. İsterseniz başlayalım." dedi.
Lafını bitirmesiyle bile grup çalmaya başladı. Biraz sonra Jason hikayesini anlatmaya yani şarkısını söylemeye başladı. "Bir meczup hali yaman. İçmemiş, kalmış harman. Deliye dönmüş ondan."
Sesini biraz yükseltip sanki birini uyarırmış gibi "Dönme ey meczup uyan!" dedi. Sonrasında hikayesine devam etti. "Dermiş: Hep aşklar yalan. Korkmam oyunlarından."
Dinleyicinin dikkati tamamen Jason'a kesilmişti şimdi. İlgilerini fazlasıyla çekmişti. Bu sırada Roy, Jason'ın performansını 'biliyordum işte' gülümsemesiyle kayda alıyordu.
Jason yutkundu, biraz endişeyle "Sona gidermiş her an..." dedi ve hemen ardından korkuyla "Gitme ey meczup uyan!" diye ekledi.
Nakarat kısmını söylemeye başlarken aklı, bu sözleri ilk kez duyduğu ana gitti. Birlikte katatonik bir halde eğitim aldığı dönemdi. Güneşin doğuşunu izlerlerken Jason dizlerini kendine çekmiş, gözlerinden yaşlar süzülürken sessizce Talia'yı dinliyordu.¹
