13

229 31 2
                                    

[ disclaimer: everything in this fiction is all about the author's imagination and not related to artist's legal status, so please read at your own risk.]

" ဟာအို ဒီနေ့ညနေကျောင်းဆင်းရင် တို့တွေ အတူတူ မုန့်သွားစားမလား"

" ဗျာ ? "

နေ့လည်စာစားချိန် အင်္ဂလိပ်စာဆရာမက ရုတ်တရက် လာခေါ်တာမျိုးကြောင့် ကျန်းဟောက် ခဏတော့ ကြောင်သွားမိသည်။ မျက်လုံးအဝိုင်းသားနဲ့ ကြည့်လိုက်တဲ့ ကျန်းဟောက်ကို တစ်ဖက်က မိန်းကလေးကတော့ ခပ်တိုးတိုး ရယ်၏။

" အာ..ဟာအိုက ရောက်တာမကြာသေးလို့ မကြုံဖူးသေးတာ... ဆရာ၊ ဆရာမတွေစုပြီး တွေ့ကြရုံပါ..လိုက်လာရင်တော့ ပျော်ရတာပေါ့။ စကားအများကြီး ပြောဖြစ်ကြလို့။ ကျောင်းအုပ်တော့မပါဘူးပေါ့ သူ့အတင်းပြောကြမှာဆိုတော့ "

" ဟ..ဟုတ် "

အောင့်သက်သက် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပြီးမှ အိမ်ကို စောစောပြန်ချင်စိတ်မရှိတာ သတိရသွားသည်။ ခရစ္စမတ်ပိတ်ရက်တွေကုန်လို့ ကျောင်းပြန်ဖွင့်ပြီ။ ဂင်မ်ထယ်ရယ်နဲ့ စကားပြန်မပြောဖြစ်သေး။

" ကျွန်တော်လိုက်ခဲ့ပါမယ် "

" နဂိုက ဟာအိုကို ခေါ်မလို့ကို ပြန်စဉ်းစားနေတာ။ ဒါပေမဲ့ ဟာအို ကျောင်းပြန်ဖွင့်ကာစမှာ ဒီလောက် မျက်နှာမှိူင်နေတာလည်း မမြင်ဖူးတော့..အဲ့တာကြောင့်။ တစ်ခုရှိတာက ဟာအိုရဲ့ ကောင်လေး သဘောကျပါ့မလားလို့လေ။"

" ရပါတယ် သူက.. ကိစ္စမရှိပါဘူး"

ကျန်းဟောက် မတုံ့မဆိုင်း တစ်ချက်ရယ်လိုက်ရင်း ပြန်ဖြေလိုက်တော့ ဒီတစ်ခါ တစ်ဖက်က ငြိမ်သွားတယ်။

" မဟုတ်မှလွဲရော ရန်ဖြစ်ထားတာလား "

" ဗျာ ? "

" သိသာနေတာကို.. ရည်းစားရှိတဲ့လူတိုင်း ရန်ဖြစ်ထားရင် တစ်လေသံတည်းပဲ "

ကျန်းဟောက် ခေါင်းငြိမ့်ကာ ထမင်းဆက်စားလိုက်သည်။ တကယ်တော့ ရန်ဖြစ်ခဲ့တာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ပြောစရာစကားမရှိ။
နှစ်ဖက်လုံးက စိတ်မလျော့နိုင်တော့ ကြားထဲက မကိုက်ညီမှူတွေကို ပိုစဉ်းစားမိလာသည်။ ထယ်ရယ် ကျန်းဟောက်ကို မတောင်းပန်မချင်းသာ စကားမပြောရဘူးဆိုရင် ဒီတစ်သက်စကားရော ပြောဖြစ်ပါ့မလား။

shady☆ [julyz] ✔️Where stories live. Discover now