14

246 33 3
                                    

[ disclaimer: everything in this fiction is all about the author's imagination and not related to artist's legal status, so please read at your own risk.]

" မုန့်သွားဝယ်တာကလည်း ကြာလိုက်တာ "

" ဆိုင်မှာ တန်းစီနေရလို့ ထယ်ရယ်ရဲ့ "

" ဒီလိုမှန်းသိ ကျွန်တော်ပဲ သွားပါတယ်။ "

ကျန်းဟောက်ရဲ့ အခန်းတံခါးကို ပိတ်ပေးရင်း ထယ်ရယ်က ပြုံးကာပြောတယ်။ ဒီအတောအတွင်း ထယ်ရယ် သိသိသာသာပြောင်းလဲသွားတာက ကျန်းဟောက်အတွက် ကောင်းသည်လား ဆိုးသည်လားမသဲကွဲပေ။

စတွဲကာစက အလိုက်မသိ ကလေးဆန်တဲ့လူက တွဲနေရင်းကြာလာတော့ အစစအရာရာ ကျန်းဟောက်အတွက်တွေးပေးနေတာ သူနဲ့ပင် သိပ်မတူလှ။

နှစ်သစ်ကူးကတည်းက နှစ်လလောက် တစ်မြို့ကနေ တစ်မြို့ကူးနေရင်း အလုပ်အားတုန်း အိမ်ပြန်ရောက်နေတာအပြင် နောက်ထပ် နှစ်ရက်နေတဲ့အခါမှာလည်း ဖျော်ဖြေပွဲတစ်ပွဲကျန်သေးသည်။

နှစ်အသစ်ရဲ့ သုံးလပိုင်းကို ဝင်ကာစဖြစ်နေပြီ။

ဆုန်းဒါမီရဲ့ ပရိတ်သတ်မဟုတ်ပေမဲ့ ထယ်ရယ် ပထမဆုံးအနေနဲ့ လူတွေရှေ့သီချင်းဆိုမှာမို့ အစောကတော့ ပြန်ရောင်းတဲ့ လက်မှတ်ရှာဝယ်ပြီး သွားကြည့်ဖို့ စဉ်းစားခဲ့သေး၏။

သို့ပေမဲ့ အစောပိုင်း လက်မှတ်ရောင်းကာလမှာကတည်းက ဝယ်လိုအားတက်တဲ့နှူန်းက ကြောက်ခမန်းလိလိဖြစ်နေတာကြောင့် ဒီအတိုင်းနေခဲ့လိုက်ချင်းသာ။

ဒီ နယ်လှည့်ဖျော်ဖြေပွဲလုပ်နေရင်း ဆုန်းဒါမီ နာမည်ပိုရလာမှူက ထင်ထားတာထက် အင်အားကောင်းလွန်းနေတာကြောင့် အဆက်အစပ်ဆိုရင် ထယ်ရယ့်ရဲ့ band အထိပါ လူစိတ်ဝင်စားမှူတွေရှိနေလျက်။

ယခုတော့ ကျောင်းပိတ်ကာလပေမဲ့ ကျောင်းဖွင့်ချိန်တုန်းကကို ဘယ်ကလေးကိုမေးမေး ဆုန်းဒါမီကို မသိတဲ့သူမရှိလေ။ အဲ့တာအပြင် စပ်စပ်စုစုရှိတဲ့ ကလေးမတွေနဲ့တွေကြားထဲဆို ရည်းစားဖြစ်သူရဲ့ နာမည်ထိ ကြားနေရသည်။
ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်ဘူးဆိုတဲ့ ရည်းစားဖြစ်သူကလည်း ကျန်းဟောက်နဲ့ပတ်သက်လို့ အရိပ်ပြပြီး ရည်းစားရှိကြောင်း ကြေငြာထားတာများ။ သိတဲ့လူတွေလည်း ကောင်းကောင်းကို သိနေပါပြီ။

shady☆ [julyz] ✔️Where stories live. Discover now