O.C.E.A.N Academy ( Opal Castle of East Arabella Nacre)

Chapter 10

[Ash's POV]

hindi ko talaga inaasahan na ganito ka laki ang library. come to think of it, umabot pa talaga kami sa gubat. kaya pala forbidden to na parte ng library kasi delekado talaga. 

"malayo pa ba tayo Paris? ang layu na ata nang nilakad natin."

"I think so, nasa Elf forest na tayo. we just need to look around and look for clues. we need to find that dog."

ano daw? dog?

kinuha ni Paris ang kanang spell book and chanted some spells, the surrounding became purple and glittery highlights flash at the ground.. paw prints.

"huh! found you" naka ngising sabi niya. Aso yung hahanapin namin? akala ko ba si Cash..

sinundan ni Paris yung mga foot prints kaya agad rin akong sumunod. Nako di ako papayag na mawala ako dito. Ang laki kaya nang gubat nato baka kainin pa ako nang mga halimaw.

"am.. Paris, diba si Cash yung hahanapin natin?"

"yeah, yan yung ginagawa natin ngayon. we need to look for Umbra."

Umbra? yung legendary She Wolf? "Yung She Wolf? Pano niyo siya nakilala?"

"That dog handed us the book. She was the guardian of it." Paliwanag ni Paris.

"Pero bakit nasakanya si Cash?" 

"She can heal Cash.. pareho sila nang element kaya mas mapapadali yung paggaling ni Cash. Plus,  malakas yung kapangyarihan ni Umbra."

Tinahak na namin ang kagubatan at malayo layo na rin itong nilakad namin. mukhang patungo na kami sa bundok. Ang bundok ay pinalilibutan nang mga ulap at feeling ko nag sosnow dun. Bigla kasing lumamig yung ihip nang hangin dito sa baba. At palapit nang paapit na kami sa paanan ng bundok at unti-unti rin bumababa ang temperatura. It's getting colder.

"Ugh! it getting colder. we need to warm up" kinuha ni Paris ang kanyang spell book at nag chant.

" Frigido vento fovere usque ad cacumen"

a flash of purple light wrapped around our body at yung lamig ay unti-unti nang nawawala.

"that feels better. dali na Ash,  malapit na tayo dun and we need to hurry. May mga nakamasid saatin."

tinahak na namin ni Paris ang bundok. lumalakas lalo ang hangin at di na namin masyadong nakikita ang daan dahil sa snow na nadadala ng ihip ng hangin, mukhang may bagyo na paparating. pero dahil sa spell ni Paris ay wala kaming mararamdaman na kahit anong lamig kaya okay lang dahil di kami gaanong nahihirapan. 

"hehe" 

"sino yun?" lumingon ako sa paligid para hanapin yung humagikhik. di ko maandinag kung naasan siya dahil sa kapal ng hamog. 

"Ash, wa mo lang yan pansinin. those are elves. just don't mind their presence"

nag focus na lang ako at patuloy naming tinahak ang bundok pero yung mga hagikhik ng mga elves ay patuloy pa rin. 

"Ash, keep moving. don't stop!"

"hehehe"  no Ash! wag mo yang pansinin.

"hehehe, pstt.." dinig na dini

UGH! nakaka irita na! huminto ako at lumingon a direction ng hagikhik.

"Ash!"

nawala ang malakas na hangin at ang paligid ay unti-unti ng lumilinaw. Hindi lang pala isang elf ang nandito.. Marami sila.. at pinalilibutan nila kami. akala ko maliliit yung mga elf pero ang laki pala nila. mga 6 feet ata sila, at may dala rin silang mga weapon. May elf na bumaba ng kanyang sinasakyang kabayo at lumapit saamin.