დივანზე ვიჯექი და ჯიმინის მოსვლას ველოდებოდი ჯიმინიც მალევე გამოჩნდა და იქვე ჩამოჯდა ცოტა ხნით ორივენი ჩუმად ვიყავით მაგრამ ბოლოს მაინც მე დავარღვიე ეს სიჩუმე.
_ მოკლედ ჯიმინ რახან სახლში მარტონი დავრჩით თუ გინდა შემიძლია ყველაფერი მოგიყვე.
_ კარგი გისმენ
მეც ცოტა ხნით გავჩუმდი და შემდეგ დაწვრილებით ვუამბე თუ რატომ ვარ ქვესკნელის მმართველი და რა მიზეზით ვცხოვრობ დედამიწაზე
ყველაფერი ვუამბე ჩემს სურვილებსა და ოცნებებზე,
ის კი მისმენდა და აღფრთოვანებული იყო ჩემი ცხოვრებით.
ვიცი... კარგად ვიცი რომ ეს არ უნდა გამეკეთებინა მე არ შემიძლია ვინმეს ვენდო მაგრამ ჯიმინი...
ის... არ ვიცი მართლა არ ვიცი რატომ მაგრამ ვენდობი და დარწმუნებული ვარ სიტყვაც არ წამოსცდება, უბრალოდ მასში რაღაც განსაკუთრებულს ვხედავ რაღაცას რასაც სხვაში ვერა.
.........................................
ჯონგუკმა საბოლოოდ ამიხსნა ყველაფერი, მე კიდე მგონი შოკში ვარ და მიხარია კიდეც რომ ამდენი ხანი ტყუილში არ ვცხოვრობდი და მართალი აღმოჩნდა რომ ლუციფერი არსებობს თანაც ის ახლა ჩემს წინ ზის და მესაუბრება
რო ვუფიქრდები ცოტა უცნაურია
მე ახლა ქვესკნელის მბრძანებელთან ერთად
ერთ ოთახში ვარ
რა მაგარია,
ჯონგუკი მომჩერებია და როგორც ჩანს ისიც ჩაფიქრებულია მეც შევხედე და მან თვალები ამარიდა რა საყვარელია
უფროსწორად საყვარელი არ არის
მომხიბვლელია არა არა რა მომხიბვლელი ჯიმინ რეებს ბოდავ გამოფხიზლდი და ზუსტადაც ჯონგუკის სიტყვებმა გამომაფხიზლა
_ ჯიმინ აქ ცხოვრების მხოლოდ ორი თვე და ერთი კვირა დამრჩა შემდეგ კი გადაწყდება საბოლოოდ სად ვიქნები, ამიტომ ამ ხნის განმავლობაში იმედია კარგი მეგობრები ვიქნებით.
_ ჯონგუკ არც კი გაიფიქრო რო ამას ვინმეს ვეტყვი, სიმართლე გითხრა საიდუმლო მაშინ არის განსაკუთრებული როდესაც შენთვის ინახავ და სხვას არ უმხელ,
როდესაც მას გაამხელ ის საიდუმლო აღარ იქნება, მე კი მიყვარს საიდუმლოებები და ამ საიდუმლოს არაფირის ფასად არ დავთმობ.
