ჯიმინი სანაპიროზე იყო და ცას თვალს ვერ წყვეტდა, უეცრად კი რაღაც ნათება დაინახა მაგრამ მალევე გაქრა ამას ყურადღება აღარ მიაქცია, რადგან უკვე შუაღამე იყო და ცოტათი აცივდა ამიტომ სახლში წასვლა გადაწყვიტა, ადგა ცოტა ხნით ისევ გახედა ზღვას აღელვებულს...
თუ როგორ ცდილობდნენ ტალღები მას მიწვდნენ და შიგნით შეიტყუონ მაგრამ ჯიმინი ამ ცდუნებას უძლებს და ზღვას ზურგს აქცევს,
მანქანაში ჯდება და სახლში ბრუნდება.
დილით თავის ოთახში არ ეღვიძება როგორც ჩანს მდივანზე ჩასძინებია,
დგება ტანსაცმელს იხდის აბაზანაში შედის და შხაპს იღებს,
გრძნობს სიმძიმე როგორ ეხსნება მხრებიდან, ცოტახანში აბაზანიდან გამოდის და ემზადება რადგან ჯინმა მიწერა რომ მასთან მისულიყო, ჯიმინი უკვე გაემზადა და ჯინის სახლისკენ გაეშურა
ჯინთან მალევე მივიდა და კარზე ზარი დარეკა მაგრამ კარი არავინ გაუღო, ჯინს დაურეკა მგრამ ტელეფონს არ იღება და არც პასუხობდა, ჯიმინს შეეშინდა და სახლში შევიდა მაგრამ ჯინი ვერ იპოვნა, საბოლოოდ ტელეფონის ხმა გიასმა ტელეფონი შეამოწმა და ნახა ჯინის მონაწერი
მინი სახლში არ ვარ უეცრად წასვლა მომიწია და ვეღარ შეგატყობინე, ჩემს სახლთან მანქანა მოვა ჩაჯექი და ის მოგიყვანს ჩვენთან.
მართლაც მალევე მანქანის ხმა გაისმა და ჯიმინიც გარეთ გავიდა,
მძღოლმა კარები გაუღო და ელოდა ჯიმინს, ის კი ყოყმანობდა არ იცოდა რა ექნა საბოლოოდ კი მანქანაში მოთავსთდა მანქანა დაიძრა და დანიშნულების ადგილისკენ გაემართა,
ჯიმინი მთელი გზა ჩაფიქრებული იყო თუ რას ნიშნავდა ეს ყველაფერი ფიქრებიდან მძღოლის ხმამ გამოიყვანა რომელიც ეუბნებოდა რომ უკვე მოვიდნენ.
ჯიმინი მანქანიდან გადმოვიდა მის წინ კი უზარმაზარი შენობა აღიმართა, მძღოლი მის წინ დადგა და ჯიმინს რაღაც გაუწოდა
