Enemies of lovers?

7

//in dit deel komt: geweld, alcohol, drugs, sh, ed, geweld en depressie voor.\\
Pov: Robbie.
Uiteindelijk ben ik in mijn keuken. Ik voel me helemaal gebroken, echt in duizenden stukjes gebroken. Mijn hart is dood ,echt helemaal dood. Ik loop naar de koelkast en pak wat flesjes bier. Pijn weg zuipen, iets wat ik allang niet meer heb gedaan. Ik moet nu wel, ik wil niet zo zijn. Maar ik moet. Ik drink de flesjes allemaal 1 voor 1 leeg. We zitten nu op 14 en ik begin echt helemaal van het pad af te gaan. Opeens gaat de deurbel. Ik sta op en wankel wat naar de deur. Ik doe hem voorzichtig open en kijk wie er is. "Haaalloooo" zeg ik dan. "Uhm Robbie, gaat het?" Vraagt een bekende stem. "Jaaaa hooir, maar wie ben jij??" Vraag ik vervolgens. "Ik ben het, Raoul." Zegt hij.
Ik ben echt straal bezopen dus ik ben echt alles een beetje kwijt. "Ooioh heyy raoullll!!" Schreeuw ik. "Jezus Robbie.. heb je je pijn wegezopen..?" Vraagt Raoul vervolgens. "Uhhhhhmmm jaa duhhhh" zeg ik dan. Ik was het net even vergeten maar nu komt alles weer naar boven. De tranen schieten in mijn ogen. "Oh maatje toch" zegt raoul dan. We gaan samen zitten op de bank. Hij ziet alle lege flesjes. "Oh mijn god Rob. Dit is echt niet normaal." Zegt hij dan. "Ik wil slaapuhhh" zeg ik vervolgens. "Ga maar naar bed Rob, ik ben hier als je me nodig hebt." Zegt Raoul. "Okehhhh!!" schreeuw ik. Ik loop naar boven en struikel 2x bijna over de trap heen. Ik plof neer in bed. Ik heb nogsteeds Matthy's kleding aan. Ik val al gauw in slaap.

Pov: Matthy.
Jezus ik kan echt niet slapen. Ik bel Raoul dan maar. "Hey Matthy." Zegt hij. "Hoi.." zeg ik dan en snik wat. "Ik ben nu bij Rob thuis."zegt Raoul dan. "Is hij oke?!" Vraag ik gauw. "Uhm, straal bezopen. Hij heeft 14 biertjes op." Zegt raoul dan. "Oh mijn god.." zeg ik zachtjes. Raoul vervolgd "maar maak je geen zorgen Matt ik zorg voor hem." Ik word zo gerustgesteld dat Raoul daar is. Ik heb echt medelijden met arme Robbie. Raoul en ik zeggen doei tegen elkaar en ik hang de telefoon op. Ik ga nu naar bed en ga langzaam liggen. Dan opeens appt het nummer mij. 'Hallo Matthy. Is Robbie al een beetje kapot? Ik hoop het wel.' Ik app nu terug 'wat de fuck moet je van me?! Donder gewoon een keer op!' Het nummer antwoord. 'Robbie moet gwn neervallen.' 'Nee!!!' App ik woedend terug. 'Zo is iemand verliefd op Robbie?' Vraagt het nummer dan. 'Wat zou het je dat boeien?' Vraag ik dan. 'Oh matthy. Ik kan Robbie's leven verneuken.' Zegt het nummer dan. Ik besluit niet meer te antwoorden. En ik val na een tijdje in slaap. Nouja echt pas vroeg in de ochtend.

Pov: Robbie.
Ik word wakker het is 6 uur 's ochtends. Ik loop rustig naar de badkamer en doe de deur op slot. Ik kots echt alles wat ik de afgelopen dagen het gegeten en gedronken eruit. Dan loop ik naar het kastje, ik pak het kleine mesje wat daar ligt. Dan dit maar. Ik maak nog meer lijntjes op mijn armen en huil best wel erg. Ik hoop opeens geklop op de badkamer deur. "Robbie? Doe de deur open!" Zegt raoul dan. Ik doe niet wat hij zegt, maar dan gaat de deur alsnog opeens open. Raoul kijkt geschrokken of nouja meer bezorgd. "Sorry Raoul sorry." Zeg ik dan snikkend. "Oh Robbie.." Hij pakt de verband doos en doet wat verband om mijn armen heen. "We halen het er morgen wel vanaf, goed?" Ik knik en ga terug naar bed. Ik ga liggen, de pijn is zo fijn. Mijn hoofd word er rustig van. Dan boeit de pijn in mijn gedachten niet meer, alleen de pijn in mijn armen. Ik snik en huil. Ik wil dit helemaal niet. Ik wil Matthy. Wanneer ik Realiseer dat ik Matt's kleding nog aan heb, voel ik me veilig met een randje van bedrog. Ik val snel weer in slaap, gelukkig maar.

Pov: Matthy.
Ik word wakker, 8 uur 's ochtends. Ik zie Robbie's kleding liggen op de grond. "Oh mijn god!!" Zeg ik dan blij. Ik pak zijn trui en doe hem aan. Ik voel me iets fijner nu, wetende dat Rob nog een beetje dichtbij mij is. Ik kijk op mijn insta, alleen maar berichten over Rob. Dan zie ik ook een bericht van Rob. Ik kijk ernaar, het is een foto van hem, met een soort uitleg in de caption.
'Hey, de meeste van jullie haten mij of vinden me een vieze homo of een mislukkeling, maar de meeste van jullie weten niet eens de helft waar ik doorheen ben gegaan. Laat me alsjeblieft met rust. Het feit dat ik Homo ben is gewoon normaal. Zo erg is dat geen eens, ik bedoel 4/10 mensen die je tegenkomt zijn gay. Nou ik dus ook. Kijk wat ik niet had verwacht is dat mijn beste maatje me zou verraden, maar weetje tijd heelt alle wonden. Misschien zijn we over een paar weken wel weer oké ik bedoel, geef mij nu even rust en tijd. Ik neem sowieso een week pauze van de bankzitters, daarna ben ik er gewoon weer. Ga maar gwn niet kut doen nu opeens.' Zo eindigde het bericht. Wow. Dat Rob dat geplaatst heeft. Ik voel me echt heel slecht.. ik denk dat ik even iets moet nemen. Ik pak een zakje uit een random kastje in mijn badkamer. Het zijn wat drugs, het helpt vaak wel om me wat beter te voelen. MDMA is het (het zijn een soort pilletjes vgm) Ik neem 1 pilletje en laat het inwerken. Dan verstop ik het snel weer. Ik loop naar beneden, en pak wat ontbijt. Ik eet het ontbijt op en ga met de auto naar kantoor. Dan krijg ik een appje van Raoul in de bankzitters groepsapp. 'Hey mannen, sorry ik ben met Robbie en ik kan vandaag ff niet komen.' Koen heeft al gereageerd. 'Oke Raoul, succes vandaag! En groetjes aan Ons Rob.' 'Zal ik doen!' Zegt Raoul dan. Opeens hoor ik een keiharde toeter.

~1026 woorden~
Dit deeltje voelt weer een beetje goed! Ik hoop dat het leuk is om te lezen 📖 hopelijk kan ik nog veel bedenken!! Nou ik raak echt op van al het editen en schrijven het kost echt heel veel energie. Ik ben nu in duitsland (Vrijdag 14 juli) en ik ga zondag weg (16 juli) en dan ga ik maandag naar Griekenland, waar een fucking hittegolf is😭 echt jonge word vgm echt 40 graden. Maar ik blijf proberen te schrijven en editen🫶🫶 nou joe joeee