Enemies of lovers?

17

//in dit deel komt: alcoholgebruik, sh, ed en depressie voor.
Pov: Matthy.
Ik kijk even naar Koen, hij geeft me een knipoog. Weet hij dat ik Robbie leuk vind? Nee toch? Ik heb hem het niet vertelt zover ik weet. Ik voel me een beetje raar, wat probeert Koen nou? Ik sta op en pak Koens arm, ik knijp in zijn arm en trek hem mee naar boven. Ik ben een beetje boos. Ik weet niet zo goed waarom, eigenlijk wel. Hij kan niet omgaan met geheimen. "Auw!" Zegt Koen. Ik kneep denk ik net iets te hard. We staan in de kamer. Ik gooi de deur dicht en laat zijn arm los. Hij grijpt naar zijn arm. "Godverdomme Matthy, wat is er?!" Schreeuwt hij dan. Ik kijk hem een beetje boos aan, maar ik schrik ook een beetje van zijn reactie. "Ja wat denk je?!" Schreeuw ik dan. "Waar de fuck heb je het over Matthy?!" Schreeuwt Koen terug. "Ja waarom hint je dat ik iemand leuk vind?!" Schreeuw ik en ik kijk hem geïrriteerd aan. Ja misschien ben ik wat dramatisch, maar ik wil niet dat iemand het weet. Koen kijkt me aan. "Wat is er zo'n probleem aan?" Zegt hij dan. Ik kijk hem boos aan. "Wat is daar zo'n probleem aan?! Nou ik had het je vertelt als geheim!" Schreeuw ik dan. "Nou dan weet je ook eens hoe het voelt als je andere mensen hun geheimen verlinkt." Antwoord Koen. Wat.. nee waarom zegt hij dit. Hij weet dat ik geen keuze had.. hij weet dat. Ik blijf stil, mijn ogen worden gevuld met tranen. "Je weet dat ik geen keuze had.." zeg ik dan zachtjes. Koen kijkt me aan. "Sorry Matthy zo bedo-" begint Koen. Ik kap zijn zin af. "Ja genoeg nu. Ga maar weg." Zeg ik dan. Koen kijkt me aan "maar-" begint hij weer. Ik kap weer zijn zin af "GA!" Schreeuw ik dan. Koen stapt naar achter en loopt de kamer uit hij mompelt nog snel sorry en gaat dan naar beneden. Ik ga tegen de bank aan zitten op de grond. De tranen stromen over mijn wangen, hoe kon hij dat zeggen? Ik struggle daar nogal mee. Ik dacht dat na vanochtend ik dat kon vergeten. Maar dat was niet zo, zeker niet. Door Koen is het schuldgevoel terug. Ik weet dat ik eigenlijk geen drugs mag doen maar.. ik wil gewoon even vergeten. Gelukkig heb ik nu niks om te gebruiken dus loop ik ook geen gevaar. Ookal ik kan wel alcohol drinken, maar ik moet terugrijden dus dat kan niet. Godverdomme, dan kan ik dus echt niks doen om het te vergeten. Ik hoor de deur openen, ik verstop mijn hoofd in mijn armen. Iemand gaat naast me zitten en laat zijn hoofd naar achter vallen. Ik durf niet te kijken aangezien mijn wangen helemaal nat zijn door de tranen. Ik wil toch weten wie het is. Ik kijk voorzichtig naast me, Het is Robbie. Hij kijkt me niet aan. Hij heeft zijn hoofd naar achteren liggen op de bank en heeft zijn ogen gesloten. Ik geef hem een knuffel, ik heb het even nodig. Hij kijkt me aan. "Ik ga je niet vragen wat er is gebeurt, maar als je het ooit wilt vertellen sta ik er open voor." Zegt Robbie dan en sluit zijn ogen vervolgens weer. Ik knik, ik wil hem wel vertellen dat ik hem leuk vind maar... ik durf het helemaal niet! "Ik heb naar Koen geschreeuwd en ik heb hem in zijn arm geknepen, want ik had hem iets vertelt als geheim en toen hinte hij het naar jullie. Ik was een beetje boos op hem en t-toen schreeuwde hij naar mij 'dan weet je ook eens hoe het voelt als iemand je geheimen verraad.'" Zeg ik dan met een trillende stem, tranen rollen weer over mijn wangen heen. Robbie kijkt me aan. "Oh maatje, Koen had dat niet mogen zeggen, maar dat weet hij zelf ook. Hij zei dat hij iets doms had gezegd tegen jou. Hij ziet veel dingen gewoon als aanval en daar moeten wij gewoon mee dealen, waarschijnlijk wat jij naar hem zei voelde voor hem als aanval dus werd hij een beetje 'bangig' dus zei hij iets terug als aanval op jou. Maar het komt goed maatje! Dat weet ik honderd procent zeker." Zegt Robbie dan, hij geeft me een knuffel. "Dankjewel Rob." Zeg ik dan, ik knuffel hem terug. Ik voel me stommig dat ik Koen geknepen heb. Robbie begint dan weer "uhm, koens arm was een beetje aan het bloeden. Jou nagels stonden in zijn vel." Ik kijk op. Oh mijn god.. ik heb Koens arm laten.. bloeden? "Zullen we naar beneden?" Vraagt Robbie dan. Ik knik en we lopen samen naar beneden, Robbie eerst dan ik. Raoul kijkt me streng aan. "Weet je wat jij gedaan hebt?!!!" Schreeuwt Raoul dan. Ik kijk een beetje bang. Robbie schreeuwt opeens terug "Hij weet het ja?! Hij voelt zich er al kut genoeg over dus je hoeft hem niet nog kutter te laten voelen dan het al is. Ze hebben beide dingen fout gedaan en het is iets tussen hun. Jij hoeft je er nu niet mee te gaan bemoeien zodat jij denkt dat alles beter word, want dat word het niet zolang er mensen aan het schreeuwen zijn naar 1 van hun! Oke, dus hou gewoon je mond en hou het nu ff gezellig goed?" Robbie kijkt fel naar Raoul. Raoul kijkt Robbie geschrokken aan, dit had hij niet verwacht. Ik sta achter Robbie. Ik fluister in zijn oor "dankje.." Hij knikt naar me en we lopen verder. Ik loop naar Koen toe. Hij heeft een pleister op zijn arm. "Het spijt me van dat ik naar je schreeuwde en dat ik je kneep Koen, het was gewoon zo belangrijk voor me en ik voelde me heel geïrriteerd omdat ik het gevoel had dat je me bedroog." Zeg ik dan. Koen knikt en zegt "het spijt mij ook dat ik zo fel deed en dat ik dat zei. Dat had ik echt niet echt niet mogen zeggen, sorry. En het maakt niet uit dat je me kneep ik verdiende het wel een soort van.. ik had niks mogen hinten sorry daarvoor." Ik geef koen een knuffel heel kort wel, maar het is en blijft een knuffel. Raoul, Robbie en Milo zitten aan de tafel. Robbie doet bozig tegen Raoul omdat hij nogsteeds dingen wilt zeggen hierover tegen mij. Robje is zo lief dat hij dit alles voor mij doet.. hij is echt de liefste beste persoon op aarde. Uiteindelijk zegt Robbie "Raoul gewoon bek houden over datgene en niet zo moeilijk doen, laat Matthy lekker, ze hebben het allang goed gemaakt en ik wil geen ruzie met iemand hier oke?" Raoul knikt en kijkt nogsteeds verbaast. Robbie doet normaal nooit zo, hij is normaal heel erg in zichzelf gekeerd. "Zullen we met z'n alle ergens gaan eten?" Vraagt Milo dan. Ik zie de paniek in Robbie's ogen slaan. "Sorry jongens ik en Robbie kunnen niet, uhm we moeten bij mijn ouders eten vanavond." Zeg ik dan. Robbie glimlacht lief naar mij. Milo knikt en ik en Robbie lopen samen het gebouw uit. "Tot morgen Robbie!!!!!" Schreeuwt koen nog. Robbie zwaait liefjes naar iedereen. we lopen naar mijn auto. "Dankjewel Mat.. zonder jou had ik nu daar moeten eten." Zegt Robbie dan. "Ach geen probleem, jij hebt mij ook geholpen." Antwoord ik. Ik en Robbie gaan samen naar zijn huis. Wanneer we er zijn avond eten we wat. Dan als het 12:00 is pakt Robbie best veel Alcohol. We drinken echt beide 8 biertjes en dan gaan we naar bed. We liggen op bed en Robbie knuffelt me dan. "Gefeliciteerd Robje. Al 23!" Zeg ik blij. Hij kijkt me glimlachend aan en gaat dan weer mij knuffelen. "Ik hou van jou." Zeg ik zachtjes. "Ik ook van jou." Zegt Robbie dan.

~1326 woorden~
Is dit echt of dronken praat voor hun? Geen idee dat zie je het volgende deeltje. Anyways dit vind ik echt een leuk deel!! Maar goed, vanavond hopelijk nog een deeltje uploaden. Hou van jullie joe joee🫶🫶