53

291 9 72
                                    

Omg jongens, dit is waarschijnlijk het laatste deel voor de epiloog. Holy shi, dit is echt weet ik niet spannend ofzo! Ik wil het wel goed afsluiten. Nou veel lees plezier!!

Pov: Robbie.
Daar staan we weer, op het vliegveld. Gisteren avond heb ik veel met Matthy gepraat over hoe het is voor mij met vliegen en wat ik precies zo eng vind eraan. Normaal geef ik 6 x over op de dag van de vlucht, nu heb ik gisterenavond alleen gekotst. Het is minder erg geworden sinds dat ik het gepraat met Matt. Ik hou zoveel van hem, hij helpt me en hij is super lief voor me. De plek die me eerst zo bang maakte, voelt nu oke. Door hun, hun hebben me zo erg geholpen in de afgelopen maanden. We lopen het vliegtuig in, het voelt niet meer zo eng als eerst. Ik fluister iets aan de stewardess en ze knikt en lacht. We lopen met ze allen naar onze plekken toe, we zitten hetzelfde als de heenweg. Matthy komt naast me zitten als laatste in de rij, hij glimlacht even lief naar me. Ik glimlach terug. "Hallo iedereen welkom, hopelijk hebben jullie een fijne vakantie gehad! Maar we hebben een jarige in ons vliegtuig, het is een youtuber! Milo ter Reegen gefeliciteerd met je 22ste verjaardag!!" Roept de stewardess om. Ik lach en kijk Milo aan, hij glimlacht en kijkt me dan aan. Matthy begint met zingen "errr is er" Iedereen begint opeens mee te zingen "er is er een jarig hoera hoera, dat kun je wel zien dat is milo! We voelen ons allemaal zo prettig jaja en daarom zingen wij blij blij blij blij. Hoera hoera hij leve lang hoera hoera!" Milo kijkt verbaast rond en lacht dan heel erg hard, ik denk dat hij het een beetje ongemakkelijk vind dus daarom maar gaat lachen. Opeens komt een stewardess aanlopen met een bakje chocolade. "Alsjeblieft omdat je jarig bent!" Zegt ze dan En geeft het bakje aan milo. Ik giechel een beetje om milo zijn rode kop, hij vond het heel gênant volgensmij. "Wat giechel jij Rob?" Zegt Milo dan. "Tomaat." Zeg ik dan en barst in lachen uit, Matthy Koen en Raoul moeten ook lachen. Tien uur in dit pauperige vliegtuig zitten word misschien niet zo erg! "We gaan zo opstijgen." Zegt de stewardess. Er komen allemaal safety rules, ze worden opgenoemd. Ik luister er niet naar, ik kan het inmiddels toch al uit mijn hoofd. Ik leg mijn hoofd tegen matthy's schouder aan. Hij gaat met zijn handen door mijn haar, hij speelt met de plukjes en legt zijn hand daarna op mijn schouder. Wat is dit vraag je je af? Echte liefde, dat is wat dit is. Ik zucht tevreden uit, ik heb het gemaakt in het leven. De weg hierheen was hobbelig met soms grote bergen maar ik heb ze beklommen en ervan geleerd. Als ik niet over die bergen was heen gegaan was ik nooit hier gekomen. Ik ben blij dat ik hier ben, ik heb de beste vriendengroep met een youtube account die het goed doet. Ik heb het liefste en beste vriendje op de hele wereld en ik ben gelukkig. Ik heb 1 regel, support is de nummer 1 weg naar het hart. Ik heb zo ongelofelijk veel support gekregen van de jongens en vooral Matthy. Ik heb ze enorm lief en ik wil ze allemaal nooit kwijt.
Inmiddels zitten we al een paar uur in het vliegtuig, ik en Matthy kijken een film op zijn laptop. Hij had er een paar gedownload, ik heb echt geen idee hoe het heet maar het is super leuk! Nee grapje ik weet wel hoe het heet, het is een film over mij!! De smurfen! Ik hou van deze films ik weet eigenlijk niet zo goed waarom, het maakt me soms zo blij.
Ik word langzaam wakker door een harde stem. "We gaan landen op Schiphol airport." Ik heb blijkbaar echt de helft van de vlucht geslapen, ik weet ook niet hoe ik het doe. Het is nu 3 uur s'nachts in Nederland. We worden zo met de taxi naar Ameide gebracht, daar gaan we slapen. Ik en Matthy gaan binnenkort samenwonen in Ameide! Ik vind het wel leuk, alleen jammer dat ik weg moet van Brabant. Maar ik kom daar toch wel vaak omdat ik daar gewoon vrienden heb. We staan bij de bagageband. Iedereen is bek af behalve ik, ik ben hartstikke hyper. Ik knuffel met Matthy terwijl we aan het wachten zijn op de koffers. "Ik hou van jou Robbie, voor altijd." Fluistert matthy dan in mijn oor. "Ik hou ook van jou voor altijd en ever" fluister ik terug. Wanneer ik mijn koffer zie laat ik Matthy snel los, ik wacht langs de baan en pak hem dan trots op. Ik loop glimlachend terug naar Matthy. Ik lijk net 5 met mijn koffer, trots dat ik hem zelf heb gepakt. Wanneer Matthy ook zijn koffer heeft nemen we afscheid van de jongens. "Het was heel gezellig! Tot overmorgen jongens." Zeg ik en geef ze alle drie een knuffel. Ik loop hand in hand met Matthy naar de taxi. Het duurde even totdat we h gevonden hebben omdat er zoveel auto's waren. Hij legt onze koffers in de achterbak en brengt ons naar Ameide, naar Matthy's huis wat binnenkort ook mijn huis is. We pakken onze koffers weer en Matthy haalt de deur van het slot, dan gooit hij de deur open en we laten onze koffers in de woonkamer staan. Achter ons doet hij de deur weer op slot, we lopen vlak daarna samen naar boven. We gaan op bed liggen en knuffelen. Wat als ik Matthy niet had ontmoet? Wat als ik nooit over die drempel heen was gekomen? Is dit tijdelijk? Matthy gaat rechtop zitten en ik volg zijn handeling. Hij zoent me daarna, het is niet intiem of seksueel. Gewoon liefdevol, dat is alles wat ik nodig heb, had of altijd zal hebben. Liefde is een super goed medicijn tegen elke pijn. Matthy is en zal altijd mijn liefde blijven. Ik hou van hem voor altijd en eeuwig.

Drempels zijn gemaakt om eroverheen te komen, als je alles overkomt zal je altijd je beste zelf worden. Jij kan dit, geloof in jezelf.

~1050 woorden~

Hey hey, alleen nog een epiloog hierna en dan is het klaar😢 ik vind het zelf ook jammer, maar je kan niet oneindig lang een boek schrijven. Maar je kan hem wel oneindig vaak lezen🫶 ik ga proberen nog 2 boeken temaken hierna sowieso en daarna zie ik wel!! Nou verder had ik vandaag een feestje en toen gingen we karaoke doen! Het was echt super leuk! Ik heb allemaal liedjes gezongen het was echt geweldig! Zeker een aanrader🤭 nou ja dat was het denk ik wel weer, ik hou van jullie! Joe joee🫶🫶

Enemies of lovers?Where stories live. Discover now