မှောင်မိုက်နေတဲ့အခန်းငယ်တစ်ခုအတွင်း ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်အား ဆွေးမြည့်စွာငေးကြည့်နေသည့် ဖြူလွှလွှအရိပ်လေးရှိ၏။
* စောင့်နေပေးပါနော် ကျွန်တော် hyungဆီပြန်လာခဲ့ပါ့မယ် *
* တကယ်လား ကိုယ့်ဆီတကယ်ပြန်လာမှာလား *
* အင်း ကျွန်တော့်ကိုယုံပါ *
* ယုံတယ် ကိုယ်မင်းကိုယုံတယ် ကိုယ်မင်းကို ဒီနေရာကနေတစ်ဖဝါးမှမခွာဘဲစောင့်နေမယ် *
* ချစ်တယ် hyung *
* ကိုယ်လည်းမင်းကိုသိပ်ချစ်တယ် အဆိုးလေး*
အတိတ်ကအကြောင်းအရာတို့ပြန်တွေးရင်း သူ့မျက်ရည်စတို့ ကျဆင်းလာခဲ့တယ်။
အဆိုးလေး ပြန်လာမယ်ဆိုလို့ ကိုယ်အချိန်တွေအကြာကြီး စောင့်နေပေးခဲ့တယ်။ မင်းကိုယ့်ဆီပြန်လာပေမဲ့ ကိုယ့်ကိုမမှတ်မိသေးဘူး။ မင်းလေးကိုယ့်ကိုပြန်မှတ်မိအောင် ကိုယ်အစွမ်းကုန်ကြိုးစားပေးမယ် ကိုယ့်အဆိုးလေး။
__________________
Jimin တစ်ယောက် သူ့လက်ကောက်ဝတ်မှာနေရာယူထားတဲ့ လက်ပတ်လေးကို သေချာစိုက်ကြည့်တယ်။
Jimin ဒီလက်ပတ်လေးကို အရမ်းရင်းနှီးနေတယ်။
လက်ပတ်ထိတ်က ပုလဲလုံးလေးကို လက်မလေးနဲ့ပွတ်ကြည့်ရင်း မနက်ကတွေ့ခဲ့တဲ့ဝိညာဥ်အကြောင်းစဉ်းစားမိတယ်။
အဲ့ဒီ့ဝိညာဥ်က Jiminတွေ့တဲ့ပန်းချီကားထဲကလူနဲ့တစ်ပုံစံတည်းပဲ။ ဘာအစွဲအလမ်းတွေများရှိလို့ ဒီအိမ်ထဲမှာပဲ ဝိညာဉ်ဖြစ်နေရတာလဲမသိဘူး။
" ကိုယ့်ကိုခေါ်လိုက်တာလား "
" အားးး!!!! "
ရှေ့တည့်တည့်ရောက်လာတဲ့ ဝိညာဉ်ကြောင့် Jimin အသံကုန်အော်တော့သည်။
" ဘာလို့ ကိုယ့်ကိုမြင်တိုင်း တအားအားနဲ့အော်နေရတာလဲ "
" ခင်ဗျား..ခင်ဗျားကို လန့်အောင်မလုပ်နဲ့လို့ ပြောထားပြီးသားလေ!!! "
" ကိုယ်က မင်းခေါ်လို့ တန်းလာခဲ့ရတာလေ "
" ခင်ဗျားကိုဘယ်မှာခေါ်လို့လဲလို့!!!!!! "
YOU ARE READING
-Wait for me come ~HOME~-(Completed)
Fanfictionအိမ်ကြီးတစ်အိမ်ထဲတွင် ချစ်ရသူပြန်အလာကို စောင့်မျှော်နေသည့် တစ်စုံတစ်ရာ ရှိနေခဲ့ပါ၏~~ Uni / Zaw
