Kεφάλαιο 9

12.5K 806 28
                                    

Κλείνω την πορτα πισω μου και αμεσως τα δάκρυα που κρατούσε τοση ώρα φεύγουν.
Δεν μπορει να μου ζήτησε κατι τετοιο.Εχει
την εντύπωση ότι ειμαι σαν της άλλες που παει και μπλέκει ας πούμε;Βγαινω απο την αυλή και κοιτάω γύρω μου για να δω που βρίσκομαι.Για κακή μου τύχη δεν εχω ιδεα.Βγαζω το κινητό μου απο την τσάντα μου για να κατω καποιον τηλέφωνο η κατι τετοιο και βλεπω ότι εχει κλείσει απο μπαταρία.Τοτε αρχίζω ξανα κλαίω δεν μπορει να ειμαι τοσο μα τοσο άτυχη.Δεν υπάρχει περίπτωση να γυρίσω σπίτι του ουτε για να παρω καποιον ποσο μάλλον για να με παει εκείνος κάπου.Κοιταζω μια δεξιά και μια αριστερά για να μπορεσω ίσως να καταλαβω κάπως απο που πρέπει να παω.Φυσικα και δεν καταλαβαίνω.Ετσι με ελπίδα και εύχομαι και αρκετή τύχη να εχω παρει το σωστό δρόμο. Η αληθεια ειναι εχει αρχίσει να σκοτεινιάζει και εχω αρχίσει να φοβάμαι.Σκουπιζω τα δάκρυα απο τα ματια μου και τον βρίζω απο μεσα μου καθώς με έφερε στην κατάσταση που ειμαι τωρα.Το πιο τρομακτικό ειναι ότι όση ώρα περπατάω δεν εχει περάσει ψυχή ουτε παίζουμε τα πόδια αλλα ουτε και με αυτοκίνητο.Περναταω δεν ξερω και εγω πόση ώρα οταν βλεπω απο απέναντι κατι φώτα.Αμεσως η χαρά μου ειναι απερίγραπτη.
Ηταν ενα μπαρ.Της κακιάς ώρας μεν αλλα και αυτο κατι ηταν.Οταν πλησίασα εξω ειχε κόσμο.
Και οταν λεω κόσμο εννοώ κατι 50αριδες με μηχανές και δερμάτινα και να σε κοιτάνε οπως βλέπει το λιοντάρι το καημένο το ελαφακι πριν του ορμήσουν.Οι επιλογές που ειχα ειναι να μπω μεσα και να ρωτήσω που βρίσκομαι και να παρω καποιον η να γυρίσω και φύγω.Ειχα σταματήσει και κοιτούσα τις επιλογές μου οταν άκουσα καποιον να φωνάζει το όνομα μου.

-Οφηλία εσυ εισαι;"ακούω και γυρνάω και βλεπω τον jasper.Η χαρά που πηρα εκεινη την στιγμή ηταν το κατι αλλο.
-οοο θεε μου jasper εσυ εισαι παλιά καλα"κα και τον πλησιάζω
-τι κανεις εδω;"με ρωτάει.Τωρα τι του λένε!
-χάθηκα και το κινητό μου εχει κλείσει απο μπαταρία και ήμουν στα τυφλά.Μηπως θα μπορέσεις να με πας πισω στην εστία;"ρωταω και ειμαι έτοιμη να κλάψω αλλα δεν εχω ιδεα γιατι.
-Οφηλία δεν μπορει να χάθηκες ετσι απλα εχεις βγει χιλιόμετρα απο την πόλη.που ήσουν;"λεει και ετσι καταλαβαίνω γιατι δεν ειδα κανέναν στο δρόμο.
-εεεε ήμουν στον Tyler και έφυγα μόνη και δεν ήξερα που παω.Ααα τι ώρα ειναι;"λεω και τον βλεπω διαφορετικό με το άκουσμα του ονόματος του.
-μαλιστα.Η ώρα ειναι σχεδόν 12"λεει και τον κοιταζω με γουρλωμένα ματια.
-ποσο;Θεε μου εχω 4.5 ωρες στο δρόμο"λεω
-ανέβα.Εφευγα για να παω στους δικούς μου αλλα θα φύγω αύριο τελικά"λεει
-εεε οχι οχι δεν ειναι σωστό.Απλα δώσε μου το κινητό σου να παρω καποιον τηλέφωνο να ερθει να με παρει"απαντάω
-κανένας δεν θα ερθει Οφηλία και αν ερθει θα κανει τουλάχιστον 1 ώρα οποτε ανέβα"λεει και ανεβαίνω πισω του.
-φορά το κράνος μου ενταξει;"μου λεει και κουνάω το κεφάλι μου αρνητικά.
-δεν θελω απλα ξεκινά"λεω και βάζει μπρος την μηχανή του.Θελω να τσιρίζω με την κατάσταση αυτή.Αλλα δεν θα βγει και τιποτα.
-jasper μπορουμε να περασουμε απο ενα target και μετα να με πας σε ενα ξενοδοχείο;"τον ρωταω
-ναι οκ"λεει και μετα απο λιγο σταματάμε μπροστα στο κατάστημα. μπαίνω μεσα και ζητάω έναν φορτιστή για το κινητό μου και παω στο ταμείο για να πληρώσω.Ο jasper με περιμενει στην μηχανή του και οταν βγαινω μιλάει με καποιον στο κινητό.
-ευχαριστώ πολύ σου χρωστάω.Εχεις κανει τοσο κόπο σημερα για μενα"και εκείνος χαμογελάει.
-κανένας κόπος αληθεια"λεει και ανεβαίνω πισω του."ξερεις σκεφτόμουν γιατι να μην πας στην εστια σου και να μείνεις σε ξενοδοχείο"λεει
-γιατι δεν θελω να δώσω αναφορά σε κανεναν"απαντάω
-οκ τοτε.Τι θα έλεγες να ερθεις να μείνεις σε μενα ετσι και αλλιώς εγω αύριο θα φύγω οποτε αν θες μπορείς να μείνεις σπίτι μου όσο θες μόνη θα εισαι"λεει και στην αρχη ξαφνιάζομαι ειναι η αληθεια αλλα δεν ειναι καθόλου άσχημη ιδεα.Και δεν θα ξοδέψω χρήματα και δεν θα ξερει κανένας που θα ειμαι.
-εισαι σίγουρος;Θελω να πω θα αφήσεις μια άγνωστη κοπέλα μόνη της σπίτι σου;Δεν φοβάσαι;"τον ρωταω.
-οχι πρώτον γιατι δεν σε εχω ικανή να κανεις κατι άσχημο και δεύτερον στη είσοδο υπάρχει πάντα κάποιος οποτε και να θελεις να κλέψεις δεν θα μπορέσεις ποτέ να το πάρεις μαζι σου"λεει γελώντας και γελαω και εγω μαζι του.
-αν το θέσεις ετσι τοτε ναι"λεω και ξανα ξεκινάμε για το σπίτι του αυτή τη φορά.

H μάχη του έρωτα Where stories live. Discover now