H μάχη του έρωτα

Κεφαλαιο 23

-Dylan?λεει ο jc και ακουμπάει το χερι του στον ώμο μου.
-Καλησπέρα!"απανταει και χαμογελάει
-οοο Dylan ήρθες επιτέλους νόμιζα δεν θα ερθεις"ακούμε την φωνή της Οφηλία και γυρνάμε και την κοιτάμε που έρχεται στο μερος μας και αγκαλιάζει τον Dylan.
-τι στον που.."λεει ο jc και κουνάω αρνητικά το κεφαλι μου.
-δεν ξερω φίλε μην με ρωτάς θα με τρελάνει αυτη η γυναίκα"λεω
-γιατι καθόμαστε στην πορτα"λεει και μπαίνουμε μεσα.Καθομαστε όρθιοι και κοιτάμε ο ένας τον αλλον χωρις να πουμε τιποτα.
-λοιπον Dylan πως πέρασες την μερα σου σημερα;"τον ρωταει η Οφηλία
-εεε ηρεμα εσεις;"ρωταει
-Dylan τι στο καλο θελεις εδω;"ρωταω επιτέλους και η Οφηλία γουρλώνει τα ματια της
-Tyler"ξεκινάει να λεει
-Οφηλία σε παρακαλω"λεω και τοτε νευριάζει
-εγω σε παρακαλω.Εγω τον κάλεσα.Τον βρηκα προχθες εξω απο σπίτι ειχε ερθει να σου μιλήσει"λεει "οοο γιατι ασχολούμαι βρες τα μονος"λεει και βγαινει απο την κουζίνα 
-αληθεια λεει"τον ρωταω και κουνάει το κεφαλι του
-ναι ειχα ερθει να σου ζητήσω συγνωμη και με βρήκε να μιλάω μονος εξω"λεει και γελαει "και μου ειπε για σημερα και οτι μπορω να ερθω"λεει και με κοιταει
-μαλιστα!"λεω και τον κοιτάω και εγω"και τι ήθελες να μου πεις" ρωταω και βαζω ποτο σε ενα ποτήρι
-για όλη την κατάσταση για αυτα τα χρόνια για τον μπαμπα και το κυριότερο για τον Jasper"λεει
-και τι εχεις να μου πεις για τον Jasper? για τα υπόλοιπα θα τα πούμε μετα.Νομιζα μένατε μαζι.Κανω λαθος; Εκεινος κανόνισε αγώνα που θα είμασταν αντιπάλοι και εσυ δέχτηκες για να βγαλεις το αχτη σου, και τωρα περιμενεις οτι ολα θα ειναι ωραια και καλα;"ρωταω
-δεν περιμενω να ειναι ολα τελεια αλλα μια προσπάθεια νομιζω ειναι καλη αρχη"λεει
-λέγε για τον Jasper"λεω και κατεβάζω την γραβάτα μου
-ισχύει οτι μέναμε μαζι αλλα τοτε ήμουν αρκετα νευριασμένος μαζι σου και ήθελα το κακο σου.Οταν έμεινα μαζι του το μονο που εκανε ειναι να μου βαζει και αλλα στο μυαλό ειδικα για το θεμα.Εμενα αυτο με τρέλανε και αλλο οταν κανόνισε τον αγώνα δεν ήμουν 100% σίγουρος οτι επρεπε να το κανω και τελικά βγήκα και σωστός γιατι με ριμαξες.Αλλα μετα τον άκουσα να λεει με την Becky οτι θελει να σε καταστρέψει και οτι θα παρει αυτος την θέση σου,οτι θα εισαι ενα τιποτα και οτι εμένα με χρησιμοποιούσε για να φτάσει σε σενα."λεει και τον σταματάω
-δηλαδη εσυ για να καταλαβω νευριασες που σε χρησιμοποιεί για να φτάσει σε μενα!Σωστα;"λεω και τον κοιτάω
-και οχι μονο!Οταν βρηκα την Οφηλία μετα κάθησα για καφε και είπαμε κάποια πράγματα και καταλαβα οτι εκανα λαθος ολο αυτο το διάστημα"λεει και με κοιταει στα ματια.
-μαλιστα!"απανταω "αυτα για τον Jasper τα ήξερα πανω κατω δεν ειπες κατι καινούριο"λεω "για το αλλο θεμα με τον μπαμπα τι ήθελες να μου πεις"ρωταω
-οτι του ελειψες και θελει να σε δει.ξερεις ειναι καλα τωρα εκανε θεραπεία και ειναι καθαρός."λεει και νιώθω ενα τσίμπημα.Εχω να τον δω χρόνια ειναι η αληθεια
-αυτο ειναι καλο."απανταω "ισως περάσω καμία μερα να τον δω"λεω και ο Dylan χαμογελάει
-θα χαρεί να σε δει"απανταει και ξανα καθόμαστε και κοιτάμε ο ένας τον αλλον.
Τοτε στην κουζίνα μπαίνει η Οφηλία και μας χαμογελάει
-ελατε στο σαλόνι θα αλλάξουμε δώρα"λεει
-εγω να φεύγω καλύτερα"λεει ο Dylan
-οχι κάθησε"λεω πριν σκεφτώ
-ναι εννοειτε θα καθησεις"λεει η Οφηλία και μας πέρνει απο το χερι και παμε στο σαλόνι που ειναι ολοι μαζεμένοι.Αλλαζουμε δώρα και ετσι οπως κοιταζω τον αδερφό μου να μιλάει και να γελαει με το κοριτσι μου νομιζω οτι ισως πρεπει να δώσω μια ευκαιρία.