Unicode ~~~
ကင်မ်ထယ်ယောင်းဆိုတဲ့ သကောင့်သားလေးက လူကို လိပ်ကြီးလို့ခေါ်တာကြောင့် အနည်းငယ် တော့တင်းသွားတယ်။မဟုတ်သေးဘူး အများကြီး တင်းတယ်။
"ဘာကိုလိပ်ကြီးလဲ????"
ခပ်တည်တည် မျက်နှာထားနဲ့မေးတော့ ဒင်းက သူ့ပါးစပ်လေးသူအုပ်ကာ ပီတီတီမျက်နှာမျိုးနဲ့ လူကို ခေါင်းအစခြေအဆုံးကြည့်တယ်။နေပါဦး ဒါဘာသဘောပါလိမ့်။ အဲ့လိပ်ကြီးဆိုတဲ့ အသုံးအနှုန်းကို သူ့အနီးအနားမှာ မကြာခဏ ကြားနေရသလိုပဲ~~။
"သားကြီး ~မင်းနေကောင်းပါတယ်နော်။ဟိုတနေရာရာ မှာများ နေမကောင်းတာရှိရင် ငါ့ပြောသိလား~။ဆေးမြှီးတိုနဲ့ ကြိတ်မကုနဲ့~"
"ဟ~~"
ဒါက လူကိုဘလိုင်းကြီး လာစော်ကားနေတာ နေရင်းထိုင်ရင်း ဘာဆေးမြှီးတိုလဲ ဘာနေမကောင်းစရာရောရှိလဲ??ကိုယ်ကတော့ ကျန်းမာရုံတင်မကဘူး ဘေးက ကလေးလေး ဆော့ဂျင် လေးကြောင့် စိတ်တွေကို လန်းဆန်းလို့။
"ဟေ့ကောင်~~ အူကြောင်ကြောင်တွေ လာပြောမနေနဲ့။မင်း အတန်းသွားမယ်ဆို ရှေ့ကသွား။အာရုံလာမစားနဲ့~"
ရုပ်တည်နဲ့ ခပ်တန်းတန်းပြောလိုက်တော့ ဒင်းရဲ့ရုပ်က မကျေနပ်သလိုလိုပုံစံနဲ့။
"ဟေ့ကောင် ~JungKook~မင်းအဲ့တာတွေ မတရားဘူးကွ~"
နေရင်းထိုင်ရင်း ဘာများလုပ်မိလို့ မတရားရတာပါလိမ့်။ဒင်းစကားကြောင့် ကျွန်တော့မျက်ခုံးတွေ တွန့်ချိုးသွားသည်။ဘေးက ကလေးလေးကိုကြည့်လိုက်တော့ မလှမ်းမကမ်းက ခုံတန်းလေးမှာသွားထိုင်ပီး ဖုန်းထဲက ဂိမ်းကို သည်းကြီးမဲကြီးဆော့နေလေရဲ့။ကျွန်တော်နဲ့ ထယ်ယောင်း ဘာဖြစ်နေလဲ သူသိပုံမပေါ်~။
"ဘာက မတရားလဲပြော~🤨"
"ဟ~ မင်းလိပ်ခေါင်းဖြစ်နေတာ ငါမသိရလို့လေ~။"
ကြားရတဲ့စကားကြီးက အဆမတန် ကျွန်တော်နဲ့လဲ မလိုက်ဖက်~။ဒါဘာရောဂါမို့ဒင်းက ကျွန်တော့်ကို ဖြစ်ခိုင်းနေရတာလဲ?ကိုယ့်က်ို လက်ညိုးပြန်ထိုးပီး ဒင်းကို မေးခွန်းပြန်ထုတ်မိသည်။
YOU ARE READING
My Heartbeat is you
Romanceစိတ်ဒဏ်ရာကို ဖုံးကွယ်ပြီး ဘယ်သူနဲ့မှ ဖလဲ တကင်းမနေတဲ့ အားကစားတက္ကသိုလ်က ကောင်လေးJeon JungKook နဲ့ နှလုံးအားနည်းရောဂါကို ဖုံးကွယ်ပြီး အားကစားတက္ကသိုလ်ကို ဝင်လာမဲ့ ကောင်လေးKim Seok Jin တို့ရဲ့ အချစ်ဇာတ်လမ်းလေး တပုဒ်
