ვიღვიძებ. და წამოდგომას ვაპირებ როდესაც ვხედავ გაბრაზებულ მამაჩემს.
-არა როდემდე უნდა ვუყურო შენს გამოხტომებს?
-რახდება მამა
-რახდება?ანამია შენ ოჯახს არცხვენ როდემდე უნდა გიმეორო?
ბაბუაშენი,მისიცოლი,დეიდაშვილ/ნათესავები და და-ძმები იყვნენ პიანისტები!
-მამა ვიცი რო საგავრეულოში დაფიცებულიგაქვთ რომ ვიქნებით ცნობილი პიანისტები. მაგრამ ხომ ხედავ რო არ გამომდის?
-შენს ნება-ლაქუცზე არ არის არაფერი უბრალოდ ცადე. ცადე და გაიგებ ა რატომ. ნებდები? განა მე ესეთი გაგზარდე? დედაშენის ბოლო სურვილი გაიხსენე! უმადური ვირთხასავით იყო. დავპირდი. სამწუხაროდ დავპირდი რო გაგზრდიდი
კაცმა ხმას აუწია. ანამიას კი მარილიანი პატარა წყლის წვეთები გადმოუგორდა თვალებიდან. ტიროდა არა იმისგამო რომ მამამისმა მასთან ხმას აუწია არამედ დედამისის სახელის გაგონებაზე. სიტყვა ,,დედაშენი" გულზე ეკალივით ესობოდა დედა მან 8 წლის ასაკში დაკარგა რა არ გადაიტანა მძიმე დეპრესიაში ჩავარდა და ფეხზე წამოდგომა რომ სცადა მამამისმა ფეხი გულმკერდზე დააბიჯა და ისევ ძირს დაანარცხა.
-მეზიზღები! თქვა გოგონამ და ოთახი დატოვა
-ანამია!მოიცადე ანამია შეაჩერეთ!
თავხედი ლაწირაკი. დედაშენივით რომ მოკვდე არ გამიკვირდება
Aba rogoria?isev moklea magram ragac datrialda omg
