-რათქვი?
-მე...არაფერი
და უკან მოუხედავათ გავიქეცი ზემოთ. ლუკასმა ისგოგო მოიშორა და მე დამედევნა
-ანამია მოიცადე!
-არა!
-ანამია მეთქი მაჯაზე ხელი მომკიდა როდესაც ფეხი დამიცდა და დავვარდი...
-ჯანდაბა მუცელი მტ..კივა
-ანამია!
თვალებს ვხუჭავ და ვგრძნობ როგორ ვითიშები მუცელი მტკივა გთხოვ..ლუკას ჩემი..ჩვენი შვილი გადაარჩინე.
-გაუძელი ანამია არ მოკვდე იქამდე სანამ სიმართლეს არ მეტყვი.
-მალე საკაცეზე!
-გადაარჩინეთ ის თორემ პასუხს არვაგებ ჩემთავზე
-კარგით ბატონო ლუკას
ანამია პალატაში შეიყვანეს რა შვილი რას ბოდავს? ნუთუ ის...არა არა ამისდედას შევეცი ის ჩემი მტრის შვილია!
Time skip
-ბატონო ლუკას ისინი კარგათ არიან მაგრამ ბავშვი...
-რა? რაბავშვი რახდება
-ბავშვი ახალი მარცვალი რადგანაა სჯობს დედის მუცელში თბილად იყოს არ ინერვიულოს დედამისმა და არ ასწიოს მძიმე ნივთები ასევე არ იდარდოს და ასე შემდეგ თორე ნაყოფი დაიკარგება...
-ნაყოფი? ანუ ის...
-ორსულადა გილოცავთ
-ამის დედაც! მუშტი კედელს დავარტყი და ანამიას პალატაში შევედი
-რატომ დამიმალე რო ორსულად ხარ?!
-მე...
-რაშენ რა?
-მეგონა ბავშვის მოშორებას მთხოვდი მეხომ შენ გძულვარ?
-მოკეტე! რასბოდავ? მერე რა რომ ჩემი მტრის შვილი ხარ ეს ბავშვი ჩემი... ჩვენი(ტუჩზე ენა გადაისვა და ისე თქვა) შვილია.
-მტრის შვილი?
-ჰო არიცოდი? მამაშენმა არ გითხრა მმმ
-მამაჩემი...რამოხდა?
-დედაშენი მამაჩემს უყვარდა დედაჩემი როდესაც გარდაიცვალა მამაჩემი დეორესიაში იყო დედაშენი ამშვიდებდა მაგრამ მამაჩემმა კონტროლი დაკარგა და მთვრალზე დედაშენთან იწვა მამაშენმა ეს რო გაიგო მამა თვალწინ მომიკლა დედაც და მამაც მან მოკლა
-რაა?
-ხო მინდოდა მომეკალი მაგრამ.ჩემი შვილის დედას ვერ მოვკლავ
-მამა რა ჩაიდინე...
აბა როგორია მმმ როგორც იქნა ლუკასმა.გაიგო
