ტელეფონის ხმა მთელს მანქანაში ისმის
-რაარის
-ლუკას! ძმაო შენი ყოფილიცოლი თავს იკლავს
-სულ სირზე მკიდია!
-სერიოზულად ძმაო ნახე ლაივ ეთერი
ტელეფონს ვუთიშავ მანქანას ვაჩერებ და ტელევიზიის ლაივში შევდივარ
-ქალბატონი ჩამოდით გთხოვთ
ვხედავ ანამიას საავადმყოფოს სახურავზე სულ გაგიჟდა
-არა! მინდა ჩემი ბოლო სიტყვებით მივმართო ჩემს ყოფილ ქმარს!
ამის გაგონებაზე სისხლი მეყინება
:ანამია:
-
ამ სიტყვებს ჩემს ყოფილ ქმარს ვეუბნები! თუ ჩემიშვილი აქ არ იქნება არც მე ვიქნები აქ
-ქალბატონო თქვენს შვილს რაქვია ან სადაა ჩვენ მოგიყვანთ
პოლიციელების განადგრურებულ ხმას ვისმენ.
-მაპატიეთ მაგრამ ჩემშვილს ვერავინ დააბრუნებს მე ყოველთვის ვიტანჯებოდი ძალით მათხოვებდნენ და.... მე მიყვარდა კაცი რომლისგანაც შვილი მყავს მას სინამდვილეში ვძულდი... ვეზიზღებოდი და ის მართალიც იყო ამიტომ თუ ამას ჩემი შვილი ნახავს მინდა იცოდეს რო მიყვარს
ნაბიჯს წინ ვგდამ როდესაც ნაცნობი სილუეტი და ხმა მაჩერებს
-დედა ლას აკეთებ?
-თომა... ჩემო პატარავ მოდი დედასთან
-აქლა...
-წავიდეთ თომა
ვიხედები მარცხნივ და ვხედავ ლუკას რომელიც თომას ხელს იჭერს
-მაგლამ დედა?
-დედა დაივიწყე
-ალა ცუდი კაჩი ქალ მე დედაშტან მინდა!
ლუკასს თითზე კბენს თომა და ჩემსკენ მოდის სახურავიდ ღობიდან ჩამოვდივარ და თომას ვეხუტები
-მიკვალხალ დედა
თომა პირველად ტირის ჩემს თვალწინ ისრომ პატარა იყო ისეთი უსუსური იყო რომ ასეთ მომენტს არასდროს ველოდი.
-თომა წამოდი
ლუკასი გვიახლოვდებოდა როდესაც თომას ხელი მოვკიდე უეცრად... ფეხი დამიცდა და ღობედან გადავვარდი
-დედააა ალ გაფლინდე დედა გტქოვ
-მიყვარხარ თომა...
ძირს ვვარდები როდესაც ლუკასის თვალზე ცრემლს ვხედავ. ჩემგამო პირველად ტირის... მაპატიე თომა დედიკოს ძალა არ ეყო
ვტირი რა დრამა ვარ😭😭😭😭😭
აბა როგორი იყოოო
მოკლეა მაგრამ გრძნობებით აღსავსე
ავტორი მიხეილ კუკაჩავა
