My Secret Admirer [Unedited]

Chapter 16( To Forgive is to Forget nga ba?)

David PoV.

Habang  naglilinis ako ng bahay ay may kumatok sa apartment ko. Agad kong itinabi ang walis at dustpan na hawak ko.

"Who's there?" wika ko habang hindi ko pa binubuksan ang pintuan.

Wala naman sumasagot sa tanong ko parang ang weird, kagabi pa 'to. Nakakapagtaka bakit may mga ganito, minumulto ba ako? Wag naman sana, walang manggagamot dito sa Maynila hehe.

Tumunog na naman ang aking pintuan, hindi na ako  nag-atubiling kunin nag matalim kong kutsilyo sa kusina.

Binuksan ko ang pintuan na may hawak na kutsilyo sa aking kamay.

"Wait! David! Di ako kalaban!"  wika ng lalaking naka helmet sabay taas ng kamay.

"Ba't kilala mo 'ko?" usisa ko.

"Ako 'to! Si Kean your bestfriend!" sagot nito sa'kin na napalaglag ng aking pangga sa narinig ko.

"Wait! Ano-o-o? Di ako naniniwala sa'yo," saad ko sa lalaking na nagpapanggap na si Kean. Hindi ko pa rin ibinababa ang akimg dalang kutsilyo sa aking kamay.

Agad tinanggal niya ang kaniyang helmet sa kaniyang ulo.

"What the....anong ginawaga mo rito?! Kapal ng mukha mong magpakita muli sa'kin, pagkatapos mo anong ipahiya sa social media!" pagkagulat ko habang nakita ko na si Kean pala ito but hindi ko makakalimutan yung ginawa niya sa'kin on internet .Galit na galit ako sa kaniya super, sumusokob ang aking dugo kapag nakikita ko siya.

"I beg your pardon David! I'm sorry for what I did to you on internet," ani nito.

"No, I won't enter you to my apartment. Hindi nababagay dito ang mga plastic na mga tao," sabay taas ng aking kilay ng malaman kong si Kean pala.

"Sorry Kean for what I did. I didn't mean it. Sorry talaga!" ang paghingi ng tawad ni Kean sa'kin.

"No! Hindi ko tatanggapin yung mga sorry mo, dahil ginusto mong saktan ako. At hindi ko 'to palalagpasin," bulyaw ko sa kaniya.

"Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa utak ko ba't ginawa ko 'yon. I'm really sorry, kahit anong ipagawa mo sa'kin gagawin ko para lang mapatawad mo lang ako, " pahayag ni Kean habang unti-unting bumabagsak ang kaniyang luha.

"Ayy alam ko na Kean! Pinagtripan mo ba ako kasama ng lalaking iyon? Sumikat ka na ba sa social media dahil do'n? Marami ka na bang pera? Marami ka na bang followers? Kean, you are old enough para gawin mo 'yon! Alamin mo 'yong ginagawa mo sa buhay mo! Malaki ang utang na loob ko sa'yo Kean at sa isang iglap sinira mo! Let's end this bullsh*t friendship!" bulyaw ko kay Kean.

"No David! Gusto kong mag-ayos tayo ngayon. Kasi ayaw kong may ka away ako sa buhay!" wika nito habang tumutulo ang tubig sa kaniyang mata.

"Diba ikaw yong gumawa ng sarili mong kaaway sa buhay! Gumising ka Kean! Hindi ka na bata para pagsabihan ka na mali 'yong ginagawa mo!"  bulaslas ko.
"Magsama kayo ng lalaking iyon, diba pareho niyo 'kong pinagtripan sa video niyo?" usisa ko habang nakataas ang aking kilay sa galit.

"Nandito ako para humingi ng tawag hindi makipag-away sa'yo David!" unti-unting pagluhod ni Kean sa'kin

"Hindi sapat ang sorry mo sa ginawa mong kahihiyan sa'kin sa social media! Kung ikaw 'yong nasa video na pinagtritripan kita, matutuwa ka ba?" tanong ko habang naka konot ang aking noo.

"Hindi!" sagot ni Kean.

"Diba hindi ka matutuwa, kasi kahihiyan 'yon ng isang tao. Nandiyan pa rin 'yong alaala ng pangyayari eh, di yan mabubura sa mga isipan ng mga netizens. Di mo 'yon mararanasan kasi ang tibay mong kaibigan. Yong inaakala mo na matutuwa ako sa kagag*han mong ginawa sa'kin? Tapos iniwan niyo talaga ako sa place na 'yon tapos tuloy na 'yong plano niyo, ganun ba 'yon Kean?" saad ko habang ipinapamukha ko sa kaibigan kong plastic ang kagag*han niyang ginawa.

"Hindi ko 'yon plano David, sadyang pumasok lang 'yon sa isipan ko!" sagot pa nito.

"Sino yong nagplano? Yong lalaking iyon? Kaano-ano mo ba siya? Kaibigan mo ba? Childhood friend mo? Artista ba 'yon? Pinsan mo? Kapatid mo? Ano pa? Sabihin mo sa'kin Kean!" galit na galit kong sabi kay David.

"No! He's my boyfriend David!" sigaw niya.

"Ayy taray naman may boyfriend na tinatago! Ang galing beh hehe! Kailangan ba monthsary niyo! Anniversary? Saan 'yong first meet niyo? Saan kayo nagkakilala? Keep it up bestfriend! I'm so happy sa inyong dalawa kasi you made my life a memories to be remembered! Diba?" sabay insulto ko sa kaniya.

"Tama na David! Kong kailangan kong lumuhod, luluhod ako sa 'yong harapan. Gusto mo bang halikan ko po 'yong paa mo? Linisin ko yong bahay niyo? Gagawin ko 'yon para mapatawad mo lang ako!" paki-usap nito.

"Kahit umiyak ka diyan, lumuhod ka pa diyan! Hindi kita papatawarin kasi hindi mo deserve!"wika ko.

"Hindi naman sana magkaganito David! I know nagulat ka lang sa nangyari!" depensa niya.

"Oo nabigla ako, napa-wow nga ako sa views at like ng video ko eh! Sikat na ba ako? Gusto mong authograp kita, nasaan na yong papel mo? Para may remembrance ka na sa idol mong mang-mang, tanga, wala sa pag-iisap at kulang sa buwan!"  sagot ko.

"Tama na Kean! Nasasaktan na ako!" saad nito.

"Ayy nasakatan ka na ba no'n! Ako nga ininda ko 'yong mga comments ng mga netizens sa video, ang dami nilang nagbigay ng pasakit sa'kin, sinabi ko ba na nasasaktan na ako? Di ba hindi! Binasa ko lahat ng comments do'n. Ini-hide mo pa sa'kin 'yong post mo para di ko makita? Yan ba ang aking totoong kaibigan o inotooto lang ako?" pagmukha ko sa kaniya.

"Sorry na kasi David!" saysay nito.

"Yan lang ba yong sukli ng pamamahiya mo sa'kin, yong salitang sorry? Ang baba naman!" Sabay irap ng aking mata.

"Ano ba gusto mo?" tanong nito.

Alam mo kong ano ang gusto ko? Umalis ka sa harapan ko at lumabas sa apartment ko! Kasi I don't want a friend na titirahin ako patalikod. At gusto kong kalimutan na natin 'yong pagiging friend natin!" sabay pahid ng aking mga luha sa aking pisngi.

"No-o-o! David, na-delete ko na 'yong video mo sa account ko. Please patawarin mo ako, pleaseeee," pahayag nito habang nakaluhod sa aking harapan na umiiyak.

"Tapos na Kean! Tapos na! Yan ang desisyon ko at hindi na 'yan mababago!" wika ko habang isinarado ko ang pintuan ng aking apartment.

"Please! Please! Nagmamakaawa ako sa'yo David! Patawarin mo ako sa nagawa ko!" sigaw nito habang nasa labas ng apartment ko.

Agad akong nagtungo sa kwarto ko. Hindi ko makayanan ang aking nararamdaman dahil sa nangyari. But ginusto ko 'yon na hindi patawarin si Kean sa ginawa niya. Hindi ko mapigilan ang umiiyak sa kwarto. Naririnig ko pa rin ang iyak ni Kean sa labas ng apartment ko. At gusto ko siyang pagbuksan pero--" wika ko.