ჯონგუკის მდივანი⛓️🔞

🫦3🫦

-ერთი კოცნის შემდეგ გამიშვებთ?

-რაღა თქმა უნდა.თანაც არავის არაფერი დაუშავდება.

-კარგით.-დათანხმდი.სხვა გზა არ გქონდა.

ჯონგუკი ნელა დაიხარა და მისი ტუჩები შენს ტუჩებს შეერწყა.

სველი კოცნა იყო,მაგრამ მოკლე.

-ვსო.ნახე ტუჩები დაგადე  მხოლოდ.
სულ ესაა.

-შემიძლია წავიდე?

-კი კი.

მან ხელები კედლიდან აიღო და შენ შემოგხედა.თვალს არ გაშორებდა. არ სურდა თუნდაც ერთი დეტალი გამოპარვოდა.

-რაღაც კითხვა მაქვს...

-დიახ სერ.

-რა ფერის საცვალი გაცვია?

-როგორ?

-ხო.რა ფერის საცვალი გაცვია-თქო შეგეკითხე.

-სერ თქვენ არ გაქვთ უფლება...

-ნუ მეტლიკინები!თავს გახვედი უკვე!თუ გგონია ასე შეპასუხების ნებას მოგცემ?მეტყვი თუ შევამოწმო?

-შავი სერ.-მოიბუზე და თავი დახარე.

-ტანგა?

-დიახ.

-კარგი წადი.

გული ამოვარდნაზე გქონდა.ვერ მოუყარე თავი აზრებს.ის ძალიან პირადულს და ინტიმურს შეეხო.შეპასუხების უფლებაც არ მოგცა.

მაგრამ მთავარი რამ რასაც საკუთარ თავს არ უმჟღავნებდი ის იყო, რომ ჯონგუკის ამ ქმედებებმა აღგაგზნო.

-სად ბატონი ჯონგუკი და სად მე?ოცნებაც კი არ შეიძლება იმაზე,რასაც ახლა ვფიქრობ.-ფიქრობდი და თან ჩანთას ალაგებდი.

-ტაქსით მიდიხარ?-გითხრა და კომპიუტერის მაღლიდან გადმოგხედა.

თავზე წამოგადგა ყველანაირი გაფრთხილების გარეშე,შენ კი ფურცლები აქეთ-იქით დაგივარდა.

-დიახ სერ.გამოვიძახებ.

დაიხარე და ფურცლების შეგროვება დაიწყე.ეს ისეთი უხერხული იყო.
ჯონგუკის წინ მუხლებზე იდექი და მიმოფანტულ ფურცლებს აგროვებდი.