💫22💫

395 38 5
                                    

როგორც კი  ზარი გაწყდა ჯონგუკმა ტელეფონი მაშინვე კედელზე მიაფშვნიტა.

შემდეგ სკამებს და მაგიდას დაწვდა და ერთი ხელის მოქნევით დალეწა,მერე დივანზე გადავიდა ოთახის ბოლოში გადააგდო ბოლოს კი ანტიკვარ ფაიფურს და ვაზებს  დაწვდა.სახლი ისეთ დღეში ჩააგდო არ შეიხედებოდა.ბოლოს კი დასისხლიანებული ხელებით ოთახის კუთხეში დაჯდა და ხელები თავში წაივლო.

-ის ვერაფერს წამართმევს...ვერაფერს.

გულისრევის შეგრძნება დაგეუფლა შიშის და სტრესის გამო.

-ჯონგუუკ....

-ჩემი ხელით მოვკლავ მაგ ნაგავს.

-ჯონგუკკ....

-პატარავ რა გჭირს....

-არ ვიცი ცოტა ცუდად გავხდი მგონი მეშინია და სტრესის გამო ვერ ვარ კარგად.

-ჩამოჯექი.შემომხედე მოდი შემომხედე თვალებში პატარავ.
,ფერი არ გადევს.

შენ დაღლილ, გაოფლილ, დასისხლიამებულ ჯონგუკს უყურებდი აწეწილი თმითა და გაგიჟებული სახით.ის სულ არ გავდა პრეზიდენტს,რომელსაც აქამდე იცნობდი.ერთ დროს ამაყს და ამპარტავანს,რომელსაც კუდში დაყვებოდნენ ქალები.

-საპირფარეშოში მინდა,მგონი გული მერევა.-უთხარი შენ და გაიქეცი.

დიდი ხანი იჯექი უნიტაზთან.მაინც არ
გრძნობდი თავს კარგად.

-პატარავ.-გამიღე კარი.

-ახლავე.

წამოდექი კარები უნდა გაგეღო რომ გული წაგივიდა ჯონგუკის ხელებში.

გონს შუადღეს მოხვედი.ოთახში სიმყუდროვე და სიმშვიდე სუფევდა.

საღამოვდებოდა.

მთლიან მინებიან კედელს დიდი მუქი,მძიმე ფარდა ნახევრად ფარავდა.
ჯონგუკი გვერდით გეწვა და მშვიდად ფშვინავდა.
ახლა მიხვდი რომ სინამდვილეში შენი ბოდვის ნაწილი იყო,რომ გჯეროდა ჯონგუკი გიყენებდა.როგორც ჩანს მნიშვნელოვანი იყავი,აბა სხვაგვარად
თავის ძმა არ დაგადგავდა თვალს.

ნეტავ,სამუდამოდ ესე ვიყოთ.
გაიფიქრე და ჯონგუკს ლოყაზე დაადე ხელი,მერე მკერდთან დაადე თავი და ჩაიხუტე.

ისევ დაგეძინა თუმცა დილით ისევ უსიამოვნო შეგრძნებამ გამოგაფხიზლა.

ისევ უნიზას იყავი ჩაფრენილი.გულისრევა არა  და არ გადიოდა.

-რა ჭამე?-შეგეკითხა ჯონგუკი.
-რაღაც სალათა იდო მაცივარში.
-ეგ ვადაგასული იყო.
-მე კი მეგონა...

უცბად დაფიქრდი.ჯონგუკიც მიგიხვდა.

-არაააა....
-აარააააა...
-შეუძლებელიააა....
-პატარავ არაააა.....
-აფთიაქში წადი და ტესტი მიყიდე სასწრაფოდ.
-არ ხარ ორსულად.
-ჯანდაბა წადი იყიდე დროზე.
-კარგი კარგი.

ჯონგუკი სახლიდან გავიდა შენ კი სარკესთან მიხვედი.

თვალები ჩაგცვივნოდა და მოპუტკუნებული იყავი ლოყებზე.
სხეულიც ფორმაც ცოტა შეცვლილიყო.

-ღმერთო ოღონდ ეს არა...
ლამის იტირე.

-რა დროს ბავშვია და დროს ორსულობაა.მეშინია ბავშვის გაჩენის,ტკივილების. არ ვარ მზად მივიღო ეს ყველაფერი.

რაც დრო გადიოდა,მით მეტად ცუდად ხდებოდი.

-სადაა ამდენ ხანს?

-მოვედი.

-მომეცი დროზე.

ტესტს დააფსი და მაშინვე ხელში დაიკავე.აქეთ-იქით დადიოდი.ვერ ჩერდებოდი.

-არ ვარ მზად გეფიცები ცუდად ვარ.-ეუბნებოდი უნიტაზთან ჩამომჯარ ჯონგუკს.
-პანიკაში არ ჩავარდე საყვარელო.ცუდი არაა ბავშვი რომ გვეყოლოს.

-რეებს იძახი.არ ვარ მზად.

-მე მზად ვარ მამა გავხდე.

ტესტს დააშტერდი.

გააზრებას დიდი ხანი მოანდომე.

-რაა? რა ხდება?

-ჯონგუკ...

-მანახე.მე მომეცი.

ჯონგუკის მდივანი⛓️🔞Where stories live. Discover now