SEVDA BÜYÜSÜ

8. BÖLÜM

SELAMIN ALEYKÜM ALEYKÜMSELAM

BÖLÜMÜ UZUN YAZACAKTIM AMA ÜŞENDİĞİM İÇİN GENE AYNI UZUNLUKTA YAZDIM

BÖLÜM DE BEĞENDİĞİNİZ SAHNELERİ BELİRTİN Kİ EDİT YAPABİLEYİM ✨

NEYSE KEYFİLİ OKUMALAR💃

OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYINIZ!!!

.
.
.
.
.

~Yalnızlığın içinde bekliyordum seni. Tıpkı kimsesizliğin içinde özlediğim gibi.~

Yaklaşık olarak on beş dakikadır tavanla bakışıyordum ve sanarım kendisinden hafiften hoşlanmaya başlamıştım. Düşündüğüm saçma düşüncelerden sonra tövbe çekerek yataktan kalktım. Sanırım psikolojim bozulmaya başlamıştı. Sanırım değil, cidden psikolojim bozuktu.
Yatağımı topladıktan sonra odamın kapısını açıp kafamı kapının dışına çıkardım. Dedem ve Kuluki'nin seslerini duymamla gülümseyip tekrardan içeriye girip banyoma geçip işlerimi halletmeye başladım. Önce lavabomu yapmış ardından dişlerimi fırçalayıp yüzümü yıkamıştım. Başka bir işim olmadığına kanaat getirip önce banyomdan ardından odamdan çıktım.
Benim mutfağa girmemle dedem ve Kukuli susmuşlardı. İlk birkaç dakika ne olduğunu anlamasamda sonradan kafama dank etmişti.

"Ciddi olamazsınız?"

Cevap vermek yerine tip tip baktıklarında gözlerimi devirdim. Çarpacan birer tane ağızlarına bak gör böyle yapıyorlar mı?

"Dedem hadi bana triplisin anladım ama neden bu Eymen denen şahısla konuşuyorsun? Ona da küs banane."

Dedem çatalını bırakıp yüzüme baktığında gülmemek için kendimi zor tuttum. Çünkü, çünküsü yok arkadaşlar bende bilmiyordum nedenini. Arada tutuyor bazen salaklığım.

"Çünkü benim kızdığım kişi Eymen değil sendin. Neden böyle bir yalan söyledin? Seni buna mecbur kılan neydi?"

He dede o yüzden dün tüfekle peşine verdin adamın. Dur hatta benim peşime de verdin. Yazık dedem genç yaşında alzheimer olmuştu.
Aslında dedemin haklı olduğunu biliyordum tam bir aptal gibi davranmıştım. Böyle saçma oyunlara hiç gerek yoktu.
İnsanların benim üzerimde kurmaya çalıştıkları baskıdan bahaneler bulmaya çalışarak ya da yalanlar söyleyerek kaçamam saçmaydı. Dün kadınların bana yaptığı baskıdan böyle aptal gibi davranarak kurtulamaya çalışmak tamamen hataydı.

"Özür dilerim. Yaptığım şey çok yanlıştı ama aklıma başka birşey gelmedi."

Kukuli de çatalını bırakıp kaşlarını çattı işte şimdi biraz korkmuştum çünkü çok kötü bakıyordu

"Yalanlarına bahaneler bularak kaçamazsın Eymen'i ve kendini nasıl bir duruma soktuğunun farkında mısın? Dün üzerine gelmedim ama bu yaptığın için hala sana kızgınım"

Yanına gidip boyuna sıkıca sarıldım. Dedemin neden böyle bir tepki verdiğini anlayabiliyordum. Bizim için endişeliyim, yalanınızın ortaya çıkmasından ve benim tekrar üzülmemden korkuyordu.
Elimi tutup sanki kırılgan bir çiçekmişim gibi bileğimin içini öptü. Hele hele şuna bakın. Ya da bakmayın.

"Eee affettin mi bakalım beni?"

"Hmm sevdiğim tatlıdan ve börekten yaparsan affederim."

Gülerek yanağını öptüm. Ya sen acıktın mı sen? Yerim lan seni!