Eve gelmiş, salonda oturmuş film izlemeye çalışıyordum ama kafam çok dolu olduğu için bir türlü odaklanamıyorum. Saat on ikiye geliyordu ama Mavi hala gelmemişti.
Film izleyemeyeceğimi anlayınca bilgisayarımı kapatıp bahçeye çıktım. eylül aylarının sonlarına gelmiştik, hava hem serin hem yumuşaktı. Çimlerin üzerine oturup temiz havayı içime çektim. Kendimi düşünmekten alıkoyamıyordum, Mavi haklıydı, artık birilerine şans vermem, Emreden kopmam gerekiyordu. Deniyordum ama bir türlü olduramıyordum.
Emreyle bir mazimiz bile yok aslında 11. Sınıfta tanışmış, önce arkadaş olmuştuk, sonra ben Emreden hoşlanmaya başlamıştım. Onun da bana karşı bir ilgisi, beğenisi vardı ama bir anda tamamen benden uzaklaşmış ve benimle iletişim kurmamaya başlamıştı, ben bunun nedenini düşünürken bir akşam eski sevgilisi ile attığı hikayeyi gördüm. Barışmışlardı. Gerçekten kalbimin kırıldığını hissetmiştim. Zaten yılın sonlarıydı. Yaz tatili boyunca ondan hiç haber almadım, hiç görmedim. Okul başladıktan sonra da bir şey hissetmem diye düşünmüştüm. Pek öyle olmadı, yaz tatilinin sonuna doğru ayrılmışlar. İlk günden itibaren bana hiçbir şey olmamış gibi arkadaşça yaklaşınca. İçimdeki küçücük umudu harlamıştı. Bir sene boyunca normal arkadaş olarak geçti ama benim hislerim hala devam ediyordu. Mezun olduktan sonra onu ilk kez nikahta gördüm. Zaten bitmemiş, bitememiş olan duygularım tekrar kafamı karıştırmaya başlamıştı.
Hayatımı düzene sokmaya karar vermişken karşıma çıkması hiç adil değildi.
Ben bu düşüncelerin içinde kaybolmuşken kapının kapanma sesini duydum.
"Ben geldim Güneş neredesin"
"Bahçedeyim gel"
Hızlı adımlarla yanıma gelip çimlerin üzerine oturdu.
"Eee anlat bakalım neymiş sürprizi"
Yüzünde kocaman bir sırıtmayla anlatmaya başladı.
"Önce beni aldı yemek yemeye götürdü, köfte ekmek yedik. Ondan sonra go kard alanına gittik. Araba sürmeyi ve yarışları ne kadar sevdiğimi unutmamış."
Bunları anlatırken çok mutlu ve heyecanlıydı. Nadiren bir erkek Maviyi bu kadar heyecanlandırabilirdi.
"Güneş o kadar eğlenceliydi ki" diyip derin bir nefes alıp devam etti.
"sonra çıktık birer kahve aldık arabayı sessiz sakin bir yere çekip benimle konuşmak istediğini söyledi"
"vaaay ! ne söyledi peki?"
"Bir şeylerin yeni farkına vardığını ve hata yaptığını söyledi, benden bir şans istedi."
"Bu kadar sırıttığına göre şans verdin"
"Çok mu belli oluyor"
Elimle iki parmağımın arasını gösterip "biraz" dedim
"hadi be yanaklarım da kızarmış mı ?"
Kafamı salladım ve gülmeye başladım
"Of !" diyip ayağa kalktı ve içeri girdi. Bu hareketiyle daha çok gülmeye başladım.
"GÜLME !"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
