"planlar ve yaşanmışlıklar"
1 hafta sonra
Okulda konservatuar öğrencilerinin programı vardı. Sahne arkası için Mavi ve ben görevliydik, o kostümlerle ben de dekorlarla ilgileniyordum.
"Güneş bu kolileri nereye koyayım ?"
"Şu köşeye koyabilirsin Ali teşekkür ederim"
Elimdeki süsleri bırakıp Alinin bıraktığı koliyi almak için eğildim ama çok ağırdı. İçini açıp tek tek alabilirim diye düşündüm. Ben bütün bunları yaparken Emre'nin iki tane ayakkabı kutusuyla içeri girdiğini gördüm. Mavinin yanına gidip kutuları ona verdi ve bir şeyler konuşmaya başladılar. Emrenin gözü ara ara beni buluyor sonra Maviyi dinlemeye devam ediyordu. Onları boş verip kendi işime döndüm kutuların içinde bir sürü dekor vardı telefon, kitap, biblo ve daha birçok şey.
Arkamdan birinin yaklaştığını hissedince arkamı döndüm ve Emreye çarptım
"Pardon sessiz sessiz gelmemeliydim. Yardıma ihtiyacın var mı ?"
"Hayır yok teşekkür ederim"
Aslında biraz var gibiydi ama olsun Emreyle çok vakit geçirmek istemiyordum.
"Peki bir şeye ihtiyacın olursa seslenmen yeterli"
...
Son koliyi de bitirdikten sonra Mavinin yanına gittim. Onun da işi bitmek üzereydi
"Mavi"
"Efendim"
"Emre'nin burada ne işi var etrafta dolanıp duruyor"
"Ne bileyim Güneş gönüllü falan olmuştur"
"Öyle mi"
"Öyle"
Pek ikna olmasam da makyaj odasına doğru yürümeye başladım programın başlamasına az kalmıştı makyaj için görevli olan Merve çoktan işe koyulmuş olmalıydı. Odaya girdiğimde kucağında bir sürü saç aksesuarı ile duran Emreyi gördüm bu haliyle bir papağana benziyordu. Bir an gülecek gibi oldum ama son anda kendimi durdurdum. Merve'nin yanına gidip yapabileceğim bir şey olup olmadığını sordum.
"Şu çocuğun göz altlarına morarmış efekti verebilir misin"
"tabi denerim"
"Harikasın !"
Masanın üzerinden far, pudra ve fırça alıp çocuğun yanına gittim.
"merhaba ben Güneş" diyip gülümsedim
"Ben de Furkan"
Furkan'ın önüne bir sandalye çekip önce gözlerine pudra uyguladım ondan sonra ise koyu farlarla gözlerinin altına mor efekti vermeye başladım. Biraz uğraşmam gerekti ama sonuna gözüne yumruk yemiş gibi yapmayı başarmıştım. Geriye çekilip ortaya çıkardığım görüntüye bakarken Emrenin sesini duydum "Bu kadar uğraşmana gerek yoktu Güneş ben yardımcı olurdum arkadaşa"
Furkan anlamaz gözlerle bana bakıp sonra Emreye döndü
"Sakin ol dostum sadece makyaj yaptı"
Emre cevap vermeden araya girip
"Furkan ne sandın bilmiyorum ama yanlış anladın. Ayrıca açıklama yapmana da gerek yoktu, oyunda başarılar diliyorum. Görüşürüz" dedim ve hızla ayağa kalkıp makyaj odasından çıktım. Çok yorgundum üstüne bir de Emre saçma sapan tavırlarıyla sinirimi bozmuştu. Önceden bu kadar düşüncesiz ve anlayışsız değildi, ne yapmaya çalışıyor diye düşünürken kendimi bahçede buldum.
