Mahalle Abisi - GAY

61

Aylin sıkı sıkı sarıldığı adamı bıraktığında gözleri dolu dolu "Çok özledik abi ya" diyerek dert yandı.

Adam ise onun yanağını sıkarak "Geldim işte küçük bela" deyip gülümsedi.

Oldukça yakın olmalılardı, Aylin'in ağlamasını beklemiyordum. Kutay da elini onun omzuna koyup "Gel içeri abi, yemek yememişsindir" diyerek salonun ortasına doğru yönlendirdi.

Kutay'dan beş altı santim uzun adam gerek boyuyla gerek cüssesiyle izbanduta benziyordu. Çok ayıp Yakup tanımadığın adam hakkında ne biçim konuşuyorsun derken ağzımın içinde dilimi ısırdım.

Asım Amca ve Asude Teyze de kalkınca istemsizce sandalyeden kalktım. Sanki evin üyesiydim amına koyayım. Neyse gelene hoşgeldin etmek lazım.

Asude Teyze eşarbının kenarından tutup ıslanan yanaklarını silince daha bir kuşkulandım. Bunlar niye ağlıyordu anasını ya. Ben niye Çağan Irmak filmi izliyormuş gibi hissediyorum.

Adam Asude Teyze yanına gelince hızla elini alıp öpüp alnına koydu.

"Çıktım ana, bitti."

Kadın anca göğsüne yetişebildiği adama sarılarak "Kuzum gelmiş, oğlum" dedi.

Bende beyin kalmadı dostlar, beyin hücrelerim itina ile sikildi. Adam ana dedi Asude Teyze de oğlum. Lan Kutay'ın abisi mi vardı? Ama bana hiç söylemedi.

Kafa karışıklığım benimkine sinyal çakmış olmalı ki onlar sarılışırken Kutay yavaşça yanıma sıvıştı.

"Kazım abi, kuzenim. Teyze çocuklarıyız. Küçük yaşta anne ve babasını kazada kaybetti. Annem de onu yanına aldı. Beraber büyüdük."

Ha şimdi tren raylarına oturdu. O yüzden bu kadar duygusal ortam. Ee nerdeydi de sanki özlem gideriyorlardı?

"Başka bir yerde miydi?" diye fısıldayarak sordum. Niye fısıldıyorsam, sanki gizli bir şey sormuştum? Beynim halay çekerek uzaklaşıyor.

"İçerdeydi, hapiste."

İşte bunu beklemiyordum. Kaşlarım kalkarken Kutay'a döndüm.

"Neden?"

Soruma cevap alamadan adamın boğuk ve sert sesi duruldu.

"Kim bu delikanlı?"

Tüm aile üyeleri onun yanında dururken o yan yana durduğumuz Kutay ve bana bakıyordu. Cenaze namazımı teşvikiye camide istiyorum arkadaşlar.

Herkes birbirine bakarken adam elindeki tesbihi yavaş yavaş çekerek bize doğru yaklaştı. Yürüdükçe zemin titriyor mu bana mı öyle geliyor?

Yanımda duran Kutay hafifçe öksürerek bana bakan adamın dikkatini üzerine çekti ve ardından elimde hissettiğim elinin parmaklarını parmaklarım arasına geçirdi. Elinin sıcaklığı güven vericiydi.

"Tanıştırayım Kazım abi. Sevgilim, Yakup."

Beni köyümün yağmurlarında yıkasınlar, yıksınlar. Mezar taşı koymasınlar, ismim bile silinsin bu dünyadan, sıçtık.

Bakışlarıyla bile adam öldürebilecek sertlikte olan Kazım abinin o bakışlarıyla karşılaşmak Azrail'e, çak bi selam canım baksana demenin acıklı versiyonuydu.

Adam bir süre süzdü süzdü ve süzdü. Abi karpuz seçiyorsan şöyle bi de tıp tıp diye vurmak lazım ama sen yine de öyle yapma. Bildiğiniz götüm bir yerlerime kaçacak. Bakışlarını yüzümden çekip ikimizin arasında Kutay'ın tuttuğu ellerimize indirdi. Sonra birden bana tekrar bakıp gülümsedi. Gülümsedi mi? Lan adam bana gülümsedi. Şey mi bu? Ölmeden önce son duanı et gülümsemesi mi?