က်ီခ်င္းက ဒီေနရာမွာေနခဲ့ဖူးတဲ့ အဲ့ဒီ့လူအေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမးရသည္ကို အလြန္ပင္ သေဘာက်သည္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို အာရံုစိုက္ၾကည့္ဖို႔ ျငင္းဆန္ေလ့ရိွေပမဲ့လည္း အဲ့ဒီလူအေၾကာင္းအရာအားလံုးကိုေတာ့ ကိုေတာ့ သိခ်င္ေနခဲ့ပါသည္။
“သူဘယ္ေတာ့ျပန္လာမွာလဲ？”
က်ီခ်င္းက အဲ့ဒီေမးခြန္းကိုေတာ့ အရမ္းပင္ ေမးေလ့ရိွသည္။
ကြၽန္ေတာ္ အမွန္တရားကို ေျပာခဲ့သည္：“သူျပန္မလာႏိုင္ေလာက္ေတာ့ဘူး”
အဲ့ဒီလူသည္ ကြၽန္ေတာ္၏ ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ အခ်ိန္တိုတိုေလးမ်ွသာ ေနထိုင္ခဲ့ၿပီး သူသည္ ဤမ်ွေက်ာ္ၾကားလိမ့္မည္ဟု ကြၽန္ေတာ္ မေမ်ွာ္လင့္ခဲ့ပါေခ်။ အခုအခ်ိန္အထိ ကြၽန္ေတာ္သည္ *ခ်ိဳးဌက္ကသပိတ္ဌက္ေလး၏အသိုက္ကို သိမ္းပိုက္ထားသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္။
(*ခ်ိဳးဌက္က သပိတ္ဌက္၏ အသိုက္ကို သိမ္းပိုက္ထားတာက .. သိုးေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ ဝံပုေလြလို စကားပံုမ်ိဳးပါပဲ)
က်ီခ်င္းက တိတ္ဆိတ္သြားျပန္၏။ ကြၽန္ေတာ္က အနားတိုးကပ္သြားလိုက္ၿပီး အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ေျပာင္းေမးလိုက္သည္：“အခုဇာတ္ကားအသစ္ျပေနတယ္၊ ငါၾကည့္ရသေလာက္ reviewေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္၊ သြားၾကည့္ၾကမလား？”
သူက သားရဲတစ္ေကာင္ကို ေတြ့ျမင္လိုက္ရသကဲ့သို႔ မၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ပဲ အထိတ္တလန္႔ႏွင့္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္လ်ွက္ အခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားေတာ့ေလသည္။
ကြၽန္ေတာ္ႏႈတ္ခမ္းကိုက္ကာ ငံု႔လိုက္မိေလ၏။ သူတစ္ကယ္ကို စိတ္ပ်က္သြားၿပီထင္ပါရဲ့။
အဲ့ဒီက်ီအန္းသည္ ကြၽန္ေတာ္၏ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ ႏွစ္ႏွစ္သာ ေနထိုင္ခဲ့သည္။ ဘာအေတြ့အႀကံဳမွ မသိခဲ့ရတာကို ကြၽန္ေတာ္အရမ္းကို ေၾကာက္မိသည္။ မဟုတ္ရင္ အဲဒီလူကို နည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္ အတုယူခ်င္ပါသည္၊ ဒါဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ အဲ့ဒီလူၾကားက ကြာျခားခ်က္က သိပ္ႀကီးမားမွာ မဟုတ္။ မၾကာခင္အခ်ိန္မွာပဲ လူေတြက ကြာျခားတာကို သတိထားမိမွာ မဟုတ္ေတာ့ေပ။
ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္ေျပာင္းခဲ့သည္။ သည္ႏွစ္ႏွစ္အတြင္းမွာပဲ အတုေယာင္က်ီအန္းက စတူဒီယို ဆရာအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေနခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္က ပန္းခ်ီအေၾကာင္း ဘာမွမသိခဲ့ေတာ့ အလုပ္ကထြက္ၿပီး ပရိုဂရမ္မာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အလုပ္ေလ်ွာက္ခဲ့သည္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ၊ ကြၽန္ေတာ္ရဲ့ ဒီပလိုမာကကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ မူပိုင္ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္တာေၾကာင့္ အလုပ္ရွာရန္မွာ မခက္ခဲလွေပ။
YOU ARE READING
他的礼物 「His present」 သူ့ရဲ့လက်ဆောင်မွန်
סיפור קצרTitle ：His present Author ：又蓝 「youlan」 #OE 「Open Ending」
