KADER TILSIMI / DADDY İSSUES +18

Bölüm 4

"Gideceğim tek yer havaalanı! Bana lazım yeni yaşam alanı!" Hande Yener şarkıyı zevkle söylerken, ben de keyifli bir kahkaha attım etrafımda dönerek. Bugün babamın işi sebebiyle Londra'ya uçacaktık ve ben yerimde duramıyordum..

"Zümrüt hazırlanamadın mı daha güzel kızım? Ağaç oldum ama!"

Güldüm sessizce, kulağıma babamın bana doğum günümde aldığı inci küpeleri taktım hızla. "Geldim babiş!"

"E ama haydi.."

Hızla ceketimi giydim ve küçük çantamı boynuma aldım. İçine birkaç parka kıyafet koyduğum, minik valizimi de kavradığım gibi odamdan çıktım.

"Merdivenlerden valizle inemem ama yardım eder misin baba?"

"Edeyim bakalım.." diyerek yukarı çıkan babamı duydum hemen ardından. Ayak sesleri gittikçe yaklaşınca kulağıma da bir ıslık doldu, babam bana bakarak ıslık çalıyordu.

"Vay vay vay.. Bu ne güzellik Zümrüt Hüsrev.. Gözlerimi alamadım senden canım kızım. Annen ile öyle bir güzel olduğumuz ki başıma iş aldım vallahi.."

Kıkırdadım cilveli şekilde. "Teşekkür ederim babacığım.. Senin aldığın şort takımını ve küpeleri kombinledim.. Nasıl?"

Gülümseyerek yanıma geldi, yanağımdan öptü.

"Çok güzel olmuşsun prensesim, hadi inelim aşağı."

Başımı salladım ve yüzüme gelen saçımı kulağımın arkasına ittim. Aşağı inince annem karşıladı bizi. Babam anneminde valizini alıp önden yürüdü arabaya.

"Ne güzel olmuşsun Zümrüt'üm.. Doyamadım sana."

Kaşlarım çatılırken, konuşamadım. Annem ağlamaya başladı.

"Aylarca karnımda taşıdım seni ama kokunu bir kez bile alamadım Zümrüt'üm.. Baban sevebiliyor mu seni?"

Ben ağzımı açıp tek kelime edemezken babam yanımıza geldi. Annemi ağlarken görünce, kolunun altına aldı beni. Eli saçlarıma doğru gitmişti ki bir bağırtı koptu. Annem yere yığıldı, her tarafı kan oldu.

"Senin yüzünden!" diyerek saçımı kavradı babam birden. Anlayamadım ki ben de..

"Baba? Baba, saçım!"

"Annen seni doğurmak yerine keşke öldürseydi!"

Gözlerim yerde kanlar içinde yatan anneme kaydı. Baba yüzüme bakarak nefretle konuşuyordu. Gözlerim doldu anında. Bu adam az önce benim yanağımı öpen adam olamazdı..

"Sen bu dünyada olmasaydın ben karımla mutlu olacaktım!"

Annem inlemeye başladı, her tarafı kandı!

"Baba.." dedim anında ağlamaya başlarken, saçım kopuyor gibiydi.. "Babacığım lütfen, saçım çok acıyor.."

"Keşke annen yerine sen ölseydin Zümrüt! Aptal Zümrüt!"

"Baba!" diye bağırarak sıçradı yattığı yerden. Ter içinde kalmıştı ve kaldığı bu loş ışıklı oda ona cehennem gibi geliyordu.

Kısık sesle, "Baba.." diyerek yorganı iteledi üzerinden. Dizlerini kendine çekip ağlamaya başladı. "Babacığım.. Neden söyledin ki bana o sözleri.. Düşmanın mıyım ki ben?"

Ağlamaya devam ederken kapının birkaç kez tıklanıp açıldığını işitti. Işık açılmıştı ardından da. Gülşah önde, Alparslan ise belki Zümrüt'ün üstü müsait değildir diye arkada bakışları yerde duruyordu.