BÖLÜM 14

330 269 4
                                    

Selamlarrrrrrrr
Nasılsınızzzz
Yeni üç bölüm paylaştım

Müziği sona doğru açın ve diğer bölümde de dinleyin
iyi okumalarrrr❣️✨💫🤍💫💫

********

Düşüncelerden çıkıp, Luna'nın cesedine doğru gidip elindeki, belindeki silahı ve cebindeki anahtarı aldım. Son bir kez yüzüne baktım.
Luna ve Lina hayatımda gördüğüm en güzel ve en tatlı kızlardı. Clara teyze gibi oda gözleri açık ölmüştü elimi alnından çenesine doğru indirip huzur içinde yat diyerek gözlerini kapatım.

Luna'nın yanından kalkıp hızlıca Sera ile Austin'nin yanına gittim. Serayla Austini aramıza alıp yürümeye başladık. Yürüyecek bir hali dahi yoktu. Etrafımıza bakına bakına ilerliyorduk zombi sesleri hala evden geliyordu ve bir an önce arabayı bulmak zorundaydık, araç yakınlarda olmalıydı.

Araba nerde diye düşünüyorken karşıdan gördüğümüz araca doğru ilerledik . Bizim araca doğru yürüyüp yaklaşmamızla 5'e yakın zombinin de arkamızdan bize doğru gelmesi bir oldu.
"Sera çabuk Austin'i araca bindirelim." Dedikten sonra daha hızlı yürümeye başladık. Zombiler yavaş yürüyor olabilirlerdi ama çıkartıkları hırlama sesleri çok korkutucu geliyordu. Araca yaklaştığımızda Austin'i arka koltuğa , bindirip Sera'yla ön koltuğa bindik.
Bizim araca binmemizle zombilerin aracın bagajına ve camlarına vurması bir oldu. Hızlıca tüm kapıları kilitleyip , elimdeki anahtarı alıp aracı çalıştırdıktan sonra önümdeki zombinin aracın altında kalmasından hiç acımadan vurup geçtik.

O evdeki herkes ölmüştü sadece Luna kalmıştı ama oda zombi tarafından ısırılıp kendini öldürmüştü. Eğer kendini öldürmeseydi onuda alacaktık yanımıza Austin gibi. Ama sonra bir zombiye dönüşüp bize saldıracağı zaman onu biz vurmak zorunda kalacaktık. O bunu biliyordu , zombi ısırığından sonra kustuğu o siyah şeyden kendininde bir zombiye dönüşeceğini biliyordu. Zombiye dönüşüpte bize zarar vermemek için, o canavarlardan biri olupta başka insanları öldürmemek için kendini öldürüp koca bir fedakarlık etmişti. Onu koca yürekli bir kahraman olarak hatırlayacam daima.

İnsanlar zombiler tarafından hiç acımadan katlediliyorlardı ve hala devam ediyordu.
Neden ve nasıl olduda bu zombiler oluştu.
Kimse anlamıyor du , bizde bilmiyorduk.
Tek bildiğimiz insanların zombiler tarafından ölüp dönüşüm geçirmesiydi.
İnsanların ölmelerinden çok neredeyse hepsi zombiler tarafından dönüşüm geçiriyor.
Zombiler tarafından öldürülmeyen insanlar bile ölü bedenleriyle zombiler tarafından parçalanıp yeniyordu. İnsanlık bitiyordu ve yerine kana susamış bir ırk dünyaya hakim oluyordu.
Peki tüm insanlık biterse bu zombilere ne olacaktı?

O çok sevdiğimiz zombi filmlerinde olduğu gibi çok aç kalınca birbirlerini mi katledeceklerdi?
Zombilerin oluşmasından sonra sadece insanlık  yok olmadı, çevrede değişmeye başladı.
Daha iki gün oldu zombilerin çıkmasına ama bu iki günde zombiler çok fazla insanları katletmişti.
İnsanlık bitiyordu, bu iki gün içinde kuraklık dünyayı esir almıştı sanki, etrafta hayvanlar dahi yoktu. Hayvanlarda mı onlara dönüşmüştü?

Beni derin düşüncemden Sera'nın sesi çıkardı:
"Saat kaç Freya ve Austin'nin inleyen sesi sanki durmuş gibi."dedi üzgün sesiyle.
Saate baktığımda 06.00'a geliyordu gün aymıştı ama bize aymamıştı. Austine baktığımda durumu aynıydı yinede ona seslendim.
"Austin iyi misin?"
"Ağrılarım durmuş gibi Freya." dedi kısık çıkan sesiyle. Austin iyi olduğunu söylese de anlamadığım bir şey vardı , Austin'nin dönüşümü çok uzun sürüyordu ölmesini veya zombiye dönüşmesini tabiki istemiyorum. Sadece Austin diğer insanlara göre dönüşümü uzun sürüyor nedenini bilmiyoruz ama arkadaşımızın bir zombiye dönüşmesini istemiyoruz.

Olay yerinden oldukça uzaklaşmıştık sadece sürüyordum nereye gideceğimizi bilmeden. Arabanın yakıtına baktığımda doluydu bu iyi bir haberdi en azından bir kaç gün boyunca yolda kalma gibi bir derdimiz olmayacaktı. İşe yarar bir şey vardır araçta diye düşünerek Seraya bakmasını söyledim.
"Sera bakarmısın arabada işe yarar bir şey var mı?"
"Tamam."
diyip rabanın içine bakındı arka tarafa bakınca koltuğa yapışık ceplikte su ile bir kaç çikolata vardı.
Ön torpido ya baktığın da ise bir silah ile yedek mermi paketi. İşte bunlar işimize çok yarardı , elimizde toplam 4 silah olmuştu yedek mermide vardı. Silahlarda doluydu zaten , iyi bir haberdi. Zombilere karşı yedek silah ve yedek mermi işimizi çok görürdü.

Zombilere karşı bir cisim kullanmaktan çok silah daha çok işe yarardı, onlar  bize yakalaşamadan onları vururduk.
Zararda göremezdik bu sayede.
Seranında kullanması gerekiyordu en kısa zamanda. İstemese de buna mecburduk çünkü Austine ne olacağını bilmiyorduk benim tek silah kullanmam hepimizi yeterince güvene almazdı, Sera'nın da öğrenmesi daha iyidi iki kişinin savaşması daha güvenliydi bizim için.
"Sera en yakın zamanda seninde ateş etmen gerekecek." diyip dile getirdim.
"Biliyorum Freya Austin de bu haldeyken benimde silah kullanmam iyi olacak bizim için." diyip bana katıldı.
"Mermileri boşa ateş etmeyecez sadece bir iki denemen için boşa ateş edeceksin , sonrada sende de silah kalmalı benim gibi." Yedek mermi olabilirdi ama öğrenmek adına onları boşa harcayamazdık çünkü daha ne kadar bu illet zombiler var olacak, ne zaman bitecek yada ne kadarıyla karşılacağımızı bilmiyoruz.
Sera tamam anlamında başını salayınca Austin bağırarak:
"Hemen arabayı durdur." demesiyle aniden arabayı durduğum gibi araçtan çıktı.

DİRİLİŞ (Zombiler) Where stories live. Discover now