အချစ်ကလဲ့စား(or)ကျိန်စာသင့်ချစ်ခြင်း(အခ်စ္ကလဲ့စား(or)က်ိန္စာသင့္ခ်စ္ျခင္း)

အချစ်ကလဲ့စား(part19)

ဆေးရုံလူနာခန်းထဲတွင်သတိမလည်သေးသောညီဖြစ်သူ၂ယောက်ကိုစောင့်နေသောတိမ်စိုင်နဲ့ရွှေဘုံ..

ရွှေဘုံ - ''တိမ်စိုင်..''

တိမ်စိူင် - ''အင်း..''

ရွှေဘုံ - ''သူတိူ့၂ယောက်ရှင့်ညီတွေလား..''

တိမ်စိုင် - ''အင်း...''

ရွှေဘုံ - ''တို့ကိုပြောစရာမရှိဘူးလားစိုင်..''

တိမ်စိုင် - ''ကျေးဇူး..''

ရွှေဘုံ - ''ဒီလိုကျေးဇူးတင်လို့မရဘူးလေ..''

တိမ်စိုင် - ''ကျနော့်ဆီကဘာလိုချင်တာလဲမရွှေဘုံနန်းထက်...''

ရွှေဘုံ - ''မင်းရဲ့အချစ်...''

တိမ်စိုင် - ''ဟက်!!မရွေဘုံနန်းထက်ကကျနော်ဆီကအချစ်ကိုလိုချင်တယ်ပေါ့ဒါပေမယ့်အဲဒီအချစ်တွေကတစ်ချိန်ကဘဲကျနော်ချစ်ရသူငှက်ခါးကိုပေးလိုက်ခဲ့ပြီးပြီးလေ..ကျနော်နောက်လူကိုထပ်မပေးနိုင်တော့တာတောင်းပန်ပါတယ်..''

ရွှေဘုံ - ''ရပါတယ်တို့မင်းချစ်လာတဲ့အထိစောင့်မှာပါအခုတော့တို့လိုချင်မင်းဖြည့်ဆည်းပေးရမယ်...''

တိမ်စိုင်သူမဘက်သို့လှည့်လာပြီး''ဖြည့်ဆည့်းပေးရမယ်..ဘာလိုချင်တာလဲ..''

ရွှေဘုံတိမ်စိုင့်အနားသို့တိုးကပ်သွာပြီးနောက်တိမ်စိုင့်ပါး၂ဖက်ကိုသူမရဲ့နူးညံတဲ့လက်ကလေးနဲ့ကိုင်ကာဆွဲဆောင်လှသောပိရိသေသပ်တဲ့တိမ်စိုင်နှုတ်ခမ်းများကိုတရှိုက်မက်မက်နမ်းရှိုက်လာသည်။

တိမ်စိုင်ကတော့အံ့သြနေဟန်နဲ့သူမကိုမတားမိပေ။

သူမကိုယ်လေးဟာသူ့ပေါင်ပေါ်သို့တက်ထိုင်ကာလည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်လာပြီးနှုတ်ခမ်းကိုအသံမြည်အောင်နမ်းရှိုက်ရင်းခံတွင်းထဲသို့သူမလျှာလေး၀င်လာကာသူ့လျှာနဲ့ထိုးစစ်ဆင်နေတော့သည်။

ပြွတ်!!ပြွတ်!!!ပြွတ်!!.

ပြွတ်!!!ပြွတ်!!ပြွတ်!!!

တိမ်စိုင်မှာလည်းနောက်ဆုံးထိန်းထားသမျှစိတ်အစဥ်တို့ကိုလွှတ်ချကာသူမကိုယ်လေးကိုဆိုဖာပေါ်သို့လှဲချလိုက်ရင်းသူမနှုတ်ခမ်းများကိုနက်ရှိုင်းစွာနမ်းရှိုက်လာသည်။