Yeni kurgumla yeni beraberiz canlarım.
Umarım beğenirsiniz :)
Ben larin kaya, sırf kalbi ona zarar veriyor diye ailesinden, aşkından, mahallesinden kaçan o genç kızım.
Peki niye mi dönmüştüm tekrardan aileme, Mahalleme.
Son kez veda etmeye belki de...
✨
Mahallenin başında taksiciyi durdurup ücreti ödeyip indim. Taksici bavulumu bırakıp gitmişti.
Özlemiştim.
Çocukluğumun geçtiği, ilklerimi yaşadığım mahallemi.
Umut mahallesi.
4 yıl. Koca 4 yıl herşeye hasret kalmıştım.
Anneme, babama, abime, çilem kuşuma, Zeynep teyzem, Fırat abim, hatta dedikoducu Esra teyzeye bile.
En çok da ateş parçama.
Ateş parçam.
O kim miydi? O benim hayatım, nefesim, çocukluğum.
Ateş Öztürk. Abimin arkadaşı. Evet abimin arkadaşına kör kütük aşık oldum.
4 yılımın tek suçlusu ateş öztürk.
4 yıl önce
"hayırdır kızıl nereye böyle" diye sordu abim kapının önünde ayakkabılarımı giyerken.
"Çilem ile buluşacağız abicim" dedim. Kafasını sallayıp
"Tamam cimcime dikkat et geç kalma" dedi. Normalde cimcime dediği için saatlerce kavga ederdim ama şuan ateşle buluşacağım için buna vaktim yoktu.
Evden çıkıp hızlı adımlarla sahile doğru gitmeye başladım.
Sahile geldiğimde her zaman ki oturduğumuz yere doğru hızlıca yürümeye başladım. Ellerim heyecandan titremeye başlamıştı.
Tüm güzel şeyler bir anda olmuştu.
Üniversiteyi kazanmıştım yurt dışına gitme şansım vardı ama ben buraları bırakıp gitmek istemiyordum çilemin gazına gelip ateşle konuşmak istediğimi söylemiştim oda beni çağırmıştı her zamanki oturduğumuz yere. Ona artık 12 yıllık aşkımı söyleyecektim.
Her zaman oturduğumuz yere geldiğimde kimsenin olmadığını gördüm. Telefonuma baktığımda 13:00 gördüm. Tam vaktinde burdayım.
Herhalde yoldadır diye oturup beklemeye başladım.
2 saat olmuştu ve hâla gelmemişti.
Aramaya karar vermiştim.
Açmamıştı.
Bekledim gelir umuduyla ama gelen olmamıştı.
Telefonum çalınca ateş olduğunu sanmıştım ama ekranda gördüğüm yazı ile gözlerim dolmuştu.
Ateş değildi çilemdi.
Meşgule atıp saate baktım.
21:45 olduğunu gördüm. 9 saat 45 dakikadır bekliyordum.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
UMUDUMSUN
Περιπέτεια"Geç kaldık ateş" dedim titreyen sesimle. Ateş kafasını iki yana sallayıp "Hayır hayır hiçbirşey için geç kalmadık güzel perim" dedi ama artık cevap verecek gücü kendimde bulamıyordum. Hafif gülümseyip ellerimi yanaklarına koydum. "Ateş" diye seslen...
