7. BÖLÜM

37 4 1
                                    

İyi okumalar dilerim :)

Ağzımın içini suyla çalkalayıp tükürdüm. Bir kaç defa daha bu işlemi tekrarlayıp, elimi yüzümü yıkadım.

Havluyu alıp yüzümü kuruladım.

Yüzüme sahte bir gülümseme kondurup kapının kilidini açtım. Kapıyı açınca telaşla bana bakan ateş ve Fırat abi vardı.

"İyiyim, midem bulandı sadece" dedim.

"üşüttün, hasta oldun işte. Zaten senin bağışık sisteminde kuvvetli değil hemen hasta oluyorsun. Seni dinleyecektim ve kolundan tutup hemen eve getirmeliydim" dedi kendine kızar gibi.

"Ateş saçmalama istersen, kendim istedim" dedim.

Odama geçtim. Kapı tekrar açılınca kapıda Fırat abiyi gördüm.

Odaya girip kapıyı kapattı.

"İyi misin?" diye sordu. Yatağa oturup

"Kan kustum" dedim. Yüzüme korku ile bakmaya başladı.

"Ölüyorum yavaş yavaş" dedim. Kafasını iki yana sallayıp

"Hayır öyle birşey olmayacak" dedi.

"Olacak olan bu abi" dedim. Birşey dememişti.

Çünkü o da durumun farkındaydı.

"Gidelim fransaya. O ameliyatı ol ve geri dönelim." dedi. Kafamı iki yana sallayıp

"Hayır, o ameliyattan sağ çıkmama ihtimalim var. İlk önce yapmam gerekenler var" dedim. Biliyordu ne derse desin beni ikna edemeyecekti onun için susmuştu.

Ayağa kalkıp "Üzerini değiştir sonra da yemek yemeğe gel" dedi. Kafamı sallayıp onayladım. Odadan çıkınca yatağın üzerindeki defteri aldım.

Yaptığım maddenin üzerini karalayıp defteri kapattım.

Ayağa kalkıp kenardaki bavulumu açıp içinden turuncu sweat tişörtümü ve siyah taytımı çıkardım.

Ayağıma da çoraplarımı geçirdim mi tamamdım.

Odadan çıkıp ateşlerin yanına gittim. İkisinin ortasına oturup bir tane pizza kutusunu kucağıma alıp ateşe yaslandım.

Bundan sonra sadece içimden geldiği gibi davranacaktım.

Fırat abi bana bakıp "Benim kaslı kollarım burda iken onun kollarına mı yaslandın sen fıstığım" dedi küsmüşce. Gülüp

"abi kocam o benim" dedim demesine de ben ne demiştim öyle.

Boğazıma takılan pizza ile ciğerim çıkarsacasına öksürmeye başladım.

Ateş sırtıma vurdu bir kaç kere.

Kendime gelince hiçbirşey olmamış ki sessizce pizzamı yemeye başladım.

"Lan ne ara evlendiniz" dedi Fırat abi.

Şuan yer yarılsa da içine girsem.

"Evlenmedik ama evleneceğiz" dedi ateş.

"Ama şuan karı koca değilsiniz ve bana boş tatava yapmayın" diyip kolumdan çekti.

Ateş te diğer kolumu tutup çekince bir o tarafa gidip geliyordum.

"Ayy yeter be" diyip kollarımı kendime çektim ve hızlıca elimdeki pizza kutusunu tutup ayağa kalktım. Tekli koltuğa oturup

"Çocuk gibisiniz" dedim. İkiside omuz silkip pizza yemeye devam ettiler.

UMUDUMSUN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin